Μα τι υπέροχες εικόνες έχει αυτός ο μήνας!; Όλα είναι μαγικά και ξέρεις σίγουρα ότι κάπου υπάρχει μια σπίθα, ένα μαγικό αστεράκι που θα σε κάνει και σένα παιδί, θα σου δώσει να καταλάβεις που βρίσκεται όλη η πραγματική μαγεία: στην αγάπη, στην αληθινή αγάπη και, φυσικά, στα μεγάλα και ζεστά χαμόγελα!!! Σας αγαπώ όλους, λοιπόν!!!

  

#Rea #MySweetDaughter (3 ετών και 7 μηνών) Αυτές οι εβδομάδες, ειδικά μετά από μια εβδομάδα απουσίας λόγω ασθένειας, κύλησαν λίγο δύσκολα στο σχολείο, αφού δεν πήγαινε πολύ ευχάριστα. Πήρε ποίημα και θα είναι αγγελάκι στη γιορτή του σχολείου, αλλά παρόλο που το έμαθε αμέσως και μας το λέει συνέχεια με δυνατή φωνή, στο σχολείο δεν το έχει πει ποτέ, σε καμία πρόβα. Αλλά θα αναφερθώ σε αυτά που σκέφτομαι επ’αυτού παρακάτω.

Γράφει τη λίστα για τα ψώνια!

 

Κι αυτή είναι η λίστα!

Πήγαμε σούπερ μάρκετ οι δυο μας, οι καλύτερες φιλενάδες, εμείς τα κορίτσια, που λέει και η Ρέα και αφού ψωνίσαμε, είδε στο ταμείο τις κλασικές τσιχλίτσες και ζήτησε. Η μαμά δε χαλάει και πολλά χατήρια οπότε της πήρα. Δεν την είχα δει ποτέ να τρώει τσίχλα! Έκοψε ένα κομμάτι από την τσίχλα, την έβαλε στο στόμα της και αφού μάσησε για 5 δευτερόλεπτα μου λέει «πάρ’την, θα κόψω άλλο κομμάτι τώρα!» και αυτό συνεχίστηκε με τρεις τσίχλες σε τέσσερα κομμάτια η καθεμία!! Γαϊδουρινή υπομονή η μαμά! Οδηγούσα κιόλας!
-«Βρε Ρέα μου, γιατί τις βγάζεις τόσο γρήγορα;»
-«Βρε μαμά, δεν έχει την καλή τη γεύση μετά!!»
Ε φυσικά, μετά από τρεις τσίχλες της λέω:
-«Φτάνει τώρα, οι υπόλοιπες αύριο!»
-«Όχι μαμά, αφού έτσι είναι η διασκέδαση!»
-«Τώρα θα πάμε σπίτι να φας φαγητό.»
-«Μα εμένα αυτό με διασκεδάζει!! Η τσίχλα!!!» (Υψηλά στάνταρντς διασκέδασης αυτό το παιδί!)

Τσακώνονται με τον αδερφό της για ένα λεωφορείο-παιχνίδι (τι άλλο δηλαδή θα μπορούσε να ήταν!;) με κουκλάκια, από τα οποία κάποιος είναι ο παππούς, κάποιος ο εισπράκτορας, κάποιος είναι τουρίστας με φωτογραφική μηχανή! Κι έχουν κολλήσει και οι δυο με τον τουρίστα! Τραβάει ο ένας, τραβάει κι η άλλη…
– «Ρέα, αφού έχεις τα πιο πολλά παιδάκια, γιατί θέλεις το φωτογράφο;»
– (Σχεδόν κλαίγοντας) «Μα θέλει να βγάλει τα άλλα τα παιδάκια φωτογραφία!»

 
Αυτή την περίοδο, ζητάει και φοράει διαφορετικές μεταξύ τους κάλτσες! Και την αφήνω γιατί έχει πλάκα! Ξυπνάει και έρχεται πάντα χαμογελάστή και ξυπόλητη με ένα -ή μάλλον με δύο- μισά ζευγάρια κάλτσες στο χέρι! Μα πόσο όμορφη εικόνα είναι αυτό το χαμόγελο!

Ζητάνε με τον αδερφό της παιδικά στην τηλεόραση και κάποια στιγμή δείχνει μια γιαγιά με μόνο δυο δόντια. Και ακούω την απορία:
-«Μαμά, γιατί αυτή η γιαγιά έχει δύο δόντια μόνο;»
-«Γιατί μπορεί να έτρωγε πολλά γλυκά και να μην έπλενε τα δόντια της όταν ήταν μικρή». (Μα πόσο κλάσικ απάντηση μαμάς;)
– «Μπα, όχι… Μάλλον θα είναι μωρό γιαγιά!!!»

Και κάπως αγάπησε πολύ τα μήλα αυτές τις μέρες και ζητούσε συνέχεια. Έτρωγε και φώναζε δυνατά «Μμμμμμμμ νοστιμότατο!!!!» Μιλάμε για πρωτόγνωρες εμπειρίες!

Φωτο by Ρέα!

Κάνει το σερβιτόρο!

Αυγόφετες από τα χεράκια της γιαγιάς Βαλεντίνας!

Έφτιαξα τα γλυκά μου για το bazaar (θα τα πούμε άλλη ώρα αυτά!) και την έπεισα να ντυθεί. Ήμουν μαζί της όλη την ώρα στα παρασκήνια και γνώρισα από κοντά πολλούς συμμαθητές της με τους οποίους κάναμε πλάκα και παίζαμε όση ώρα περιμέναμε να βγούμε. Ήταν πάρα πολύ ωραία γιατί διαπίστωσα ότι με εμένα παρούσα ένιωσε ασφάλεια και άρχισε να ανοίγεται και να κάνει αστεία με τα άλλα παιδάκια. Μέχρι και το ποίημά της τους είπε και τα παιδάκια εξεπλάγησαν κι εκείνα και της έλεγαν «Μπράβο, Ρέα, που το είπες!» Είχε πολλή πλάκα και για μένα που έκανα τον «κλόουν» και τους προκαλούσα το γέλιο!! Αυτό, άλλωστε, δε ζητούν όλα τα παιδάκια; Να κάνουμε κι εμείς κάποιες φορές χαζομάρες μαζί τους!!
Στη σκηνή βγήκε αλλά γρήγορα ζήτησε να φύγει και δεν την πίεσα περισσότερο! Είχε κάνει ήδη μεγάλο βήμα πιστεύω…

Μαθαίνει και αυτός τα δικά του squats!!