… ή όπως λέει και ο Τζον Λένον «η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει όταν είσαι απασχολημένος κάνοντας άλλα σχέδια».

Τι εννοώ; Εννοώ ότι παλεύουμε για ένα πλάνο, μια ρουτίνα, μια σειρά και ξαφνικά όλα έρχονται πάνω κάτω.

Το 2021 ξεκίνησε με το φόβο του κορωνοϊού, αν και σε λίγο πιο λάιτ έκδοση, αφού πηγαίναμε κανονικά για δουλειά και αφού άνοιξαν και τα σχολεία μετά το webex της προηγούμενης χρονιάς. (Πραγματικά έχω χάσει λίγο πλέον το άνοιξε-κλείσε των σχολείων με την πανδημία. Έπρεπε να ψάξω στο ημερολόγιό μου για να θυμηθώ πότε ήταν κλειστά…)

Ξεκινήσαμε, λοιπόν, κάπως αισιόδοξα ότι «θα παλέψουμε ό,τι και να έρθει», αλλά στην πορεία μάς πρόλαβαν οι εξελίξεις πάλι…

Αλλά, σε γενικές γραμμές, είπαμε «πάμε με καλή διάθεση και όμορφες αλλαγές στην καθημερινότητά μας», κάτι για το οποίο μας έδειξε το δρόμο η πρώτη καραντίνα του Μαρί-Κόντο-ξεκαθαρίσματος το 2020 που μας έμαθε και το #slowliving και περισσότερα βιβλία αυτοβελτίωσης.

Μάθαμε να απολαμβάνουμε τα σημαντικά, μια βόλτα με φίλους ή με τα παιδιά μας δίπλα στη λιμνοθάλασσα, να εκτιμούμε όλα όσα έχουμε. Να είμαστε παρόντες και ευγνώμονες.

Συχνά το κλικ για να κάνεις μια αλλαγή στη ζωή σου, στην καθημερινότητά σου, γίνεται με διάφορους τρόπους και μας επηρεάζει ανάλογα και με τον τρόπο που σκεφτόμαστε, ανάλογα με τη νοοτροπία μας. Παίζει ρόλο πώς θα δεχτούμε, πώς θα εκλάβουμε κάτι που θα διαβάσουμε, κάτι που θα δούμε, μια πράξη, μια κουβέντα. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.

Το 2021 πραγματικά μου έμαθε καλύτερα τον εαυτό μου και τι μπορώ να καταφέρω.

Αποφάσισα να ενημερώνομαι περισσότερο, να ξέρω τι συμβαίνει στον κόσμο, αλλά κυρίως στη χώρα μου, να διαβάζω την ιστορία, την πολιτική, τον τρόπο σκέψης παλιότερων γενιών, αλλά και της δικής μου, να μαθαίνω νέα πράγματα, να αναρωτιέμαι περισσότερο. Άρχισα να αρθρογραφώ με εξαιρετική συνέπεια (!) στο blog μου, αλλά και στο τοπικό ενημερωτικό site, το αγαπημένο etoliko.gr, κι όσο περισσότερο γράφω, τόσο περισσότερο ψάχνω, τόσο περισσότερο βελτιώνομαι, τόσο πιο εύκολα «λύνεται το χέρι μου».

Με εξαίρεση τις δύο τελευταίες εβδομάδες που το runnermom.gr δεν είχε νέα ανάρτηση, έγραψα από τον Οκτώβριο του 2020 ασταμάτητα όλες τις εβδομάδες, 60 άρθρα στο blog μου κι άλλα 63 στο etoliko.gr 🤗 (#soproud)

Ακούω την περισσότερη ημέρα ενημερωτικό/ειδησεογραφικό ραδιόφωνο, ενώ έχω βάλει στη ζωή μου τα podcasts. Τόσο πολύ ενθουσιάστηκα με την ιδέα του podcast που έφτιαξα και δικό μου.

Μεγάλο βήμα και στοίχημα αυτό για μένα, αφού δεν είμαι άτομο που έχω την άνεση να εκτίθεμαι, πέρα από το γραπτό λόγο.

Όσα περισσότερα και διαφορετικά ψάχνω, διαβάζω και ακούω, τόσο πιο σφαιρική και ολοκληρωμένη άποψη έχω. Είναι η πρώτη φορά που συνειδητοποιώ πόσο σημαντικό είναι να είμαι ενημερωμένη για όσα συμβαίνουν, πόσο δυνατή με κάνει η γνώση.

Δυστυχώς, όμως, νιώθω ότι ο χρόνος δε μου φτάνει…

Όταν δουλεύεις και έχεις πολλές δραστηριότητες, αλλά και πολλά «πρακτικά» και υποχρεώσεις, είναι μεγάλη πηγή τύψεων ο λίγος χρόνος που περνάω όχι μόνο με τα παιδιά μου αλλά και με τον άνθρωπό μου.

Δεν είναι εύκολο με τρία παιδιά να φτιάχνω εβδομαδιαίο πρόγραμμα και να το τηρώ κατά γράμμα, ούτε να «κλείνω ραντεβού» με τον άνθρωπό μου, αλλά έχω στο νου μου ότι κάθε μέρα πρέπει να διαθέσω χρόνο. Να μην αφήσω καμία μέρα να πάει χαμένη. Να την αξιοποιήσω όσο μπορώ τουλάχιστον.

Κάπου υπάρχει λίγος ελεύθερος χρόνος κρυμμένος μέσα στη μέρα, πχ όταν χαζεύω στο κινητό ή ακόμα κι αν κάνω δουλειές στο σπίτι.

Τον τελευταίο καιρό κάνω το εξής: με το που θα μου πουν τα παιδιά «μαμά, έλα κάθισε μαζί μας», πάω. Μπορεί να καθίσω 10 λεπτά. Θα είναι, όμως, πολύ χαρούμενα και θα με αγκαλιάζουν συνέχεια. Γιατί μάλλον δεν το περιμένουν. Επιπλέον, έχω στο νου μου κάθε μέρα να κάνουμε κάτι μαζί, πχ ένα επιτραπέζιο, μια δραστηριότητα κλπ, χωρίς, όμως, να έχω στο νου μου ότι πρέπει να τους ψυχαγωγήσω και να το έχω σαν άγχος στο κεφάλι μου.

Το ίδιο ισχύει και για τον άνθρωπό μου, ο οποίος επειδή δε θα γκρινιάξει, δυστυχώς, τον αφήνω πολύ συχνά τελευταίο. «Κλείνω», λοιπόν, «ραντεβού», όπως είπα, και έχω πάντα στο μυαλό μου να του δείχνω πόσο τον αγαπώ, πόσο τον ευχαριστώ, πόσο τον χρειάζομαι. Γιατί η στήριξή του είναι για μένα βασική για να κάνω όλα όσα αγαπώ, όλα όσα με γεμίζουν.

Δε γίνεται να πηγαίνω τρία τρεξίματα την εβδομάδα και πιλάτες και να βλέπω και τις αγαπημένες μου φίλες και να αφήνω πίσω ένα σπίτι εκτός ελέγχου. Εννοείται πως κι εγώ θα κάνω πιο σωστή προετοιμασία της κάθε ημέρας, αλλά και ο άνθρωπος δίπλα μου στηρίζει και βοηθά.

Μπορεί ο μαραθώνιος του 2020 για τον οποίο προετοιμαζόμασταν να ακυρώθηκε και να κάναμε μέχρι το καλοκαίρι πιο χαλαρά τρεξιματάκια, όμως το 2021 κατάφερα και έκανα το δεύτερο μαραθώνιό μου, σπάζοντας το προσωπικό μου ρεκόρ κατά 35 λεπτά (#soproud no2). Κάτι που, όμως, προϋπέθεται προπονήσεις μέχρι και δύο ωρών εκτός σπιτιού…

Κι ίσως κάποιος αναρωτηθεί «αφού το αγαπάς τόσο το τρέξιμο γιατί το σταμάτησες μετά το μαραθώνιο;»

Γιατί, όπως είπα και παραπάνω, όταν κάνουμε σχέδια ο θεός γελάει… Ξεκίνησα με διάθεση να βελτιώσω κι άλλο το τρέξιμό μου και είχα μπει σε υπέροχο πρόγραμμα, για το μαραθώνιο του 2022, χωρίς, όμως, να υπολογίσω ότι ένα θαυματάκι είχε αρχίσει να συμβαίνει…

Λίγες μέρες μετά τον τερματισμό μου στο μαραθώνιο, έμαθα ότι θα γίνουμε τέταρτοι φορά γονείς… ❤️

Μεγάλη η έκπληξη, τεράστια η αλλαγή σε ένα σπίτι που ο 3,5 ετών μικρότερος έχει γίνει πλέον κι αυτός ανεξάρτητος και συνεργάσιμος και η μεγάλη μας κόρη είναι σχεδόν 10 ετών, στροφή 180 μοιρών για μια μαμά που θεωρούσε ότι οι εγκυμοσύνες είχαν τελειώσει προ πολλού και δεν είχε κρατήσει τίποτα σε μωρουδίστικο είδος και εξοπλισμό!!

Κι ενώ περίμενα αυτός ο απολογισμός να μιλάει για την υπέροχη ροή που έχουμε βρει οικογενειακώς με μαθήματα, δραστηριότητες, διαχείριση καβγάδων, τρεξίματα και όλα όσα μας γεμίζουν οικογενειακώς, εξερράγη αυτή η μικρή «βόμβα» και η μαμά είναι όλο ζαλάδες και ναυτίες και μπορεί να προσφέρει πολύ λίγα προς το παρόν…

Έχω, όμως, σούπερ ομάδα που με στηρίζει και με βοηθά και με αγκαλιάζει και με ρωτάει «χρειάζεσαι κάτι;», «Δε χρειάζεται να το κάνεις εσύ», «μαμά, είσαι καλά;»…

Και τι άλλο να ζητήσω από αυτό το δώρο για το 2022 που, αν όλα πάνε καλά, θα με κάνει #momof4 ;

🌟 Καλή χρονιά να έχετε μέσα από την καρδιά μου, με ανοιχτά μυαλά και ανοιχτές αγκαλιές 🌟

(Με αυτό το post, συμμετέχω στο challenge που διοργανώνει το Little Hope Flags, όπου μας καλεί να κάνουμε μια ανασκόπηση του 2021 και όσα μας έμαθε.)