Μπήκε ο Δεκέμβρης, ο μήνας των Χριστουγέννων, και η μαμά πρωτάρα …τεμπέλιασε να το πω, ξεμυαλίστηκε να το πω, βαρέθηκε να το πω…; Μπα, θα το πω είχε πολλή δουλειά στο γραφείο και δεν πρόλαβε!!! Χαχαχαχα!
Μα τι υπέροχες εικόνες έχει αυτός ο μήνας!; Όλα είναι μαγικά και ξέρεις σίγουρα ότι κάπου υπάρχει μια σπίθα, ένα μαγικό αστεράκι που θα σε κάνει και σένα παιδί, θα σου δώσει να καταλάβεις που βρίσκεται όλη η πραγματική μαγεία: στην αγάπη, στην αληθινή αγάπη και, φυσικά, στα μεγάλα και ζεστά χαμόγελα!!! Σας αγαπώ όλους, λοιπόν!!!
#Rea #MySweetDaughter (3 ετών και 7 μηνών) Αυτές οι εβδομάδες, ειδικά μετά από μια εβδομάδα απουσίας λόγω ασθένειας, κύλησαν λίγο δύσκολα στο σχολείο, αφού δεν πήγαινε πολύ ευχάριστα. Πήρε ποίημα και θα είναι αγγελάκι στη γιορτή του σχολείου, αλλά παρόλο που το έμαθε αμέσως και μας το λέει συνέχεια με δυνατή φωνή, στο σχολείο δεν το έχει πει ποτέ, σε καμία πρόβα. Αλλά θα αναφερθώ σε αυτά που σκέφτομαι επ’αυτού παρακάτω.
 |
| Γράφει τη λίστα για τα ψώνια! |
 |
| Κι αυτή είναι η λίστα! |
|
Πήγαμε σούπερ μάρκετ οι δυο μας, οι καλύτερες φιλενάδες, εμείς τα κορίτσια, που λέει και η Ρέα και αφού ψωνίσαμε, είδε στο ταμείο τις κλασικές τσιχλίτσες και ζήτησε. Η μαμά δε χαλάει και πολλά χατήρια οπότε της πήρα. Δεν την είχα δει ποτέ να τρώει τσίχλα! Έκοψε ένα κομμάτι από την τσίχλα, την έβαλε στο στόμα της και αφού μάσησε για 5 δευτερόλεπτα μου λέει «πάρ’την, θα κόψω άλλο κομμάτι τώρα!» και αυτό συνεχίστηκε με τρεις τσίχλες σε τέσσερα κομμάτια η καθεμία!! Γαϊδουρινή υπομονή η μαμά! Οδηγούσα κιόλας!
-«Βρε Ρέα μου, γιατί τις βγάζεις τόσο γρήγορα;»
-«Βρε μαμά, δεν έχει την καλή τη γεύση μετά!!»
Ε φυσικά, μετά από τρεις τσίχλες της λέω:
-«Φτάνει τώρα, οι υπόλοιπες αύριο!»
-«Όχι μαμά, αφού έτσι είναι η διασκέδαση!»
-«Τώρα θα πάμε σπίτι να φας φαγητό.»
-«Μα εμένα αυτό με διασκεδάζει!! Η τσίχλα!!!» (Υψηλά στάνταρντς διασκέδασης αυτό το παιδί!)
Τσακώνονται με τον αδερφό της για ένα λεωφορείο-παιχνίδι (τι άλλο δηλαδή θα μπορούσε να ήταν!;) με κουκλάκια, από τα οποία κάποιος είναι ο παππούς, κάποιος ο εισπράκτορας, κάποιος είναι τουρίστας με φωτογραφική μηχανή! Κι έχουν κολλήσει και οι δυο με τον τουρίστα! Τραβάει ο ένας, τραβάει κι η άλλη…
– «Ρέα, αφού έχεις τα πιο πολλά παιδάκια, γιατί θέλεις το φωτογράφο;»
– (Σχεδόν κλαίγοντας) «Μα θέλει να βγάλει τα άλλα τα παιδάκια φωτογραφία!»
Αυτή την περίοδο, ζητάει και φοράει διαφορετικές μεταξύ τους κάλτσες! Και την αφήνω γιατί έχει πλάκα! Ξυπνάει και έρχεται πάντα χαμογελάστή και ξυπόλητη με ένα -ή μάλλον με δύο- μισά ζευγάρια κάλτσες στο χέρι! Μα πόσο όμορφη εικόνα είναι αυτό το χαμόγελο!
Ζητάνε με τον αδερφό της παιδικά στην τηλεόραση και κάποια στιγμή δείχνει μια γιαγιά με μόνο δυο δόντια. Και ακούω την απορία:
-«Μαμά, γιατί αυτή η γιαγιά έχει δύο δόντια μόνο;»
-«Γιατί μπορεί να έτρωγε πολλά γλυκά και να μην έπλενε τα δόντια της όταν ήταν μικρή». (Μα πόσο κλάσικ απάντηση μαμάς;)
– «Μπα, όχι… Μάλλον θα είναι μωρό γιαγιά!!!»
Και κάπως αγάπησε πολύ τα μήλα αυτές τις μέρες και ζητούσε συνέχεια. Έτρωγε και φώναζε δυνατά «Μμμμμμμμ νοστιμότατο!!!!» Μιλάμε για πρωτόγνωρες εμπειρίες!
#Aris #MyCuteSon (2 ετών) Καλά δεν το συζητώ πλέον πόσο πολύ μιλάει! Επαναλαμβάνει τα πάντα, ειδικά αυτά που λέει η Ρέα. Ακόμα και νερό ζητάει κάθε φορά που θα ζητήσει και η αδερφή του!
Αλλά έχει και άποψη για όλα ξαφνικά! Με την πρώτη ευκαιρία θα αρχίζει και θα λέει επίμονα «Ντε τέλω!!!!!» (Δεν θέλω!!!), αλλά μόλις του προσφέρεις μια εναλλακτική που να του αρέσει θα πει «καλάάάά»….
 |
| Φωτο by Ρέα! |
Κάθε φορά που περνάμε από το σχολείο της Ρέας φωνάζει: «Μαμά, τοίτα! Κόκολο Έα!!!!» (Μαμά, κοίτα! Το σχολείο της Ρέας!) Κόκολο=Σχολείο για όποιον δεν κατάλαβε!!
 |
| Κάνει το σερβιτόρο! |
Και έχει αρχίσει να γίνεται και πολύ αγαπούλας: μας δίνει απροειδοποίητα φιλάκια, μας κάνει σφιχτές αγκαλίτσες, μας λέει «Παπαπώ!!!» (Σ’αγαπώ!).
 |
| Αυγόφετες από τα χεράκια της γιαγιάς Βαλεντίνας! |
Κάποια στιγμή έπινε γάλα και ήταν πάρα πολύ νυσταγμένος. Και πλησίασα το πρόσωπό μου στο δικό του και μου χάιδεψε το μάγουλο… Ευτυχία.. Έτσι απλά!
#QualityTimeWithKids Λίγο περίεργες οι δυο τελευταίες εβδομάδες, περισσότερο για τη μαμά και τον μπαμπά που σκεφτόταν πολύ τη διστακτικότητα της Ρέας στο σχολείο και τα ξαφνικά νευράκια που μπορεί να εμφανίζει και που σίγουρα κάπου οφείλονται κι αυτά…
Δύσκολο θέμα, στο οποίο δεν ήθελα να αναφερθώ για να είμαι ειλικρινής, αλλά ήταν βασικό στοιχείο των εβδομάδων αυτών και κάπως ήθελα να το μοιραστώ... Άρχισα να σκέφτομαι πως χρειάζεται να κοινωνικοποιηθεί περισσότερο, για την ακρίβεια χρειάζεται να κάνει παρέα με άλλα παιδάκια, γιατί δυστυχώς η μόνη της συνομήλικη παρέα είναι ο αδερφός της και τα παιδιά στο σχολείο, με τα οποία είναι ακόμα πολύ μαζεμένη και ντροπαλή.
Οπότε βασικά έπρεπε να κινητοποιηθεί η μαμά που μέχρι τώρα είχε επαναπαυθεί στο «ε απλά δεν έτυχε να έχω στον κύκλο μου οικογένειες με παιδιά» ή «και στο σπίτι καλά περνάμε τα απογεύματα». Δύσκολο να το παραδέχομαι αυτό το λάθος μου..
Τελοσπάντων, αποφάσισα να το αλλάξω με ήπιο τρόπο, χωρίς να πανικοβληθώ και φυσικά χωρίς να πανικοβάλλω και τη μικρή. Περάσαμε, λοιπόν, μια αρκετά γεμάτη εβδομάδα: πήγαμε βόλτες στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία μας, βόλτα στο στολισμένο Αγρίνιο για ψώνια, κυριακάτικο καφεδάκι κάτω από το χειμωνιάτικο ήλιο!
Και διαπίστωσα με μεγάλη μου χαρά ότι αν απλά την «ωθήσω» να πάει μόνη της να παίξει (γιατί συνήθως δεν ξεκολλάει από το τραπέζι χωρίς εμένα), πιάνει κουβέντα με άλλα παιδάκια και παίζει μαζί τους πολύ ωραία! Μέχρι και ο Άρης άρχισε να φεύγει από το τραπέζι χωρίς εμένα! Μεγάλα βήματα για τα παιδάκια της μαμάς!!!
Ήρθαν για λίγες μέρες και τα μικρά μας ξαδερφάκια από την Αθήνα και η Ρέα ειδικά χάρηκε πάρα πολύ το παιχνίδι μαζί με την 2,5 ετών ξαδερφούλα της!
Και αυτή την περίοδο χορεύουμε πολύ! Μιμούμαστε το χορό του Μίκυ και της λοιπής παρέας από τη «Λέσχη του Μίκυ» στο Disney junior, αλλά και του Μπεν και της Χόλι. Και κόψαμε εντελώς το τάμπλετ και το youtube με Πέππα κλπ.! Μέχρι τώρα ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να φάνε! Μεγάλο βήμα και αυτό!
Και τώρα τα δύσκολα: το σχολείο της Ρέας συμμετείχε σε μια εκδήλωση-bazaar με τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς της περιοχής και τα παιδάκια θα φορούσαν τη στολή με την οποία θα ντυθούν και στη σχολική γιορτή, αλλά χωρίς να πουν το ποίημά τους. Απλά θα έδιναν το παρών στη σκηνή. Μεγάλη πρόκληση! Η Ρέα, φυσικά, δεν τρελαινόταν να πάει (βασικά, ούτε να το ακούσει δεν ήθελε) και αρνούταν να φορέσει και τη στολή της. Η δασκάλα της μου πρότεινε να τη συνοδεύσω από την αρχή ως το τέλος (και στη σκηνή!) για να μην κλάψει και να μην πανικοβληθεί! Έτσι και έκανα!
Έφτιαξα τα γλυκά μου για το bazaar (θα τα πούμε άλλη ώρα αυτά!) και την έπεισα να ντυθεί. Ήμουν μαζί της όλη την ώρα στα παρασκήνια και γνώρισα από κοντά πολλούς συμμαθητές της με τους οποίους κάναμε πλάκα και παίζαμε όση ώρα περιμέναμε να βγούμε. Ήταν πάρα πολύ ωραία γιατί διαπίστωσα ότι με εμένα παρούσα ένιωσε ασφάλεια και άρχισε να ανοίγεται και να κάνει αστεία με τα άλλα παιδάκια. Μέχρι και το ποίημά της τους είπε και τα παιδάκια εξεπλάγησαν κι εκείνα και της έλεγαν «Μπράβο, Ρέα, που το είπες!» Είχε πολλή πλάκα και για μένα που έκανα τον «κλόουν» και τους προκαλούσα το γέλιο!! Αυτό, άλλωστε, δε ζητούν όλα τα παιδάκια; Να κάνουμε κι εμείς κάποιες φορές χαζομάρες μαζί τους!!
Στη σκηνή βγήκε αλλά γρήγορα ζήτησε να φύγει και δεν την πίεσα περισσότερο! Είχε κάνει ήδη μεγάλο βήμα πιστεύω…
 |
| Μαθαίνει και αυτός τα δικά του squats!! |
#Fitness #LoveYourBody #LoveYourself #Crossfit #Bootcamp Αυτές τις ημέρες, ο προπονητής μας μας έβαλε ένα τεστ, από το οποίο προέκυψαν κάποια αποτελέσματα σχετικά με το επιπεδό μας. Δεν τα πήγα κι άσχημα… (ας το θέσω έτσι! Χαχαχα), αλλά πραγματικά η φυσική μου κατάσταση έχει βελτιωθεί πάρα πολύ, τρέχω πολύ άνετα (αν και λίγο αργά ακόμα) χωρίς, όμως, ν απερπατάω όπως έκανα στην αρχή. Και ανυπομονώ για το επαναληπτικό τεστ για να δω την πρόοδό μου! Νιώθω, αλλά και είμαι, άλλος άνθρωπος!
#QualityTimeForParents Ο Δεκέμβρης μπήκε γιορτάζοντας τα γενέθλια της Μαριαννούλας μας, της αδερφούλας μου και περάσαμε πολύ όμορφα με τους κοντινούς μας ανθρώπους, με τους γονείς μας και τους αγαπημένους μας φίλους και συγγενείς.
Πήγαμε και ωραία καφεδάκια, κοριτσοπαρέα, γελάσαμε, είπαμε «τα δικά μας»… Αλλά πάνω απ’όλα χάρηκα που είδα την ξαδέρφη μου τη Βίκυ. Ήρθε για μια εβδομάδα και, αν και συνήθως, έχοντας και οι δυο μας από δυο μικρά στις ίδιες περίπου ηλικίες, δεν πολυβλεπόμαστε, αυτή τη φορά κάναμε πολύ ωραίες συζητήσεις και περάσαμε λίγο χρόνο παραπάνω μαζί.. Δεν είναι ποτέ αρκετός όταν δε βλέπεσαι κάθε μέρα με ένα τόσο αγαπημένο σου άνθρωπο, αλλά ελπίζω να μας δοθεί σύντομα κι άλλη ευκαιρία!
#HomeImprovement #HappyHousewife Το σπίτι μας γεμίζει μέρα με τη μέρα με μικρές χριστουγεννιάτικες πινελιές-εμπνεύσεις που ξεπατικώνει η μαμά από δω κι από κει!
Έκανα και ένα καλό κλάδεμα στα φυτά μου στη βεράντα και ψάχνω συνέχεια τρόπους να γεμίσω το σπίτι μου με λουλούδια και φυτά!
Στο bazaar έφτιαξα τα αγαπημένα μου maffins πορτοκαλιού με icing βουτυρόκρεμας βανίλιας (σύντομα θα ανεβάσω και την πανεύκολη συνταγή) και μελομακάρονα τα οποία επιμένουν να μου τη δίνουν στα νεύρα μέχρι να καταφέρω να τα σιροπιάσω!#ΌμορφεςΕικόνες #ΤοΠαίζωΚαιΦωτογράφοςΤώρα Αχ πανέμορφο Αιτωλικό!
Και …λίγες σέλφις!
Σας εύχομαι χαρούμενες, γλυκές και ζεστές γιορτές, γεμάτες αγκαλιές, μέλι και ζάχαρη άχνη!!!
Σας φιλώ ❤
Runner Mom 
