Αυτή την 38η εβδομάδα θαύμασα όσο τίποτα τις full-time mommies, τις μαμάδες δηλαδή που δεν δουλεύουν, με την επαγγελματική έννοια της λέξης, και ασχολούνται με την ανατροφή των παιδιών τους και το σπίτι. Δηλαδή πιο πλήρης απασχόληση δεν γίνεται!!! Και θα εξηγήσω το γιατί….

#MommyBlogging #QualityTimeForMom Καταρχάς γράφω το άρθρο της εβδομάδας μόνη στο σαλόνι, αραχτή στον καναπέ μου χαζεύοντας το Voice και με τη διάθεση «Αχ πόσο ωραία είναι η ζωή!!!» 
Το σπίτι μου πεντακάθαρο από το χθεσινό «ξεσήκωμα» και ενδελεχή καθαριότητα κάθε μικρής γωνίτσας (!), οπότε τίποτα δεν με αποσυντονίζει! Καλά όχι ότι αποσυντονίζομαι και τόσο από δουλειές… χιχιχι

#FullTimeMommy #BabysitterWanted Ξεμείναμε, λοιπόν, από baby-sitter (τη γιαγιά μας εννοώ) για μια εβδομάδα και η Μαμά Πρωτάρα πήρε άδεια από τη δουλειά και ανέλαβε …τα παιδιά της για μια εβδομάδα full-time!!!! 

Τι να πρωτοσχολιάσω; Καταρχάς, η Ρέα ήταν άρρωστη με αντιβίωση οπότε δεν πήγαμε ούτε σχολείο αυτή την εβδομάδα και δεν κοιμόμασταν και πολύ καλά τα βράδια… Κουράστηκα και, ειδικά προς το τέλος της εβδομάδας, έβγαλα και κάτι νευράκια, αλλά τα ευχαριστήθηκα τα παιδάκια μου! Εντάξει… όπως είπα κουράστηκα και ένιωσα πως δεν ξεκουράζομαι ούτε λεπτό… αλλά ένιωσα πως χάρηκα κάθε στιγμή της μέρας τους, ένωσα πως τα καταφέρνω, ένιωσα πως τα βγάζω πέρα πολύ καλά, ένιωσα πως έχω υπερδυνάμεις! Με βοήθησε, βέβαια, πάρα πολύ και η αδερφή μου και τα βγάλαμε πέρα πολύ καλά!

Κάνουμε τα κοτοπουλάκια…. (!!)

Αλλά πραγματικά πολύ σκεφτόμουν όλη την εβδομάδα τις μαμάδες που έχουν αναλάβει πλήρως την φροντίδα των παιδιών τους (καλά δε συζητώ για τους single γονείς, που είναι πραγματικοί ήρωες)… Χρειάζεται πολύ υπομονή, θετική διάθεση και αν έχεις και τον μπαμπά (ενεργό!!) βοηθό δεν βλάπτει!!! Πραγματικά μπράβο σε όλες αυτές τις μαμάδες! Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνουν πραγματικά… Θέλει πολλή, πολλή, πολλή υπομονή και γερά νεύρα!! (…. θέλω εδώ να πω ένα τεράστιο μπράβο στην ξαδέρφη μου τη Βίκυ που με δυο μωρά κάτω των 2 ετών έχει τεράστια υπομονή και υπέροχα θετικό πνεύμα!!)

…βλέπουμε Frozen…. πάλι!!!!

 
#Rea #MySweetDaughter Την προηγούμενη εβδομάδα έγραψα πόσο προβληματιζόμαστε με την «κοινωνικοποίηση» της Ρέας. Λοιπόν, ξαναπήγαμε στην καφετέρια με τον παιδότοπο (η Ρέα μας το ζητούσε από τη στιγμή που φύγαμε από εκεί την προηγούμενη εβδομάδα…) και με τον Άρη μαζί μας αυτή τη φορά. 

Ενθουσιάστηκαν με τα νέα παιχνίδια που είχαν φέρει και εμείς ενθουσιαστήκαμε με το πόσο είχε εξοικειωθεί ήδη με τα άλλα παιδάκια. Δεν μιλούσε ιδιαίτερα στην αρχή αλλά δεν έφευγε όταν άλλα παιδάκια έπαιζαν πολύ κοντά της ή της μιλούσαν. 

Και μάλιστα έκανε και φιλίες! Γνώρισε ένα κοριτσάκι και έτρεχαν πιασμένες χεράκι-χεράκι, έπαιζαν μαζί σε όλα τα παιχνίδια και δεν ήθελε να φύγει με τίποτα!! Ήταν ένα υπέροχο κυριακάτικο πρωινό, εμείς απολαύσαμε το καφεδάκι μας χωρίς να κυνηγάμε αγχωμένοι τα μωρά, αφού γυρνούσαν στο γκαζόν και στα παιχνίδια, παίξαμε μαζί τους, χαρήκαμε τον όμορφο ήλιο και τις μυρωδιές των λουλουδιών γύρω μας! Η ζωή είναι πολύ ωραία, ρε παιδί μου! 

#Aris #MyCuteSon O μικρός μας Άρης πλέον μάς απευθύνει το λόγο! Μέχρι τώρα έλεγε συλλαβές μαμαμαμα, μπαμπαμπα, κλπ αλλά αυτή την εβδομάδα άρχισε να μας καλεί πεντακάθαρα. Φωνάζει «μαμά» για να τον κοιτάξω και μόλις ακούσει τον μπαμπά του από το άλλο δωμάτιο λέει «μπαμπά!!!». Είναι υπέροχη αίσθηση να βλέπεις ένα μικρό πλασματάκι να σε καλεί σα μεγάλο παιδάκι!!!

Επίσης, επειδή ξεστρώσαμε το σπίτι συνειδητοποίησε πως δεν του αρέσει να περπατάει ξυπόλητος στο πάτωμα!Κάθε φορά που πάει να κατέβει πχ από το κρεβάτι και διαπιστώνει ότι ακουμπάει το πλακάκι με τα γυμνά ποδαράκια του, αρχίζει να κουνάει τα πόδια του στον αέρα και να παραπονιέται για να του φορέσουμε καλτσούλες!!

#TraditionalFridayCoffeeWithBesties Δεν μπορώ να μην το γράφω κάθε εβδομάδα…. και δε θα βαρεθώ να το γράφω! Είναι μια στιγμή που περιμένω πως και πως όλη την εβδομάδα, είναι ένα απόγευμα αφιερωμένο σε μένα, είναι οι απίστευτες ιστορίες που λέμε με τις κολλητούλες από τα παιδικά μας χρόνια, είναι το πόσο γέλιο ρίχνουμε κάθε φορά…!!!

Φωλιά από σπουργιτάκια στη βουκαμβίλια της βεράντας μας

#SuperDad Διάβασα και ένα πολύ καλό άρθρο στο Mama365.gr που πρέπει να διαβάσουν όλοι οι μπαμπάδες! «…φερόμουν σαν να κάνω κάτι τρομερά σπουδαίο, ενώ στην πραγματικότητα έκανα αυτό που κάθε άντρας έπρεπε να κάνει….». Πραγματικά, εύστοχο άρθρο από ένα μπαμπά blogger που αναγνωρίζει πως το να βοηθά τη γυναίκα του με τα παιδιά και με τις δουλειές είναι κάτι φυσιολογικό και όχι κάτι για το οποίο θα έπρεπε η γυναίκα του να του χρωστά ευγνωμοσύνη! Σωστός…

One more classic ….sunny selfie!!!

Ευχαριστώ πάρα πολύ όσους στηρίζουν το blog της Μαμάς Πρωτάρας!

Σας φιλώ ❤