Γεια σας, αγαπημένοι μου!! Μα ήταν υπέροχος αυτός ο μήνας!! Μας προϊδέασε για το καλοκαιράκι, αν και ο Μάης που μόλις ήρθε, μάς ξεκίνησε βροχερός!! Φυσικά και δεν πτοούμαστε! Μπόρα είναι θα περάσει!!

Η κόρη μου ξύπνησε σήμερα και αφού είπαμε καλό μήνα και εξηγήσαμε ότι είναι Απρίλιος (ο μήνας που ξέρει ότι έχει τα γενέθλιά της) επέμενε με πολύ… ζήλο ότι σήμερα είναι τα γενέθλιά της γιατί είναι Απρίλιος! Και θύμωσε κιόλας που της λέγαμε να κάνει υπομονή 26 μέρες…
Άντε καλό μήνα να έχουμε με μεγαλύτερη υπομονή για όσα ζούμε!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎MySweetGirl‬ ‪#‎Πρωταπριλιά‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Είχα τρεις μέρες να ανεβάσω φωτογραφιούλα… Λίγο από κακή διάθεση, λίγο από νεύρα… Αλλά ένα ταρακούνημα χρειάζεται! Να δώσεις μια σφαλιάρα στον κακό εαυτό σου και να του πεις «κόψε τα χαζά, μεγάλε! Δεν είσαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που πιέζεται! Κοίτα γύρω σου πόσο τυχερός είσαι και άσε τα μελοδράματα!» Αυτό!
Φυσικά και θα αναπληρώσω ανεβάζοντας τρεις φώτο μαζεμένες!
Εδώ μια φωτογραφία από το καφεδάκι που ήπιαμε με τη μαμά μου και τα μωρά μου το Σάββατο στην πλατεία του Αιτωλικού. Βλέπουμε το αγόρι μου να βγάζει την… προίκα του!!! Τα απαραίτητα!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎Etoliko‬ ‪#‎DiVetroCafe‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎MyCuteBaby‬ ‪#‎CarManiac‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Η Κυριακή μας ήταν γεμάτη παιχνίδι ! Παίξαμε με παζλ, πήγαμε στον παιδότοπο να παίξουμε και γνωρίσαμε κι άλλα παιδάκια και ξετρελαθήκαμε με τον κύριο Πατάτα που αλλάζει χέρια, μάτια, παπούτσια, αυτιά.. (σαν να ήταν καινούριος…αφού η μαμά τον είχε πακετάρει με κάποια άλλα παιχνιδάκια τα οποία εμφάνισε μαγικά σε μια ώρα ανάγκης για κάτι διαφορετικό!!!)
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎happySunday‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎MyCuteKids‬ ‪#‎lovemykids‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Δε χρειάζονται και πολλά για να χαρούν και να φτιάξει όλη τους η μέρα: μόνο ένα σεντόνι και τέσσερα μανταλάκια και ο μπαμπάς μας κάνει θαύματα!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎tent‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎MyCuteKids‬ ‪#‎lovemykids‬ ‪#‎lovemyhusband‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Η νηστεία θέλει έμπνευση!! Τα αγαπημένα μου γεμιστά κολοκυθάκια σε νηστίσιμη… version!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎kolokythakia‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Επίσκεψη στον παιδίατρο! Κύριος όπως πάντα και πάρα πολύ συνεργάσιμος! Και τα αυτοκινητάκια απαραίτητο αξεσουάρ!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎MyCuteBaby‬ ‪#‎CarManiac‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Νηστίσιμα muffins με πορτοκάλι και κουβερτούρα. Ε εντάξει, σε λίγο δε θα είναι νηστεία με τόσες λιχουδιές!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎muffins‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Ήταν η πρώτη φορά που πήραμε παιδικό μενού μιας και η μαμά ζήλεψε ένα νηστίσιμο μπέργκερ λαχανικών! Ήπιαν μόνο την πορτοκαλάδα και έφαγαν και τις πατάτες! Αυτό το είχαμε ήδη στο σπίτι… Δε χρειαζόταν να το πάρουμε πακέτο!!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎kidsMenu‬ ‪#‎MyCuteBaby‬ ‪#‎LoveMyKids‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Σήμερα έφτιαξαν τρενάκι!! Μετά από λίγο, βέβαια, το μετέτρεψαν σε διάδρομο για… απογείωση και έτρεχαν πάνω σε όλα αυτά με φόρα!!! Μιλάμε για πολλές τούμπες!!!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎train‬ ‪#‎playtime‬ ‪#‎MySweetGirl‬ ‪#‎MyCuteBaby‬ ‪#‎LoveMyKids‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Χθες τα μικρά μας διανυκτέρευσαν στης γιαγιάς κι η μαμά με τον μπαμπά κοιμήθηκαν λίγο παραπάνω το πρωί και πήγανε και για φαγητό οι δύο τους!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎lunchForTwo‬ ‪#‎peperosso‬ ‪#‎LoveMyHusband‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Μιλάμε για πολυκατοικία! Όχι απλά ένα κουκλόσπιτο!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎Lego‬ ‪#‎LegoDuplo‬ ‪#‎kouklospito‬ ‪#‎playtime‬ ‪#‎MySweetGirl‬ ‪#‎MyCuteBaby‬ ‪#‎LoveMyKids‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Σήμερα έτρεξα 8 χλμ non stop. Και ναι, έχω κόλλημα με τα αθλητικά κατορθώματά μου και τα ανεβάζω με πολλή περηφάνια! (προς το παρόν βέβαια δεν ανεβάζω το χρόνο για ευνόητους λόγους! Είμαι αργή αλλά σταθερή!!)
Α και αν θέλετε να μάθετε, πλέον κάνω και … κυβίσθηση (βλ.κωλοτούμπα) που είχα να κάνω από 5 ετών!!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎running‬ ‪#‎keep_running‬ ‪#‎MySuperCoach‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Κάνουμε γκριμάτσες με αυτό το γλυκό τρελομπαλοζωάκι που το λένε Άρη! Ο 2,5 ετών γιος μου! «Μαμά, γιατί τάνεις έτσι στο τετέφωνο?»
Πού να εξηγήσεις τώρα για ολόκληρη φιλοσοφία σέλφι φωτογράφισης?!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎MyCuteBaby‬ ‪#‎ti_paidi_einai_auto‬ ‪#‎τρελή_αδυναμία‬ ‪#‎sillyfaces‬ ‪#‎LoveMyKids‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Αυτή την περίοδο, το έχει ρίξει στη ζωγραφική και στην πλαστελίνη. Ο αδερφός της, από την άλλη, έχει αγαπήσει ξαφνικά τα βιβλία. Εδώ ζωγραφίζει το αυτοκίνητό μας! Της λέω: Ρέα μου, μήπως τα παράθυρα να μην τα έκανες κόκκινα αλλά να τα άφηνες άσπρα; Και φυσικά, για να μην παραδεχτεί ότι έκανε λάθος, λέει: Ναι, ρε μαμά, το ξέρω ότι είναι άσπρα. Απλά έβαλα κόκκινες κουρτίνες στο αυτοκίνητο!!!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎MySweetGirl‬ ‪#‎painting‬ ‪#‎ti_paidi_einai_auto‬ ‪#‎LoveMyKids‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Αγάπες ατελείωτες!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎MyCuteBabies‬ ‪#‎MySweetGirl‬ ‪#‎MyCuteBaby‬ ‪#‎ti_paidia_einai_auta‬ ‪#‎LoveMyKids‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Αύριο θα τρέξω, μαζί με 20 συναθλητές από την ομάδα του ‪#‎bootcampfight‬ που γυμναζόμαστε, 7,5 χλμ στη Ναύπακτο προς τιμήν της επετείου για τους αγώνες απελευθέρωσης της Ναυπάκτου το 1829. Είμαι ενθουσιασμένη γιατί θα το κάνω για πρώτη φορά! Και το αγόρι μου μού αγόρασε και τα ρούχα που θα φορέσω! Wish me luck!!!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎running‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyHusband‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Ήταν μια απίστευτη (αν και πολύ κουραστική λόγω πολλής ανηφόρας!) εμπειρία αλλά το χάρηκα όσο τίποτα! Τρέξαμε 7,5χλμ. από την παραλία Ψανής και αφού ανηφορίσαμε προς το κάστρο της Ναυπάκτου τερματίσαμε στην παραλία ξανά. Εκεί άκουσα το όνομά μου από τα μεγάφωνα και με περίμενε αυτό το αγόρι, το αγόρι μου, με την καλύτερη αγκαλιά!!! Άντε και στα επόμενα!!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎10ος_γύρος_Ναυπάκτου‬ ‪#‎myfirstmedal‬ ‪#‎LoveMyHusband‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Πήγαμε, λοιπόν, με τα μικρά μου στης ξαδέρφης μου που ήρθε για «διακοπές στο χωριό» για να παίξουν τα σχεδόν συνομήλικα παιδιά μας. Ετοίμασε η κοριτσάρα μου τη σπιτική λεμονάδα της θείας μου με δυόσμο, έφερε και νηστίσιμα μπισκοτάκια κανέλας (δύο τα likes!), και ετοιμαστήκαμε να τα πούμε λιγάκι! Αλλά δεν είχαμε υπολογίσει τα 4 μικρά ζιζάνια, που ήθελαν να παίξουν ό,τι παιχνίδι μπορούσαμε να φανταστούμε! Τελικά, δεν τα είπαμε ιδιαίτερα, αλλά τα μικρά το καταευχαριστήθηκαν!!
‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎HomemadeLemonade‬ ‪#‎CinnamonCookies‬ ‪#‎HappyFamilyMoments‬ ‪#‎LoveMyLife‬ ‪#‎LoveEveryone‬ ‪#‎Η_αγάπη_ζει_στα_μικροπράγματα‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

Πάλι άργησα με το άρθρο των φωτογραφιών του Μαρτίου αλλά θα το ανεβάσω όπως και να’χει!
31 φωτογραφίες από αγαπημένες στιγμές!

Ελπίζω οι φωτογραφίες του Απρίλη να ανέβουν στην ώρα τους…
Σας φιλώ ❤

 
 

Γεια σας, αγαπημένοι! Επανέρχομαι με καθημερινή πρό(σ)κληση για μια φωτογραφία την ημέρα. 366 σύνολο για όλη τη χρονιά! Ο Ιανουάριος δεν κατάφερε να γίνει άρθρο αν και τις τράβηξα κανονικά τις φωτογραφίες μου… Και ο Φλεβάρης στο τσακ πρόλαβε…αφού ο Μάρτιος μπήκε για τα καλά. Δεν πειράζει, όμως! Δεν πτοούμαι καθόλου! Δείτε, λοιπόν, το Φεβρουάριο της οικογένειας μέσα από 29 φωτογραφίες!

1/2/2016 Είχαν να συναντηθούν 3 μέρες… Μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούν!!! (ασχολίαστα τα τσιμπηδάκια στο κεφάλι της κόρης μου!!) ‪#‎mamaprotara‬ ‪#‎φωτογραφισετο_2016‬

2/2/2016 Επέστρεψε ο (μεγάλος) άντρας του σπιτιού μετά από 10 μέρες!!! Και ο μικρός άντρας του σπιτιού δεν τον αφήνει σε ησυχία!!

 

3/2/2016 Ώρα για μακαρόνια!!

4/2/2016 Singing in the rain…

5/2/2016 Η γιαγιά – μαμά μου – με τα εγγονάκια της!!!

6/2/2016 Λαχανοντολμάδες… Πολυαγαπημένο φαγητό από τα χεράκια της μανούλας μου!!

7/2/2016 Κυριακάτικη οικογενειακή βολτούλα! (Αγία Παρασκευή, Αιτωλικό)

8/2/2016 «Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν», επεισόδιο 3.567!

9/2/2016 Ώρα για χυμούλη…

10/2/2016 Να ξεκινήσεις το «ζούληγμα» και να μην μπορείς να σταματήσεις!!! ‪

11/2/2016 Η μαμά πρωτάρα πήγε για μανικιούρ….επιτέλους!

12/2/2016 Η αδερφούλα του είναι άρρωστη και δεν ξεκολλάει από πάνω της! Της λέει «τατατάω» (δηλαδή σ’ αγαπάω, τι δεν καταλάβατε ???!!!) και της χαϊδεύει τα μαλλιά…

13/2/2016 Αρρώστησαν και οι άντρες της οικογένειας σήμερα… Μόνο μια μαμά πρωτάρα κρατιέται ακόμα υγιής! Πόσα να προλάβει κι αυτή?!

14/2/2016 Το πιο…καυτό ραντεβού για την ημέρα των ερωτευμένων: και οι δυο με πυρετό!

15/2/2016 Μα πόση αδυναμία στη μαμά του αυτό το παιδί?! Αλλά και η μαμά… την έχει πατήσει άσχημα μαζί του!!

16/2/2016 Σήμερα κατασκηνώνουμε στο σαλόνι! Διαμαρτυρία για τα ωράρια ύπνου μυρίζομαι!!!

17/2/2016 Αγαπημένη σαλατούλα με μαρουλάκι, ρόκα, παρμεζάνα, ντοματίνια και μπαλσάμικο με μέλι…

18/2/2016 Σήμερα δεν έχει σαλάτα… Τοστάκι με μερέντα και μπανάνα!! Αλλού όμως!!

19/2/2016

20/2/2016 Χθες βόλτα, σήμερα βόλτα… Είναι να μη δούμε ήλιο!! Πανέμορφη λιμνοθάλασσα, πανέμορφο Αιτωλικό…

21/2/2016 Οικογενειακή η βολτούλα σήμερα! Τρελές αγάπες!!!

22/2/2016 Φτάσαμε και στο σημείο να βγάζουν μόνα τους σέλφι! Τι με περιμένει ούτε θέλω να φανταστώ!

23/2/2016 Βολτούλες με την αδερφούλα μου γύρω από το Αιτωλικό και απαραίτητη στάση για…. πέταγμα πετρούλας!!!

24/2/2016 Boys will be boys!!

25/2/2016 Γράφουμε και ξαναγράφουμε… Και κάναμε και τις πρώτες απόπειρες να διαβάσουμε λεξούλες!

26/2/2016 Όταν ο γιος σου φωνάζει «μαμά, τότα!! Τότα!!» (βόλτα) και η κόρη σου σού λέει «εκπληκτική μανούλα, πάμε μια βόλτα;»… απλά δε λες όχι!!!

27/2/2016 Σήμερα είχα την τιμή να τρέξω για πρώτη φορά στον «αγώνα θυσίας» (~3χλμ) για τα 190 χρόνια από τη μάχη του Ντολμά, από τα σημαντικότερα γεγονότα της ιστορίας του τόπου μου.

28/2/2016 Καφεδάκι για τις μαμάδες και παιχνίδι στην πλατεία για τα παιδάκια τους! Αυτή είναι η ομορφιά της ηλιόλουστης Κυριακής στο Αιτωλικό!

29/2/2016 Η χθεσινή βραδιά ήταν βραδιά Oscars! Ή μάλλον μισή βραδιά γιατί με πήρε ο ύπνος…

Ελπίζω να το συνεχίσω και τον άλλο μήνα… Σας φιλώ ❤


ΥΓ. Μείνετε εδώ γιατί σύντομα έρχεται άρθρο με τις «15 συνήθειες των απίστευτα χαρούμενων ανθρώπων»!!

Κι επειδή είπα πως θα γίνω αυθόρμητη στο blogging,  να’μαι πάλι εδώ, να γράφω βραδιάτικα από το κινητό μου…  Κάτι που έχει και τα καλά του γιατί ο «έξυπνος κειμενογράφος» αναγνωρίζει τις λέξεις και μου τις συμπληρώνει μόνο του… Χιχιχι 

Θα γράψω, λοιπόν,  σήμερα για μια υπέροχη Κυριακή,  για μια υπέροχη ηλιόλουστη μέρα που μου ανέβασε τη διάθεση και μου έδωσε δυνάμεις για να ξεκινήσει όμορφα η εβδομάδα! 

Ξυπνήσαμε σήμερα 6:30… Ναι ναι,  εδώ μας τα χάλασε λίγο η αρχή… Ακούς εκεί 6:30 το πρωί κυριακάτικα;! Αλλά τι να κάνεις;  Να τα βάλεις για ύπνο με το ζόρι αν έχουν χορτάσει;!

Είχαμε, που λέτε, στο μυαλό μας να πάμε μια βόλτα σε ένα μικρό εκκλησάκι, χτισμένο μέσα στο βράχο, στην Παναγία την Ελεούσα,  σε ένα φαράγγι γεμάτο κυπαρίσσια, βελανιδιές, πουρνάρια και άλλα πανέμορφα και πολύχρωμα δεντράκια και λουλούδια. Το συναντάμε στο δρόμο μας κάθε φορά που πηγαίνουμε στο Αγρίνιο και η Ρέα ήθελε να πάει οπωσδήποτε.  Έχει και μια αδυναμία στα εκκλησάκια το παιδί μου!

Με το που φτάνουμε ακούμε κατευθείαν τον ήχο των πουλιών που πετούσαν πάνω από το φαράγγι της Κλεισούρας, όπως λέγεται. Γενικά,  στην περιοχή υπάρχουν πολλά σπάνια πουλιά (γυπαετοί, βασιλαετοί κλπ) Δεν ξέρω και παραπάνω λεπτομέρειες επ’αυτού!
Τα μικρά μας τρελάθηκαν με το τοπίο!

Κοιτούσαν από κάτω τα πουλιά και τους μεγάλους βράχους που υψώνονταν και απορούσαν πώς θα φτάσουμε στο μικρό εκκλησάκι. Μα με σκαλάκια φυσικά!  Ξεκινήσαμε το ανέβασμα και δεν ήξερα τι να πρωτοφωτογραφίσω!

Τα μικρά έτρεχαν πέρα δώθε και φώναζαν χαρούμενα. Ήμασταν και οι μόνοι επισκέπτες εκείνη τη στιγμή.
Μέσα στο εκκλησάκι η Ρέα έκανε όλα τα κλασικά του καλού Χριστιανού (μιλάμε δεν άφησε εικόνα αφίλητη!!), σταυροκοπήματα, κεράκια και όλα τα απαραίτητα! Κάθισε σε όλες τις καρέκλες, παρατήρησε και σχολίασε τα πάντα!  Και ο Άρης από πίσω της να μιμείται κάθε της κίνηση!!

Στο γυρισμό,  μαζέψαμε λουλουδάκια για τη γιαγιά μας (τη γιαγιά την πεθερά!) και πήγαμε να τους δούμε από κοντά. Φάγαμε όλοι μαζί το παραδοσιακό κυριακάτικο γεύμα και γυρίσαμε σπίτι μας.

Όμως,  η Κυριακή της μαμάς δεν τελειώνει εδώ…  Α θα’σκαγε αν δεν το πήγαινε το καφεδάκι της! Και αφού δεν ένιωθα καθόλου τύψεις να βγω χωρίς παιδιά (ε μα με έφαγαν οι δρόμοι τρεις μέρες με τα θηριάκια!!) πήρα αγκαζέ την αδερφούλα μου (ε είχαμε να βγούμε 15 μέρες για καφεδάκι!) και πήγαμε στην καφετέρια που πήρε τώρα ένας καλός μας φίλος.
Εκεί μας περίμενε η ευχάριστη έκπληξη να πιούμε το λάττε μας παρέα με τα δίδυμα ξαδέρφια μας που είχαμε καιρό να τα δούμε, αλλά βρήκαμε την ευκαιρία να τα πούμε και με φίλους που επίσης είχαμε καιρό να καθίσουμε μαζί.
Ήπιαμε το κρασάκι μας, φάγαμε το τοστάκι μας, γελάσαμε και στο τσακίρ κέφι κανονίσαμε και ένα ταξιδάκι οι δύο αδερφούλες!  Το πόσο ανυπομονώ δεν περιγράφεται!!

Και ναι, το ποστ αυτό μοιάζει με έκθεση δημοτικού «Περιγράψτε μου τη μέρα που πέρασε»  αλλά ήταν τόσο όμορφα σήμερα και τόσο διαφορετικά που ήθελα να το αποτυπώσω!! Μπορούμε τόσο εύκολα να φτιάξουμε όμορφες στιγμές, απλά κάποιες φορές ξεχνάμε τον τρόπο… Θέλει μόνο ένα χαμόγελο και τη σκέψη ότι «μπορώ να το κάνω»!

Σας φιλώ ❤

Καλά έχω χαθεί εντελώς… Όλο λέω να βρω λίγο χρόνο να γράψω και τελικά διαπιστώνω ότι είναι το πρώτο που αφήνω… Αυτό και κάποιες βαρετές δουλειές στο σπίτι!! (χαχαχα)

Είναι που μου είναι πιο εύκολο να γράφω στον υπολογιστή μου στο γραφείο,  το δικό μου προσωπικό υπολογιστή που τα έχω όλα όπως με βολεύουν… Αλλά αυτή την περίοδο έχω πολλή δουλειά.  Καλό αυτό, φυσικά… Δεν το συζητώ!  Αλλά no time for blogging! 

Αφήστε που περνάω τη φάση -εδώ και καιρό- ότι πρέπει να δώσω αυτό το κάτι παραπάνω στη δουλειά…  Την αγαπάω πραγματικά, αλλά κάπου το χάνω κάθε φορά… Το να φεύγω νωρίτερα (τα «καλά»  της οικογενειακής επιχείρησης) λόγω των μικρών μου, με αποσυντονίζει! Μου κόβει τη μέρα στη μέση και μου είναι αδύνατον να ασχοληθώ από το σπίτι… την ώρα που πηγαινοέρχονται δύο ζιζάνια με…. ποικίλες απαιτήσεις: «μαμά, φαγητό»,  «μαμά, νερό»,  «μαμά, λερώθηκε το χεράκι μου», «μαμά, μου παίρνει τα παιχνίδια»  κλπ κλπ κλπ σενάρια!

Και τώρα φτάνω στο σημείο να γράφω στο σημειωματάριο του κινητού (τα μάτια μου έχουν βγει!!) 12 παρά το βράδυ (τυχαίο γεγονός το ότι είμαι ξύπνια τέτοια ώρα… και σπάνιο επίσης) απροσδιόριστα και ακατάστατα, σκέψεις χωρίς ειρμό… Απλά ό, τι μου κατέβει! 

Αυτό έχει και τη γλύκα του όμως!  Νόμιζα ότι δε θα μου έβγαινε να γράψω τίποτα κι όμως κάτι σκάρωσα τελικά!! Μυαλό είναι αυτό… Ταξιδεύει,  ταξιδεύει και δε φτάνει ποτέ πουθενά! Υπέροχο και μαγικό… 


Θα τα ξαναπούμε (ελπίζω!!) !  Φιλιά!

Μα τι υπέροχες εικόνες έχει αυτός ο μήνας!; Όλα είναι μαγικά και ξέρεις σίγουρα ότι κάπου υπάρχει μια σπίθα, ένα μαγικό αστεράκι που θα σε κάνει και σένα παιδί, θα σου δώσει να καταλάβεις που βρίσκεται όλη η πραγματική μαγεία: στην αγάπη, στην αληθινή αγάπη και, φυσικά, στα μεγάλα και ζεστά χαμόγελα!!! Σας αγαπώ όλους, λοιπόν!!!

  

#Rea #MySweetDaughter (3 ετών και 7 μηνών) Αυτές οι εβδομάδες, ειδικά μετά από μια εβδομάδα απουσίας λόγω ασθένειας, κύλησαν λίγο δύσκολα στο σχολείο, αφού δεν πήγαινε πολύ ευχάριστα. Πήρε ποίημα και θα είναι αγγελάκι στη γιορτή του σχολείου, αλλά παρόλο που το έμαθε αμέσως και μας το λέει συνέχεια με δυνατή φωνή, στο σχολείο δεν το έχει πει ποτέ, σε καμία πρόβα. Αλλά θα αναφερθώ σε αυτά που σκέφτομαι επ’αυτού παρακάτω.

Γράφει τη λίστα για τα ψώνια!

 

Κι αυτή είναι η λίστα!

Πήγαμε σούπερ μάρκετ οι δυο μας, οι καλύτερες φιλενάδες, εμείς τα κορίτσια, που λέει και η Ρέα και αφού ψωνίσαμε, είδε στο ταμείο τις κλασικές τσιχλίτσες και ζήτησε. Η μαμά δε χαλάει και πολλά χατήρια οπότε της πήρα. Δεν την είχα δει ποτέ να τρώει τσίχλα! Έκοψε ένα κομμάτι από την τσίχλα, την έβαλε στο στόμα της και αφού μάσησε για 5 δευτερόλεπτα μου λέει «πάρ’την, θα κόψω άλλο κομμάτι τώρα!» και αυτό συνεχίστηκε με τρεις τσίχλες σε τέσσερα κομμάτια η καθεμία!! Γαϊδουρινή υπομονή η μαμά! Οδηγούσα κιόλας!
-«Βρε Ρέα μου, γιατί τις βγάζεις τόσο γρήγορα;»
-«Βρε μαμά, δεν έχει την καλή τη γεύση μετά!!»
Ε φυσικά, μετά από τρεις τσίχλες της λέω:
-«Φτάνει τώρα, οι υπόλοιπες αύριο!»
-«Όχι μαμά, αφού έτσι είναι η διασκέδαση!»
-«Τώρα θα πάμε σπίτι να φας φαγητό.»
-«Μα εμένα αυτό με διασκεδάζει!! Η τσίχλα!!!» (Υψηλά στάνταρντς διασκέδασης αυτό το παιδί!)

Τσακώνονται με τον αδερφό της για ένα λεωφορείο-παιχνίδι (τι άλλο δηλαδή θα μπορούσε να ήταν!;) με κουκλάκια, από τα οποία κάποιος είναι ο παππούς, κάποιος ο εισπράκτορας, κάποιος είναι τουρίστας με φωτογραφική μηχανή! Κι έχουν κολλήσει και οι δυο με τον τουρίστα! Τραβάει ο ένας, τραβάει κι η άλλη…
– «Ρέα, αφού έχεις τα πιο πολλά παιδάκια, γιατί θέλεις το φωτογράφο;»
– (Σχεδόν κλαίγοντας) «Μα θέλει να βγάλει τα άλλα τα παιδάκια φωτογραφία!»

 
Αυτή την περίοδο, ζητάει και φοράει διαφορετικές μεταξύ τους κάλτσες! Και την αφήνω γιατί έχει πλάκα! Ξυπνάει και έρχεται πάντα χαμογελάστή και ξυπόλητη με ένα -ή μάλλον με δύο- μισά ζευγάρια κάλτσες στο χέρι! Μα πόσο όμορφη εικόνα είναι αυτό το χαμόγελο!

Ζητάνε με τον αδερφό της παιδικά στην τηλεόραση και κάποια στιγμή δείχνει μια γιαγιά με μόνο δυο δόντια. Και ακούω την απορία:
-«Μαμά, γιατί αυτή η γιαγιά έχει δύο δόντια μόνο;»
-«Γιατί μπορεί να έτρωγε πολλά γλυκά και να μην έπλενε τα δόντια της όταν ήταν μικρή». (Μα πόσο κλάσικ απάντηση μαμάς;)
– «Μπα, όχι… Μάλλον θα είναι μωρό γιαγιά!!!»

Και κάπως αγάπησε πολύ τα μήλα αυτές τις μέρες και ζητούσε συνέχεια. Έτρωγε και φώναζε δυνατά «Μμμμμμμμ νοστιμότατο!!!!» Μιλάμε για πρωτόγνωρες εμπειρίες!

Φωτο by Ρέα!

Κάνει το σερβιτόρο!

Αυγόφετες από τα χεράκια της γιαγιάς Βαλεντίνας!

Έφτιαξα τα γλυκά μου για το bazaar (θα τα πούμε άλλη ώρα αυτά!) και την έπεισα να ντυθεί. Ήμουν μαζί της όλη την ώρα στα παρασκήνια και γνώρισα από κοντά πολλούς συμμαθητές της με τους οποίους κάναμε πλάκα και παίζαμε όση ώρα περιμέναμε να βγούμε. Ήταν πάρα πολύ ωραία γιατί διαπίστωσα ότι με εμένα παρούσα ένιωσε ασφάλεια και άρχισε να ανοίγεται και να κάνει αστεία με τα άλλα παιδάκια. Μέχρι και το ποίημά της τους είπε και τα παιδάκια εξεπλάγησαν κι εκείνα και της έλεγαν «Μπράβο, Ρέα, που το είπες!» Είχε πολλή πλάκα και για μένα που έκανα τον «κλόουν» και τους προκαλούσα το γέλιο!! Αυτό, άλλωστε, δε ζητούν όλα τα παιδάκια; Να κάνουμε κι εμείς κάποιες φορές χαζομάρες μαζί τους!!
Στη σκηνή βγήκε αλλά γρήγορα ζήτησε να φύγει και δεν την πίεσα περισσότερο! Είχε κάνει ήδη μεγάλο βήμα πιστεύω…

Μαθαίνει και αυτός τα δικά του squats!!

 

Πάει και ο Νοέμβρης! Κι εμείς ακόμα εδώ!! Ετοιμαζόμαστε για τα Χριστούγεννα,  μαζεύουμε μικρές, χαρούμενες στιγμές και βάζουμε στην άκρη όλα αυτά που μας χαλάνε τη θετική μας διάθεση! Άλλωστε Christmas is all around! Τι άλλο να ζητήσεις;!

Η νεράιδα και το παλικάρι!

Αρρωστούλια και τα δύο τα μωρά μου, αλλά μεγαλώσανε τώρα και είναι κάπως πιο συνεργάσιμοι!! Αλλά σχολείο πήγαμε μόνο δύο μέρες και πολύ το διασκέδασαν στο σπίτι τα δυο τους. Δεν ξέρω αν ισχύει το ίδιο και για τη γιαγιά που τα κρατούσε και που έπρεπε να το παίζει και διαιτητής!!!   

#Rea #MySweetDaughter (3 ετών και 7 μηνών) Η μαμά αυτή την εβδομάδα τραγουδούσε συνέχεια το «You are my sunshine,  my only sunshine….».  Της Ρέας της άρεσε και με έβαζε να το λέω ξανά και ξανά: «Μαμά, πες το «Μανόλη sunshine» (βλ. My only sunshine…)!!! Ακόμα γελάω! 

Την ακούω κάποια στιγμή που μιλάει μόνη της και προσποιείται ότι κάτι την τσίμπησε στο χέρι.  Τη ρωτάω: 
– «Ρέα, τι κάνεις;  Παίζεις;»
– «Κάνω πράγματα για τον εαυτό μου.»(!)

Παίζει και κάποια στιγμή ζητάει να βγάλει την μπλούζα της, αλλά δεν την αφήνω:
– «Ρέα μου,  είσαι άρρωστη. Δε θα ξεντυθείς.» (Άσε που έκανε και λίγο ψυχρούλα.)
– «Δεν είμαι.»  Και βήχει. Την κοιτάζω και γελάω με ύφος «μήπως είσαι άρρωστη; » και λέει:
– «Όχι,  είμαι καλά. Αυτός ήταν ο τελευταίος βήχας.» Και ξαναβήχει. Και λέει:
– «Α όχι, αυτός είναι ο τελευταίος.» Και ξαναβήχει. Ε μετά δεν ξαναζήτησε να ξεντυθεί!!!

Αγαπημένο χόμπι της Ρέας: φωτογράφιση!

Διαπιστώνει ότι ο μπαμπάς της άφησε κάπου ψηλά κάποια παιχνίδια τους και λέει μέσα από τα δόντια της: «Θα τον δείρω τον μπαμπά.»  Και της λέω:
– «Ρέα, δε λέμε έτσι. Δεν είναι αστείο αυτό.»
– «Όχι,  είναι αστείο!» Και ξεκίνησε να λέει:
– «Μαμά,  θα σε δείρω, χαχαχα» (προσποιητό γέλιο για να πει την ατάκα της και να περάσει το δικό της, αλλά και να μην της κάνω παρατήρηση!!) 

Α και ξέρετε πώς αυτοαποκαλείται; Το Ρεΐ!
– «Ποιος θα πιει γάλα; »
– «Το Ρεΐ «!

Δεν ξέρω αν έχω γράψει καθόλου για τις «συμφωνίες» μας με τη Ρέα. Κάθε φορά που της ζητάω να κάνει κάτι, αλλά δε θέλει με τίποτα,  πχ να φάει κάτι που δεν της αρέσει,  της λέω να κάνουμε μια συμφωνία (για να αποφύγω όλη την περιττή γκρίνια και τις φωνές!).  Οπότε τώρα, κάθε φορά που της λέω πχ «Ρέα, μάζεψε τα παιχνίδια σου,  σε παρακαλώ.» μου λέει «όχι, μαμά, να κάνουμε μια συμφωνία!!!!»

Αγαπημένο της παιχνίδι είναι να χοροπηδάει πάνω στο κρεβάτι της μαμάς και του μπαμπά ή στον καναπέ, αγαπημένο της τραγούδι αυτή την εβδομάδα είναι «τα ραφτικά της γιαγιάς» που της το έμαθε η μανούλα και ζητάει συνέχεια να δει «Μπεν και Χόλι» (Μπο και Κόλι που λέει και ο Άρης!!). 

Αυτή είναι η πόζα του όταν του λες «γέλα μου να σε βγάλω φωτογραφία!»

#Aris #MyCuteSon (2 ετών) Ο μικροσκοπικός μου ανθρωπάκος μιλάει, μιλάει,  μιλάει κι εμείς γελάμε, γελάμε, πόσο γελάμε! Μας φτιάχνει τη διάθεση! Θέλει να μας πει τόσα πολλά πράγματα, αλλά εμείς δεν τον καταλαβαίνουμε πάντα και κοπιάζει να μας εξηγεί!

– «Άρη, έκανες κακά;»
– «Κιάκι, Άη κακά, νόνο τιτί!!!! (Όχι ο Άρης κακά, μόνο πιπί!!!) Και ναι, θα τα γράψουμε κι αυτά! Κάθε μαμά που σέβεται τον εαυτό της αναφέρεται τουλάχιστον δυο ή τρεις φορές τη μέρα στα κακά ή στο πιπί του παιδιού της!!

Του λέει η Ρέα όταν νευριάζει μαζί του:
– «Άρη, είσαι κακό παιδί!» Κι αυτός θίγεται πολύ και γυρνάει με ύφος παραπονιάρικο και λέει:
– «Κιάκι Άη κακό γεγί!!! (μετάφραση: Όχι ο Άρης κακό παιδί!!!)  

Και πλέον εκτός από τον μπαμπά Γώγο, πήρα κι εγώ την προαγωγή μου από σκέτο «μαμά» σε «Μαμά Κιάτσο»!!! Μαμά Βάσω δηλαδή για όποιον δεν το κατάλαβε!
 
Κάθε βράδυ μας λέει «τατατάτα» (καληνύχτα) και μόλις ξυπνάει ζητάει πλέον «Τίτι τιζί», δηλαδή «baby tv»! Και ο γλυκούλης μου τώρα που ήταν αρρωστούλης έλεγε «Μαμά, τύτη!» για να του σκουπίζουμε τη μυτούλα του! Και παίρνει το χαρτομάντηλό του μετά, αλλά και όποιο σκουπιδάκι βρει, και το πηγαίνει στον κάδο!
Αγαπημένο του παιχνίδι είναι να παίρνει φόρα στον καναπέ και να πηδάει πάνω μας. Αλλά αφήνεται εντελώς χωρίς καμία αίσθηση του κινδύνου και χωρίς να σκέφτεται που θα μας χτυπήσει εμάς τους ξένοιαστους που αράζουμε στον καναπέ!! Α, και να κάνει βόλτα πάνω στο αυτοκινητάκι του, πάνω στον καναπέ!

#QualityTimeWithKids Περάσαμε πολλές ώρες στο σπίτι γιατί ήταν αρρωστούλια, αλλά δεν περάσαμε κι άσχημα! Ζωγραφίσαμε πολύ, φτιάξαμε κατασκευές με τα τουβλάκια μας, και φυσικά στολίσαμε το δέντρο μας υπό τους ήχους των κλασσικών Χριστουγεννιάτικων τραγουδιών δια στόματος «Ζουζουνιών»!!
 
Βέβαια, βοήθησαν και τη θεία και τον Άγγλο θείο τους να στολίσουν το δικό τους δέντρο και μάλιστα έφτιαξαν τα δικά τους στολίδια: πήραν μικρά τετράγωνα χαρτάκια και επάνω τους έφτιαξαν τις δικές τους ζωγραφιές. Τα τρύπησε η θεία στη μια γωνίτσα και τα κρέμασαν με συνδετήρες. 

Κάποια στιγμή, έβαλα τη Ρέα κάτω από την μπλούζα μου, προσποιούμενη ότι είμαι έγκυος (!!) και μετά κάναμε ότι γέννησα και είναι μωρό. Ξετρελάθηκε με αυτο το παιχνίδι! Και ο Άρης φώναζε «κι εγώ μωό!!!!».

#Fitness #LoveYourBody #LoveYourself #Crossfit #Bootcamp Άλλη μια δυναμική εβδομάδα και υπέροχη αίσθηση έξω να ρίχνει καταιγίδες και να κάνει κρύο κι εμείς να είμαστε μούσκεμα στον ιδρώτα με τα κοντομάνικα! Βέβαια, μας είχαν μείνει στο σπίτι αρκετές λιχουδιές από το πάρτυ του Άρη κι έφαγα ….λίγα γλυκάκια παραπάνω!!!! Αλλά θα τα κάψουμε!!!

#QualityTimeForParents Και παρόλο που δεν είχαμε «no kids» ευκαιρίες, είδαμε αρκετές ταινιούλες με το αγόρι μου και περάσαμε πολύ όμορφες στιγμές τα δυο μας. Πήγαμε και για καφεδάκι μας -χωρίς κολλητούλες αυτή τη φορά 😦 , αλλά και πάλι περάσαμε πολύ όμορφα! 


#HomeImprovement #HappyHousewife Φτιάξαμε χώρο για να εκθέτουμε τις ζωγραφιές μας στο σπίτι! Για να μην καρφώσω τον τοίχο, κόλλησα δυο κρεμαστράκια αυτοκόλλητα, έδεσα από τη μια άκρη ως την άλλη ένα σκοινάκι και με μικρά ξύλινα μανταλάκια κρέμασα ζωγραφιές! Της Ρέας της άρεσε τόσο που συνέχεια το έδειχνε σε όποιον ερχότανσ το σπίτι! Ο Άρης ζήλεψε που οι περισσότερες ζωγραφιές ήταν της Ρέας και πήρε ολόκληρο το μπλοκ και προσπαθούσε να το κρεμάσει μόνος του!!   

Φάγαμε και ωραίο κυριακάτικο πρωινό με τηγανίτες, συνταγή της γιαγιάς μου της Κούλας (με τις οποίες μεγαλώσαμε!!!), όλη η οικογένεια! Σα διαφήμιση του βιτάμ που λέει και μια φίλη μου!!!
  

Και ανάψαμε και το τζάκι μας! Καλό χειμώνα!! (Πάνω στο τζάκι έχω δυο κακτάκια –ήταν σετ των τριών από τα ΙΚΕΑ, αλλά το ένα μου έσπασε καταλάθος…- και μια μικρή αλοΐτσα!!! Πολύ μου αρέσει αυτή η πινελιά! Γενικά, αγαπώ κακτάκια!)

    
Να και οι σέλφις μας!

Σας φιλώ ❤