Αρχείο μηνός Ιουλίου 2022

#BetterLife

Πώς ξεκαθαρίζουμε με τη μέθοδο της Marie Kondo

3 Σχόλια

Και θα ξαναγράψω για το αγαπημένο μου θέμα: το ξεκαθάρισμα!!!

Όπως έχω γράψει πολλές φορές, γνώρισα τη Marie Kondo κατά την πρώτη καραντίνα, παρακολουθώντας τη σειρά στο Netflix «Tidying Up with Marie Kondo» και στη συνέχεια διαβάζοντας το βιβλίο της «Σπίτι σε τάξη, Ζωή σε τάξη» που κυκλοφορεί στα ελληνικά (Εκδ. Κλειδάριθμος). Από τότε έγινα φαν!

Κατά την πρώτη καραντίνα (Μάρτιος 2020) εφάρμοσα τη μέθοδο #Konmari, όπως αποκαλείται η μέθοδος που εφαρμόζει, στο σπίτι από άκρη σε άκρη και η αλλαγή ήταν παραπάνω από εμφανής.

Μπορεί ακόμα να παραπονιέμαι ότι το σπίτι μου θέλει ξεκαθάρισμα κλπ και ότι εύκολα μαζεύονται νέα πράγματα, αλλά αυτό που ευτυχώς έχει διατηρηθεί είναι δυο βασικές αρχές:

– Κάθε πράγμα πρέπει να έχει τη θέση του. (Και φυσικά, όταν το χρησιμοποιώ το επιστρέφω στη θέση του!)

– Δεν αγοράζω τίποτα που δεν είμαι σίγουρη ότι θα χρειαστώ και ότι ξέρω πού θα αποθηκευτεί!! (Δυστυχώς αυτό δεν ισχύει για όλα τα μέλη της οικογένειάς μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’αυτό!)

Η Marie Kondo είναι «γκουρού τακτοποίησης» (tidying-up guru). «Στόχος της είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να βρουν τη χαρά, την πληρότητα, την ευγνωμοσύνη και, φυσικά, την τακτοποίηση με την πρωτότυπη μέθοδό της.»

Το πρωτότυπο της μεθόδου της είναι το ότι το ξεκαθάρισμα γίνεται ανά κατηγορίες και όχι ανά δωμάτιο ή ανά συρτάρι κλπ. Έτσι, καταφέρνουμε να έχουμε συγκεντρωμένα όλα τα ομοειδή αντικείμενα σε ένα σημείο, κάτι που μας βοηθά και στο να τα ξεκαθαρίσουμε και στο να ξέρουμε τι ακριβώς έχουμε και στο να τα βρίσκουμε πιο εύκολα όταν τα ψάχνουμε.

Η Marie έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο του περιοδικού Time! 

Η διαδικασία αυτή για μένα δούλεψε πραγματικά. Θα την παρουσιάσω για να δεις πώς μπορεί να λειτουργήσει και για σένα.

Η μέθοδος KonMari

Όπως έγραψα και παραπάνω, η μέθοδος #KonMari ενθαρρύνει την τακτοποίηση ανά κατηγορία – όχι κατά τοποθεσία – ξεκινώντας με τα ρούχα, και στη συνέχεια προχωρώντας σε βιβλία, χαρτιά, κομόνο (διάφορα είδη) και, τέλος, συναισθηματικά αντικείμενα. Η σειρά των αντικειμένων δεν είναι τυχαία. Ξεκινώντας από τα ρούχα και αλλάζοντας μία μία κατηγορία εξοικειωνόμαστε με τη μέθοδο και όταν φτάνουμε σε δύσκολες κατηγορίες όπως είναι τα συναισθηματικά αντικείμενα, πραγματικά κάνουμε καλή δουλειά!

Κρατάμε μόνο εκείνα τα πράγματα που μιλάνε στην καρδιά μας, τα αντικείμενα που «spark joy«, διώχνουμε δηλαδή τα αντικείμενα που δεν προκαλούν πια χαρά. Τα ευχαριστούμε για όσα μας πρόσφεραν και τα διώχνουμε. ΠΡΟΣΟΧΗ: Το να γεμίσουμε κούτες και να τις φορτώσουμε σε αποθήκες και πατρικά, δημιουργώντας πρόβλημα σε άλλα σπίτια, δεν είναι λύση!

Οι κανόνες της τακτοποίησης

Υπάρχουν έξι βασικοί κανόνες για την τακτοποίηση που πρέπει να ακολουθούνται με τη σειρά.

1. Δεσμευόμαστε για την τακτοποίηση.

Αυτό μπορεί να φαίνεται απλό… γιατί είναι.  Βάζουμε την ενέργειά μας και το μυαλό μας σε αυτό. Κι ας κάνουμε έστω και λίγο κάθε μέρα. Βήμα βήμα!

2. Ας φανταστούμε τον ιδανικό τρόπο ζωής για μας.

Να γράψουμε πώς θελουμε να είναι η ζωή μας, πώς τη φανταζόμαστε, πώς θέλουμε να ζούμε. Να αφιερώσουμε χρόνο για να συγκεντρώσουμε τις σκέψεις μας σε ό,τι έχει μεγαλύτερη σημασία.

3. Πρώτα ολοκληρώνουμε το ξεκαθάρισμα και μετά την οργάνωση.

Πρώτα να ξεφορτωθούμε τα παλιά πράγματα, αυτά που δε μας δίνουν χαρά και «πιάνουν» τον πολύτιμο χώρο μας και μετά να περάσουμε στα πράγματα που αγαπάμε.

4. Τακτοποιούμε ανά κατηγορία, όχι ανά τοποθεσία.

Βάζουμε σε τάξη τα πράγματα ανά κατηγορία. Όπως φαίνεται και στο αναλυτικό αρχείο παρακάτω, οι κατηγορίες είναι: ρούχα, βιβλία, χαρτιά, κομόνο (διάφορα είδη) και συναισθηματικά αντικείμενα.

5. Ακολουθούμε τη σωστή σειρά.

Δεν παρεκκλίνουμε από την προτεινόμενη σειρά. Ίσως μπούμε στον πειρασμό να προχωρήσουμε σε άλλες κατηγορίες παρακάτω. Όχι! Κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να τελειώσουμε μια προς μια.

6. Να ρωτάμε τον εαυτό μας αν μας προκαλεί χαρά.

Αφού αφαιρεθούν όλα τα περιττά πράγματα, ας πάρουμε στα χέρια μας τα απαραίτητα και να αναρωτηθούμε: «Αυτό προκαλεί χαρά;» («Does it spark joy?»)

Οι πέντε κατηγορίες αντικειμένων

Ρούχα: Τα ρούχα είναι το πρώτο βήμα για να ξεκινήσουμε, όταν τακτοποιούμε το σπίτι μας. Τα πολλά ρούχα είναι μεγάλο πρόβλημα για κάποιους ανθρώπους. Κρατάμε πράγματα που μας αρέσουν και υποσχόμαστε στον εαυτό μας ότι θα τα φορέσουμε κάποια στιγμή, αλλά ποτέ δεν τα καταφέρνουμε. Υπάρχουν τόσα πολλά ρούχα που μπορούμε να φορέσουμε σε ένα χρόνο και οτιδήποτε δεν φοράμε τελικά καταλαμβάνει το χώρο μας.

Η Kondo προτείνει να χρησιμοποιήσετε τις ακόλουθες υποκατηγορίες εμφάνισης για να σας βοηθήσουν με τον οργανισμό σας:

 Tops (μπλούζες κλπ)

 Κάτω (παντελόνια, φούστες κλπ)

 Ρούχα που πρέπει να κρεμαστούν

 Κάλτσες/καλσόν

 Εσώρουχα

 Τσάντες

 Αξεσουάρ

Ρούχα ειδικών περιστάσεων (π.χ. μαγιό, στολές)

Παπούτσια

Τα ρούχα μας μπορεί να βρίσκονται σε πολλές τοποθεσίες γύρω από το σπίτι σας, οπότε η συγκέντρωση ΟΛΩΝ σε ένα σημείο θα μας βοηθήσει να τα ξεκαθαρίσουμε. 

Ξεκινάμε με ρούχα εκτός εποχής, ώστε να είμαστε πιο αντικειμενικοί επειδή δεν τα φοράμε αυτήν τη στιγμή.  

Η Marie Kondo έχει μια ειδική μέθοδο που τα διπλώνει, ώστε όταν τα αποθηκεύει να μεγιστοποιείται ο χώρος στην ντουλάπα και στα συρτάρια μας, αλλά αν θέλουμε να κρεμάσουμε οτιδήποτε, θα πρέπει να τα οργανώσουμε ανάλογα με το μήκος και το χρώμα. Μια άλλη πρόταση από τη Marie Kondo είναι να αποθηκεύσουμε όλα τα ρούχα μας μαζί, αντί να βάζουμε αλλού τα ρούχα εκτός εποχής και να ανεβάζουμε-κατεβάζουμε από πατάρι κάθε φορά. Αν κάνουμε όντως καλό ξεκαθάρισμα, λογικά θα χωρέσουν.

Βιβλία: Τα βιβλία είναι κι άλλο αντικείμενο που γενικά συσσωρεύουμε τακτικά. Μπορεί να αισθανόμαστε ότι δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από ένα βιβλίο, ακόμα κι αν δε μας άρεσε ή αν νιώθουμε ότι δε θα το διαβάσουμε ποτέ. Μερικοί άνθρωποι έχουν τεράστιες στοίβες βιβλίων που μπορεί να μην καταφέρουν ποτέ να διαβάσουν.

Εάν η συλλογή βιβλίων μας φαίνεται να αυξάνεται συνεχώς, είναι καιρός να ακολουθήσουμε μια πιο αυστηρή προσέγγιση σε αυτά που κρατάμε.

Τα βιβλία μπορούν να χωρίζονται σε:

Γενικά βιβλία που διαβάζουμε για ευχαρίστηση

Πρακτικά βιβλία όπως βιβλία μαγειρικής

Βιβλία «διακοσμητικά» όπως τόμοι ιστορικοί, ταξιδιωτικοί, με φωτογραφίες κλπ.

Περιοδικά

Όταν οργανώνουμε τα βιβλία μας, δε χρειάζεται να αρχίσουμε να τα διαβάζουμε. Αντίθετα, ας αναρωτηθούμε αν το καθένα «προκαλεί χαρά». Να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, σχετικά με το αν θα διαβάσουμε ποτέ ένα αδιάβαστο βιβλίο που το έχουμε ήδη πχ εδώ και πέντε χρόνια!

Χαρτιά: Παρόλο που όλα γίνονται ψηφιακά πλέον, μπορεί ακόμα να καταλήξουμε με πολλή χαρτούρα. Από περιοδικά και εφημερίδες μέχρι λογαριασμούς και αποδείξεις, τα χαρτιά μπορούν να καταλήξουν σε όλο το σπίτι. Η Marie Kondo δεν είναι μεγάλη φαν του χαρτιού και θα προτιμούσε να τα ξεφορτωθούμε όλα. Πρέπει, όμως, πρώτα να τα οργανώσουμε και να αποφασίσουμε τι μένει και πού πάει.

Μπορούμε να ταξινομήσουμε τα χαρτιά σε:

Χαρτιά/έγγραφα προς διεκπεραίωση – λογαριασμοί που πρέπει να πληρώσουμε, επιστολές για να απαντήσουμε, περιοδικά που δεν έχουμε διαβάσει ακόμα.

Έγγραφα που πρέπει να κρατήσουμε για περιορισμένο χρονικό διάστημα – για παράδειγμα αποδείξεις, έγγραφα που χρησιμοποιούμε για μελέτη.

Έγγραφα που πρέπει να κρατήσουμε για αόριστο χρονικό διάστημα – μπορεί να περιλαμβάνουν ασφαλιστήρια συμβόλαια ή άλλα σημαντικά έγγραφα, ιατρικά αρχεία κλπ.

Η Marie προτείνει να διατηρήσουμε αυτήν την τελευταία κατηγορία (τα απαραίτητα έγγραφα δηλαδή) σε έναν φάκελο. 

Ωστόσο, αν θέλουμε να τα οργανώσουμε λίγο παραπάνω. Τα σημαντικά χαρτιά συνήθως τα χρειαζόμαστε άμεσα και δε θέλουμε να χάνουμε το χρόνο μας, ξεφυλλίζοντας πολλά πολλά για να βρούμε αυτό που θέλουμε. 

Αν έχουμε πολλά έγγραφα, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα σύστημα για να τα κρατήσουμε πιο οργανωμένα, πχ τραπεζικά, ιατρικά, ασφάλειες κλπ.

Komono (διάφορα): Η κατηγορία Διάφορα αντικείμενα ή «komono» (η ιαπωνική λέξη για αξεσουάρ ή μικροαντικείμενα) περιλαμβάνει οτιδήποτε δεν ταιριάζει στις άλλες τέσσερις κατηγορίες.

Μπορεί να είναι μια σειρά πραγμάτων, από ηλεκτρικά είδη μέχρι προμήθειες κουζίνας. Στο πρώτο της βιβλίο, The Life-changing Magic of Tidying Up, η Kondo συνιστά να τα παίρνουμε με την ακόλουθη σειρά:

CD, DVD

Προϊόντα περιποίησης δέρματος

Μακιγιάζ

Αξεσουάρ

Κοσμήματα

Ηλεκτρικά είδη

Οικιακός εξοπλισμός

Οικιακά είδη

Είδη κουζίνας/προμήθειες τροφίμων

Άλλα (π.χ. ανταλλακτικά)

* Θα μπορούσαμε, επίσης, να προσθέσουμε μια άλλη κατηγορία εάν έχουμε ένα συγκεκριμένο χόμπι για το οποίο διαθέτουμε αρκετά πράγματα.

Αναμνηστικά: Η τελευταία κατηγορία περιλαμβάνει οτιδήποτε έχει συναισθηματική αξία για εμάς, συμπεριλαμβανομένων αναμνηστικών και σουβενίρ. Ωστόσο, ενώ όλα αυτά τα αντικείμενα μπορεί να φαίνονται σημαντικά, η Marie Kondo θεωρεί ότι οι αναμνήσεις μας είναι πιο σημαντικές από τα φυσικά αντικείμενα που έχουμε. That makes sense!

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα ξεφορτωθούμε όλα. Επιμένοντας στη φιλοσοφία #KonMari, θα πρέπει να κρατάμε στα χέρια μας κάθε αντικείμενο και να αποφασίζουμε αν μας κάνει χαρούμενους.

Κατέβασε εδώ το δωρεάν εκτυπώσιμο.

marie-kondo-declutter-list-by-runnermomgr-1Λήψη

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η οργάνωση των υπαρχόντων μας είναι μια ατομική διαδικασία. Αν και θα μας βοηθήσει να ακολουθήσουμε τις προτάσεις της Marie Kondo και να χρησιμοποιήσουμε τις κατηγορίες της, εναπόκειται σε εμάς να αποφασίσουμε τι είναι σημαντικό και τι όχι.

Στην αρχή, μπορεί να δυσκολευτούμε να αποφασίσουμε σχετικά με το τι να κρατήσουμε και τι να απομακρύνουμε από το σπίτι μας, αλλά καθώς προχωρά η διαδικασία, θα γίνεται ευκολότερη.  

Οι κατηγορίες έχουν σχεδιαστεί για να μας βοηθήσουν να δούμε τον όγκο των πραγμάτων μας, να καταλήξουμε τελικά τι θα κρατήσουμε και μετά να βάλουμε τα πράγματά μας σε τάξη και να επιλέξουμε τη θέση τους και τον τρόπο αποθήκευσής τους. Κι έτσι θα γίνει η ζωή μας πιο απλή και πιο εύκολη!

Καλή επιτυχία!!!

#BetterLife

Ξεκαθάρισμα … ξανά (+ εκτυπώσιμα)

1 Σχόλιο

Έχω μπει σε διαδικασία ξεκαθαρίσματος πολλές φορές, το έχω ξαναπεί. Όχι γιατί δεν τα έκανα καλά τις προηγούμενες φορές, αλλά γιατί δυσκολεύομαι σε μεγάλο βαθμό να συντηρήσω όλα όσα πέτυχα! (Γράφω κι ένα άρθρο για την απλοποίηση σε σπίτι με πολυμελή οικογένεια, ελπίζω να καταφέρω να το ανεβάσω σχετικά άμεσα).

Αυτή, λοιπόν, την περίοδο, έχω να συγκεντρώσω (…πάλι!) όλα όσα δε χρησιμοποιούμε -ενόψει και του ερχομού του νέου μας μωρού σε λιγότερο από ένα μήνα- κι έχει μαζευτεί ένας σωρός από αντικείμενα για δωρεά ή πέταμα. Το σπίτι είναι γεμάτο με αντικείμενα που έχουν γίνει τόσο ενοχλητικά που ετοιμάζομαι να ξεφορτωθώ ακόμα και όσα χρειαζόμαστε!

Τον τελευταίο χρόνο, που έχει αρχίσει και Λεωνίδας, ο μικρότερος γιος μου, να θέλει το χώρο του και τα πράγματά του με το δικό του «μοναδικό» τρόπο, το σπίτι μου στέλνει συνεχώς «μηνύματα» να λάβω μέτρα. Κι εγώ μαζεύω, μαζεύω και τακτοποιώ κι όλο αμάζευτο είναι!

Αλλά το σπίτι συνεχίζει να στέλνει τα δικά του «μικρά σήματα»!

Το συρτάρι με τις πιτζάμες μου ξεχειλίζει. Το ίδιο και οι ντουλάπες με μπουφάν και κρεμασμένα ρούχα.

Η ντουλάπα της κόρης μου έτοιμη να ανακατευτεί ανά πάσα στιγμή.

Τα παιχνίδια μοιάζουν να έχουν βολευτεί στο πάτωμα, αφού πόσα να στριμώξεις στις ντουλάπες;!

Το γραφείο των παιδιών γεμάτο με εργασίες σχολικές, χειροτεχνίες, εκτυπώσεις, βιβλία και σημειωματάρια που ακόμα …ψάχνουν τη θέση τους! Και τα ράφια από πάνω γεμάτα με τα βιβλία και κάποια πράγματα που τα παιδιά επέμεναν να διακοσμήσουν σε κοινή θέα!

Πήραμε και νέα μπουρνούζια για τα παιδιά, οπότε πλέον ξεχειλίζουν και οι πετσέτες, θέλουμε να πάρουμε νέα σεντόνια γιατί πήραμε μεγαλύτερο κρεβάτι (οπότε θα πρέπει να βρουν χώρο να αποθηκεύονται κι αυτά!), πήραμε και βιβλία δραστηριοτήτων και λογοτεχνικά, οπότε γέμισαν και οι βιβλιοθήκες, κάναμε χώρο στις ντουλάπες για ένα παιδί επιπλέον, οπότε τα υπόλοιπα πράγματα στριμώχτηκαν, το ένα παιδικό υπνοδωμάτιο από δυο άτομα θα πρέπει να προσαρμοστεί να φιλοξενήσει τρία κ.ο.κ.

Μικροπράγματα θα μου πείτε. Μπορεί. Η αλήθεια το σπίτι είναι καθαρό και φαίνεται περιποιημένο, αλλά σίγουρα έπρεπε να επέμβω!

Αυτό είναι το θέμα με το decluttering, το ξεκαθάρισμα. Ποτέ δεν τελειώνει πραγματικά.

Μπορεί πραγματικά να το κάνουμε με την ησυχία μας, όμως, πρέπει να είμαστε «άγρυπνοι φρουροί»! Όταν έρχονται νέα πράγματα στο σπίτι (κάτι που γίνεται συνεχώς!), πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή, να έχουμε στο νου μας ότι όπως έρχονται νέα αντικείμενα, πρέπει και να φεύγουν κάποια από τα υπάρχοντα! Ή να σταματήσουν να έρχονται νέα! Μέση λύση δεν υπάρχει. Ο έξτρα αποθηκευτικός χώρος και τα επιπλέον ντουλάπια και παρα-ντουλάπια είναι ένας φαύλος κύκλος που μας κάνει απλά να αλλάζουμε θέση τα άπειρα πράγματά μας και τελικά να μην ξέρουμε πού έχουμε τι! Όταν έρχεται ένα νέο παιχνίδι, ας αναζητήσουμε αυτά που έχουν ξεπεράσει. Όταν αγοράζουμε ένα νέο βιβλίο, ας προσπαθήσουμε να δωρίσουμε ένα που έχουμε ήδη διαβάσει.

Αυτές οι μικρές, συνεχείς ενέργειες θα κρατήσουν μακριά την ακαταστασία στο σπίτι μας. Είναι σαν μαγικά! Εμφάνιση-εξαφάνιση!

Όταν το σπίτι μας μάς στέλνει αυτά τα σήματα, λοιπόν, ας μη το σκεφτόμαστε και πολύ. Παίρνουμε ένα κουτί και βάζουμε όσα δε χρειάζεται να είναι πλέον στο σπίτι μας! Δε χρειάζεται να αφιερώσουμε πολύ χρόνο σε αυτό. 15 λεπτά αρκούν, αν δεν αφήνουμε να περάσει πολύς καιρός και αν δεν έχουμε ασχοληθεί καθόλου.

Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να κάνω ένα τύπου bazaar έξω από το σπίτι μου με όσα πράγματα δεν χρειαζόμαστε πλέον, αλλά δεν είναι τόσο διαδεδομένο και δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να πετύχει κάτι τέτοιο. Θα το ψάξω κάποια στιγμή περισσότερο.

Χρειάζεσαι βοήθεια; Κάτι να σε ξεσηκώσει;

Μπορείς να δεις τα άρθρα που είχα ανεβάσει για την απλότητα στη ζωή μας:

Πώς να κάνουμε τη ζωή μας πιο απλή

Πώς να προγραμματίσουμε τη μέρα μας με απλότητα

Απλότητα: Πώς να τακτοποιήσουμε την ψηφιακή ζωή μας

Αν χρειάζεσαι κι άλλη βοήθεια, κατέβασε εδώ το αρχείο που χρησιμοποιώ εγώ (και έφτιαξα λίγο πρόχειρα) με τα 100 πράγματα που μπορείς να ξεφορτωθείς σήμερα κιόλας!

100-things-to-declutter-by-runner-mom-1Λήψη

Επίσης, μπορείς να κατεβάσεις ένα αρχείο με το τι να ξεκαθαρίζεις και πότε και πώς να συντηρείς την κατάσταση!

printable-checklist-ce9ece95ce9ace91ce98ce91cea1ce99cea3ce9cce91-runnermomgrΛήψη


Τα φιλιά μου και αγωνιστικούς χαιρετισμούς!

#BetterLife,#Life

Αισιοδοξία δεν είναι να μη βλέπουμε τα αρνητικά

1 Σχόλιο

Την τελευταία περίοδο, κάθε φορά που περπατάω, όσο αντέχω με τη ζέστη στη σχετικά δυσκίνητη φάση μου, διαπιστώνω ότι θαυμάζω τη φύση και τη χαρά της δημιουργίας, με πιάνω να παρακολουθώ έντονα πώς η φύση προχωράει, πώς συνεχίζει δίπλα μας να ξεδιπλώνεται -όσο κι αν τη δυσκολεύουμε.

Οι πάπιες, οι φαλαρίδες όπως λέμε αυτό το συγκεκριμένο είδος εδώ στο Αιτωλικό, όλη αυτή η ορνιθοπανίδα στη λιμνοθάλασσα, είναι εδώ παρούσες, γεμάτες ζωή. Ο ήλιος λάμπει, τα νερά γυαλίζουν τόσο όμορφα από κάτω.

Δεν σταματούν όταν υπάρχει πανδημία ή όταν υπάρχει οποιοδήποτε άλλο είδος κρίσης στον κόσμο. Πόσα μπορούμε να μάθουμε από αυτούς!

Έχω αναφέρει και στο παρελθόν στο instagram, στο podcast ή στο blog μου ότι γενικά αγαπώ τον τόπο μου και δε θα βαρεθώ να θαυμάζω τις ομορφιές του. Επιπλέον, έχω μια εγγενή –default όπως έγραψα και στο προηγούμενο γενέθλιο άρθρο μου– τάση να απολαμβάνω τα μικρά πράγματα.

Και κάθε φορά που βγαίνω βόλτα να περπατήσω αισθάνομαι σχεδόν ευτυχισμένη. Ζεστό αεράκι. Γαλάζιος ουρανός. Φυλλώδη δέντρα και ένας ήλιος τόσο λαμπερός που πονάει τα μάτια σου.

Έχεις καθίσει ποτέ να ακούσεις τα πουλιά να κελαηδούν και να τα παρατηρήσεις στα δέντρα και στα καλώδια του ρεύματος;

Όταν έχουμε κακή διάθεση, σχεδόν περιμένουμε όλα γύρω μας να είναι ασπρόμαυρα. Ζοφερά και κρύα. Αλλά δεν είναι.

Και όταν τα πουλιά συνεχίζουν να τραγουδούν, σκέφτομαι ότι είναι ένα δείγμα μιας κανονικότητας, ένα δείγμα ότι η ζωή συνεχίζεται.

Είναι σοκαριστικό αν σκεφτούμε πόσο γρήγορα μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Πόσο γρήγορα μπορούμε να «αναπηδήσουμε», να έρθουν τα πάνω κάτω στη ζωή μας.

Όλοι εμείς που γεννηθήκαμε τη δεκαετία του ’80 δεν σχετιζόμαστε με τις δυσκολίες των προηγούμενων γενεών και, μέχρι ένα σημείο,  αυτό είναι καλό. Δεν περάσαμε τα δύσκολα των γονιών, ή ακόμα περισσότερο των παππούδων μας.

Βέβαια, κι η δική μας γενιά έχει περάσει και περνάει άλλου είδους δυσκολίες με επαγγελματική αποκατάσταση, πανδημίες και άλλες κρίσεις πολιτικές και κοινωνικές.

Ένα πράγμα που είναι σημαντικό, όποτε κι αν έχεις γεννηθεί είναι η ανθεκτικότητα και η ελπίδα. Το να αποδέχεσαι τις δυσκολίες, να προσπαθείς να τις αντιμετωπίσεις, αλλά χωρίς να χάνεις την ελπίδα σου για το καλύτερο μέλλον που έρχεται.

Είναι πολύ σύνηθες πλέον, ακόμη και διαδεδομένο, να δημοσιεύουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «Είναι εντάξει να μην είσαι καλά», τοξική θετικότητα κλπ, δε γίνεται να είμαστε όλοι αισιόδοξοι, δεν είναι λογικό κλπ κλπ.

Και αυτό είναι αλήθεια.

Δε γίνεται να σου πηγαίνουν όλα στραβά, όπως λες, και να μη σε αγγίζει.

Όμως, κι αν δε σου πηγαίνουν όλα στραβά;

Μήπως έχουμε μάθει να τα βλέπουμε στραβά;

Μήπως ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα επηρεάζει και το πώς νιώθουμε γενικότερα;

Μήπως υπάρχουν κάποια πράγματα που όντως πάνε καλά;

Αν αγχώνεσαι με όλες τις υποχρεώσεις σου, τις εκκρεμότητές σου, όμως, έχεις επιλέξει εσύ να είσαι δραστήριος και πολυπράγμων;

Αν έχεις χάσει τη δουλειά σου και δυσκολεύεσαι οικονομικά, είσαι, όμως, υγιής και έχεις γύρω σου την αγαπημένη σου οικογένεια;

Αν έχεις χάσει αγαπημένο σου πρόσωπο, τον άνθρωπό σου, δεν ξεπερνιέται… όμως, αναγκάζεσαι να προχωρήσεις.

Αυτό λέω. Δεν ξεχνάς. Όμως, προχωράς. Είτε γιατί έχεις την υπόλοιπη οικογένειά σου, είτε γιατί απλά δε γίνεται να τα παρατήσεις. Πρέπει να σφίξεις τα δόντια και να συνεχίσεις. Όσο αδιανόητο κι αν σου φαίνεται.

Σίγουρα, δε θα είσαι πάντα καλά. Θα έρθουν κι αυτές οι δύσκολες μέρες που δε θες να σηκωθείς από το κρεβάτι.

Δεν πειράζει να έχεις δύσκολες μέρες -φυσιολογικό είναι. Όπως και το να στεναχωριόμαστε για το πώς έχουν τα πράγματα.

Είναι εντάξει να μην είμαστε καλά και να το περνάμε κι αυτό.

Κι αν το θέμα μας είναι βαθύτερο και δύσκολα διαχειρίσιμο, να ζητήσουμε τη βοήθεια ειδικού, κάποιου ψυχολόγου.

Γιατί αυτό είναι η τοξική θετικότητα. Να καταπίνουμε τα δυσάρεστα, χωρίς να τα αναγνωρίζουμε, χωρίς να τα αποδεχόμαστε. Να συμπεριφερόμαστε σαν να μην υπάρχουν.

Έτσι, όμως, αυτά θα συσσωρεύονται μέσα μας και κάποια στιγμή θα σκάσουν. Με νεύρα, με ασθένεια, με κατάθλιψη, με ό,τι φανταστείς.

Γιατί τα δυσάρεστα συναισθήματα δεν εξαφανίζονται αν τα αγνοείς.

Πρέπει να τα αποδεχτείς και να προχωρήσεις. Αυτή είναι η αισιοδοξία. Το συναίσθημα ότι όλα θα πάνε καλά, ακόμα κι αν η κατάσταση δε σου δείχνει κάτι τέτοιο.

Αν, λοιπόν, δεν αποδεχόμαστε τα δυσάρεστα συναισθήματα ή τα αναδεικνύουμε στο βασικό τρόπο που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα γύρω μας, βυθιζόμαστε σε μια αρνητικότητα για πολύ καιρό.

Αυτό, όμως, δε μας δίνει περισσότερες μέρες στη ζωή μας, σωστά; Ούτε, φυσικά, μας βοηθάει στη λύση των προβλημάτων μας.

Δεν πρόκειται να «πάρουμε πίσω» αυτούς τους μήνες στο μέλλον.

Δεν πρόκειται να λάβουμε μπόνους μήνες στο τέλος της ζωής μας επειδή επιζήσαμε από μια δύσκολη κατάσταση, επειδή, πχ, τα καταφέραμε στην καραντίνα του COVID-19.

Βλέπω μερικούς ανθρώπους να φωνάζουν «Δεν υπάρχει τίποτα θετικό εδώ»!

Έχω μια φιλική υπενθύμιση για αυτούς τους ανθρώπους: δεν έχεις χρόνο αυτή τη στιγμή. Αυτό δεν είναι πρόβα τζενεράλε. Αυτή είναι η ζωή σου.

Κάθε μέρα που περνάς στη δυστυχία είναι άλλη μια μέρα που δεν θα επιστρέψει ποτέ.

Το ξαναλέω. Δεν υπάρχουν μέρες μπόνους. Βλέπω πολλούς ανθρώπους να λένε ότι όλα είναι σε αναμονή αυτή τη στιγμή, είναι στάσιμα. Αλλά δεν είναι. Η ζωή προχωρά. Η ζωή μας προχωρά και μπορούμε να αποφασίσουμε αν θα ζήσουμε ή θα περιμένουμε.

Όπως διάβασα πρόσφατα και στο νέο βιβλίο του Στέφανου Ξενάκη «Όταν δεν μπορείς να δεις το καλό, δεν μπορείς και να το ζήσεις.  Κι όταν δεν μπορείς να το ζήσεις, δεν μπορείς και να το αναπαραγάγεις.  Και νομοτελειακά οδηγείσαι σε μια μίζερη ζωή.» («ΝΑΙ», Εκδ. KEY BOOKS)

Ο συγγραφέας Ryan Holiday έχει ένα podcast που ονομάζεται Daily Stoic. Τον τελευταίο καιρό, μιλούσε για το Alive Time versus Dead Time, κάτι για το οποίο του μίλησε ο συγγραφέας Robert Greene. Σύμφωνα με τον ίδιο, μπορούμε να περάσουμε τον χρόνο μας με έναν από τους δύο τρόπους, παθητικά (Dead Time), όπου απλώς αφήνουμε τη ζωή να μας συμβεί, και ενεργά (Alive Time), όπου μαθαίνουμε, δοκιμάζουμε νέα πράγματα, και συνειδητά επιλέγουμε πώς να περνάμε τον χρόνο μας.

Ένα από τα αγαπημένα μου που διάβασα αυτήν την περίοδο (ή το άκουσα στο Daily Stoic, δε θυμάμαι…) είναι «Μη ρωτάς γιατί συμβαίνει σε μένα, αναρωτήσου γιατί συμβαίνει αυτό για μένα».

Δεν αφήνουμε απλά τη ζωή να μας συμβεί κι εμείς είμαστε πάντα το θύμα. Έχουμε περισσότερο έλεγχο πάνω στη ζωή μας. Τουλάχιστον για το πώς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα και τελικά πώς αντιδρούμε.

Όπως είπαν οι Στωικοί, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι συμβαίνει στον κόσμο, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε πώς αντιδρούμε σε αυτόν.  Δεν μπορώ να πω ότι έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το Στωικισμό, όμως ένα podcast του αγαπημένου μου #giatioxi της Δέσποινας Κανάκογλου με έβαλε στη διαδικασία να το ψάξω λίγο παραπάνω.

Οι στωικοί, λοιπόν, είχαν συναισθήματα, αλλά δεν τους άφησαν να κυβερνήσουν τη ζωή τους. Είχαν υπόψη τους τις εμπειρίες που περνούσαν και ενεργούσαν ενσυνείδητα. Αγαπούσαν και εκτιμούσαν τη ζωή περισσότερο από τον καθένα.

Δεν μπορούμε να ελέγξουμε το χάος που στροβιλίζεται γύρω από την πανδημία. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να είμαστε εδώ τώρα και όχι απλώς να το εκμεταλλευτούμε στο έπακρο, αλλά πραγματικά να προσπαθήσουμε να απολαύσουμε τις νέες εμπειρίες, τα νέα βιώματα, τις διαφορετικές στιγμές και συγκυρίες, είτε είμαστε μόνοι μας είτε σε ένα σπίτι γεμάτο κόσμο που τρέχει και δε φτάνει!

Αυτή είναι η ώρα για restart! Να σκεφτούμε τι πραγματικά έχει σημασία. Να σκεφτούμε πώς θέλουμε να περάσουμε την υπόλοιπη ζωή μας.

Δεν θα ξαναζήσουμε αυτή τη μέρα.

Τι θα επιλέξουμε, λοιπόν;

Alive Time ή Dead Time;