Κάθε χρόνο το σκηνικό παρόμοιο… Φέτος θα κάνω αυτό και αυτό, φέτος θα είμαι έτσι κι αλλιώς, φέτος θα είναι μια νέα χρονιά!
Διαβάζω ότι πάνω από το 80% των ανθρώπων δεν καταφέρνουμε να επιτύχουμε τους στόχους μας (τα resolutions μας!) για το νέο έτος.
Ναι, 80%.
Συνήθως είναι η ίδια διαδικασία …
Τον Ιανουάριο, αρχίζουμε να εργαζόμαστε σκληρά για να επιτύχουμε τους στόχους μας.
Παραμένουμε συνεπείς για μερικούς μήνες (ή και εβδομάδες κάποιες φορές).
Στη συνέχεια, όταν προκύπτουν προβλήματα και τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται, σταματάμε.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να είμαστε συνεπείς;
Είναι δύσκολο να είμαστε συνεπείς γιατί τείνουμε να εστιάζουμε στο αποτέλεσμα περισσότερο από τη διαδικασία.
Με άλλα λόγια, είμαστε περισσότερο προσκολλημένοι στα θετικά συναισθήματα των αποτελεσμάτων παρά στον αγώνα του ταξιδιού.
Οι περισσότεροι από εμάς σταματήσαμε κατά τη διάρκεια του «αγώνα» πριν μπορέσουμε να ζήσουμε τα οφέλη της παραμονής σε αυτό το ταξίδι, σε αυτή τη διαδικασία.
Μιλώντας τόσα χρόνια με φίλους και γνωστούς που δεν κατάφεραν να είναι συνεπείς στις αποφάσεις τους, ωστόσο, παρατηρώ ένα παρόμοιο μοτίβο: όλοι έχουν κάτι κοινό-δεν ήταν εξαρχής δικός τους ο στόχος. Ήταν κάποιος άλλος αυτός που τους ξεσήκωσε.
Αποφάσισαν να βάλουν νέους στόχους γιατί κάποιος τους είπε ότι πρέπει να το παλέψουν:
Ξεκίνησαν τρέξιμο γιατί τους είπαν ότι έτσι θα δουν διαφορά στο σώμα τους.
Ξεκίνησαν διατροφή γιατί τους είπαν ότι πρέπει να κάνουν κάτι για τον εαυτό τους.
Έψαξαν νέα δουλειά γιατί κάποιος τους είπε ότι δεν είναι αυτή δουλειά για σένα.
Έθεσαν, δηλαδή, τους στόχους τους με βάση αυτό που σκέφτεται η κοινωνία, οι φίλοι τους, ακόμη και τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Όχι βάσει αυτού που πραγματικά ήθελαν, που είχαν συνειδητοποιήσει ότι ήθελαν πραγματικά…
Μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία γιατί ήθελαν την επικύρωση και την έγκριση των γύρω τους.
Και τι έγινε μετά; Έκαναν πίσω.
Παράτησαν τους στόχους τους, ένιωσαν ότι απέτυχαν και απογοήτευσαν και όσους ήθελαν να ευχαριστήσουν αρχικά.
Δεν ήταν, όμως, δικό τους λάθος.
Έλειπε από την αρχή το πάθος που χρειάζονταν για να πετύχουν. Αυτή η εσωτερική ώθηση για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και τα προβλήματα που θα προκύψουν.
Tweet
Χωρίς το πάθος, απλά δεν μπορούμε να συνεχίσουμε.
Όσοι περνάτε το ίδιο, ίσως αναρωτιέστε τώρα… Ποια είναι η λύση σε αυτό;
Τι μπορούμε να κάνουμε για να είμαστε παθιασμένοι με τους στόχους μας φέτος;
Είναι πολύ απλό.
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να παίρνουμε εμείς τις αποφάσεις για τον εαυτό μας και κανείς άλλος.
Σε τελική ανάλυση, η ζωή είναι πολύ μικρή.
Ας μην την ξοδεύουμε προσπαθώντας να πετύχουμε αυτό που περιμένουν οι άλλοι από εμάς.
Αν θέλουμε να θέσουμε έναν στόχο πραγματικά απροσδόκητο, απλώς ας προχωρήσουμε.
Θέλουμε να αλλάξουμε το σώμα μας; Εμείς θα το αποφασίσουμε.
Θέλουμε να αλλάξουμε καριέρα και να κάνουμε κάτι διαφορετικό με τη ζωή μας; Ας το κάνουμε, λοιπόν.
Θέλουμε να μάθουμε άπταιστα Ισπανικά και να ταξιδέψουμε στη Λατινική Αμερική; Ας καταβάλλουμε όλες τις προσπάθειές μας για να συμβεί αυτό.
Όταν το κάνουμε αυτό, θα δούμε τη ζωή μας να αλλάζει.
Θα έχουμε κίνητρα κάθε μέρα για να πετύχουμε τα όνειρά μας και να εργαστούμε σκληρά για να επιτύχουμε τους στόχους μας.
Η επιθυμία να συνεχίσουμε το πάθος μας, θα μας δώσει τη δύναμη να περάσουμε τους δύσκολους καιρούς και να πετύχουμε.
Θα εργαζόμαστε, θα παλεύουμε για κάτι που πραγματικά θέλουμε.
Εμείς. Όχι τα αγαπημένα μας πρόσωπα, όχι οι δάσκαλοί μας, όχι οι φίλοι μας. Εμείς.
Και αυτό θα κάνει τη διαφορά.
Ας σκεφτούμε τι στόχους θέσαμε για το νέο έτος. Αν δεν είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε, ας ορίσουμε καινούριους. Για να παλέψουμε πραγματικά να τους πετύχουμε.
Πώς μπορούμε να γίνουμε πιο συνεπείς και να διατηρήσουμε το κίνητρό μας;
Ένας εξαιρετικός τρόπος για να εργαζόμαστε με συνέπεια και σκληρά για την επίλυσή τους είναι να τους βλέπουμε καθημερινά.
Να τους γράψουμε και να τους αναρτήσουμε στο γραφείο μας ή να τους καταγράψουμε στο ημερολόγιό μας.
Να είμαστε εστιασμένοι σε αυτό που έχει σημασία ΓΙΑ ΕΜΑΣ.
Να δεσμευτούμε στη διαδικασία που έχουμε προσδιορίσει για την επίτευξη των στόχων μας, ανεξάρτητα από το πώς αισθανόμαστε οποιαδήποτε δεδομένη ημέρα.
Να ξεκινήσουμε με μικρότερους στόχους, όπως ξύπνημα 5-10 λεπτά νωρίτερα κάθε μέρα και δέσμευση να σηκωθούμε από το κρεβάτι, ανεξάρτητα από το πώς αισθανόμαστε.
Να κατανοήσουμε ότι η πορεία προς τους στόχους μας δεν είναι ευθεία.
Να προβλέψουμε αυτό που ο Seth Godin αποκαλεί «The Dip«, δηλαδή τις αποτυχίες, την έλλειψη κινήτρων, απρόβλεπτες προκλήσεις που θα παρουσιαστούν και να αποφασίσουμε εκ των προτέρων τι θα κάνουμε όταν εμφανιστεί το Dip.
Αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς, να αποφασίσουμε να επιμείνουμε στην πτώση (παρά την πτώση!). Πώς το κάνουμε αυτό; Απλά το κάνουμε!
Να βρούμε χαρά στη διαδικασία.
Να είμαστε έτοιμοι να επιμείνουμε στις προσπάθειές μας.
Να είμαστε παρόντες, να περιμένουμε δυσκολίες, αλλά να κάνουμε τη δουλειά (get the job done!!).
Να πάμε την υγεία μας, τις σχέσεις μας, την καριέρα μας, τη ζωή μας στο επόμενο επίπεδο.
Αλλά και να απολαύσουμε τη βόλτα μας σε αυτή τη διαδρομή!!
Runner Mom 