Η τελευταία εβδομάδα Οκτωβρίου μάς την έκανε λίγο και μάς αρρώστησε…  οικογενειακώς! Όμως, τι έχουμε πει; Ναι, ναι, έτσι ακριβώς! Δε χαλάμε με τίποτα τη διάθεσή μας! Γιατί να μας αποσυντονίσει λίγη κούραση, λίγη γκρίνια παραπάνω; Όλα περαστικά είναι και μάς φέρνουν πιο κοντά ο ένας στον άλλο!!!

#Rea #MySweetDaughter (3 ετών και 6 μηνών)  Η Ρέα αυτή την εβδομάδα τραγουδούσε το «παιδιά, της Ελλάδος παιδιά» στο σπίτι και μάλιστα μου διηγήθηκε την ιστορία της 28ης Οκτωβρίου:
-«Ήρθαν οι Ιταλοί για να πάρουν την πατρίδα μας και οι Έλληνες φώναξαν δυνατά ΟΧΙ και οι Ιταλοί φοβήθηκαν και έφυγαν!» (Μιλάμε για φωνή, όχι αστεία!!!)
Και μας έφερε στο σπίτι πολλές ζωγραφιές στις οποίες, όπως μου λέει, «δε βγαίνω καθόλου απ’έξω»! (εννοεί έξω από το περίγραμμα της εικόνας!)

Και φυσικά, για άλλη μια εβδομάδα έλεγε τα δικά της …γλωσσοποιήματα!! Εντωμεταξύ, φοράει συνέχεια ένα τούλι που είχα εγώ στα «craft supplies» μου (καλά, πόσο μπροστά μπορεί να είμαι;;; …Στα υλικά χειροτεχνίας μου που σπάνια χρησιμοποιώ εννοώ!!) και προσποιείται ότι είναι πριγκίπισσα. Φοράει και τα άπειρα βραχιολάκια-λαστιχάκια για μαλλιά-οτιδήποτε παρόμοιο και μου λέει «μαμά, κοίτα πόσο μόδα είμαι!!
 
Για κάποιο λόγο, όμως, που δεν έχω προσδιορίσει ακόμα, μου λέει μια μέρα:
– «Αυτό, μαμά, δεν είναι φουστάνι! Είναι ζακέτα που τη φοράμε για να ιδρώνουμε!» (τύπου μασαζοκαλσόν να εννοεί το παιδί μου;;;; Πού το άκουσε αυτό πάλι;)

Α και η θεία της παίζει μαζί της αυτή την εβδομάδα την καμαριέρα και τακτοποιούν τα πράγματα (μάλλον βάζει το παιδί μου και της κάνει τις δουλειές και το βάφτισε παιχνίδι!!!!). Τελοσπάντων η Ρέα τρελλαίνεται! Κάποια στιγμή λέει στη θεία της:
– «Α αυτό το κάνει και η μαμά μου!»
– «Α και η μαμά σου είναι καμαριέρα;»
– «Ναι, αλλά είναι κουρασμένη καμαριέρα». (Από μικρό κι από τρελό…)

#Aris #MyCuteSon (23 μηνών) Ο Άρης αυτή την εβδομάδα έμαθε το όχι, το «κιάκι» όπως το λέει και το χρησιμοποιεί όσο δεν πάει!!
– «Άρη, θες γάλα;»
– «Κιάκι».
– «Άρη, πάμε για ύπνο;»
– «Κιάκι».
– «Άρη, έλα να ντυθούμε.»
– «Κιάκι». 
– «Άρη, έλα να σε πάρω αγκαλιά».
– «Κιάκι. Κάκω.» (Κάτω δηλαδή…) Και κάθε φορά με τον αντίστοιχο (γκρινιάρικο συνήθως…) στόμφο!!

Και όλη την ημέρα (όταν λέω όλη την ημέρα εννοώ από το πρωί που ξυπνάει και μέχρι να πάει για ύπνο) ζητάει «Πέππα» και «τατά» (μπισκότα)! Και όταν του λέω «όχι άλλη Πέππα, γιατί δεν έχει μπαταρία το τάμπλετ», πέφτει στα πατώματα και…ζει το δράμα του!!!

– «Άρη, όχι άλλο μπισκότο! Ξέρεις πόσα έφαγες;»
– «Ναι. Κέκα!» (Εννοεί δέκα. Για ό,τι αριθμό και να τον ρωτήσεις, θα σου πει «κέκα»!) 

Κάθεται, λοιπόν, ο κύριος αραχτός στον παιδότοπο αλλά τη θέλει και την παρέα του παρόλο που η αδερφή του του παίρνει όλα τα παιχνίδια! Και τη φωνάζει «Έα, λαλό!!!» (Ρέα, έλα εδώ…. φυσικά! Τι ρωτάτε;)
Και ζητάει και την ντεντάλια (βεντάλια), τα κιγιά (κλειδιά) και τον κακό (φακό)! Τα απαραίτητα!! Το αγαπημένο του παιχνίδι, όμως, είναι να κάνουμε «κηκή», δηλαδή να κάνουμε σκηνή με την κουβέρτα! Και όταν κάνουμε, μετά από λίγο λέει «πάλι» και αν του πεις «τώρα θα πάμε στο σαλόνι» λέει «καλά»!!

Α μου φτιάχνει και τσάι! Έρχεται με τα ψεύτικα φλυτζανάκια από τα παιχνίδια τους και λέει «μαμά, τσάι» και μετά παίρνει και δικό του ποτήρι και μου τσουγκρίζει και μου λέει «μάμα» (γεια μας)!

Αλλά γέλασα πολύ όταν κάποια στιγμή μου έπεσε το τάμπλετ πάνω του εκεί που καθόμασταν στον καναπέ και μου λέει «Μαμά, κατακάκο Άη!» (Μαμά, καταλάθος το έριξες πάνω στον Άρη!!)

#QualityTimeWithKids Αυτή την εβδομάδα δεν είχε καμία «no kids» μέρα, οπότε τα χαρήκαμε τα μωρά μας! Παίξαμε πολύ στο σπίτι, μάθαμε το παιχνίδι «ζεστό ή κρύο» (αυτό που κρύβουμε κάτι και μόλις πλησιάζει ο άλλος στην κρυψώνα λέμε ζεστό, αλλιώς λέμε κρύο), ζωγραφίσαμε και ειδικά με τον μπαμπά κάναμε μεγάλες καλλιτεχνίες αφού και ο μπαμπάς μας θυμάται την αγάπη του στη ζωγραφική και ξεδιπλώνει μαζί με τα μικρά μας το ταλέντο του! 

#Fitness #LoveYourBody #LoveYourself #Crossfit #Bootcamp Καλά τι νομίζατε; Θα έγραφα δυο τρεις τέσσερις φορές για τη γυμναστική και φτάνει; Όχι, αγαπητοί μου! Θα γράφω συνέχεια, μέχρι να βαρεθείτε να με διαβάζετε! Εγώ χύνω τον ιδρώτα μου εκεί πέρα! Δίνω μάχη με τα όριά μου και κάνω και τα προσωπικά μου ρεκόρ! Θα γράψω και θα ξαναγράψω!!!
(Στον πίνακα είναι ο αριθμός επαναλήψεων που έβγαλα ανά άσκηση. Το 320 είναι το σύνολο! Δεν είμαι κανένας πρωταθλητής!!). 

  
#QualityTimeForParents #FunWithFriends Μπορεί να μην είχαμε «no kids days» αλλά η μαμά πρωτάρα δεν μπορεί χωρίς τις κολλητούλες! Με τη στήριξη του μπαμπά (που ήταν και ασθενής-respect!!!) το πήγα το καφεδάκι μου! Ένα, αλλά μοναδικό όπως πάντα!! (Αν και η ξενιτεμένη κολλητούλα μάς λείπει πολύ!!)

#MommyBlogging Και αποφάσισα αυτή την εβδομάδα να επεξεργαστώ τις φωτογραφίες μου με την εφαρμογή του Fotor στο κινητό μου (για πιο γρήγορα), και είπα να πιω το λαχταριστό λάττε που μου έφερε το αγόρι μου, και είπα να σκεπάσω τους ώμους μου με μια κουβερτούλα, και είπα και στο αγόρι μου όλο τρυφερότητα «πήγαινε, μωρό μου, καμιά βόλτα. Μια χαρά θα είμαστε!», και είπα να καθίσω μπροστά στο λάπτοπ και να αρθρογραφήσω για την περασμένη εβδομάδα με την ησυχία μου, από το σπίτι αυτή τη φορά και όχι από το γραφείο!
Μιλάμε, όμως, πως τα παιδιά μυρίζονται τις απολαυστικές-αραχτές στιγμές της μαμάς! Αυτό είναι σίγουρο! Και δεν την αφήνουν να τις πραγματοποιήσει! Μιλάμε, όμως, δε κάθισαν λεπτό στον «αγαπημένο» τους κατά τ’ άλλα παιδότοπο, δεν μπόρεσαν να παίξουν μαζί ούτε λεπτό χωρίς τσακωμό, δεν μπόρεσα να καθίσω ούτε δευτερόλεπτο στην καρέκλα και, φυσικά, δεν έκανα τίποτε άλλο πέρα από το διαιτητή!!
Και για να πάνε για ύπνο και τελικά να γράψω το ρημαδοάρθρο μου, έπρεπε να ηχογραφήσω cd με 14 τραγούδια -δεν το λέω έτσι, όπως λέμε 1000 τραγούδια!- (με συγκεκριμένη σειρά προτίμησης!!) και να διαβάσω όλα τα καιρικά φαινόμενα και όλες τις δραστηριότητες ανθρώπων, ζώων και φυτών ανά εποχή (από το πολυαγαπημένο μας βιβλίο «Οι 4 εποχές»)!
Αλλά όλα τα νεύρα πάνε περίπατο όταν ακούς το «μαμά, σ’αγαπώ» από την κόρη σου και όταν σου κάνει «κούκου τα» ο γιος σου από την κούνια! Ύπουλα πλασματάκια που μας κάνετε ό,τι θέλετε!!!!

#HomeImprovement #HappyHousewife Μμμμμμμ….. Τι έκανα αυτή την εβδομάδα; Έφτιαξα βάφλες μπανάνας με τη συνταγή της Ελπίδας του blog TwoBoysAndHope και έφαγε ακόμα και η κόρη μου που σιχαίνεται την μπανάνα! Εγώ, φυσικά, τις έφαγα με μερέντα! 
Μάλλον ήταν πολύ κουραστικό όλο αυτό με τη μαγειρική γιατί δε θυμάμαι να έκανα και κάτι άλλο διαφορετικό για το σπίτι! Χαχαχαχα
  
Α εφαρμόζω και μια «ριζοσπαστική» μέθοδο να μην «μπουχτίζει» ο νεροχύτης μου: πλένω κάθε βράδυ τα πιάτα και δεν τα αφήνω να μαζευτούν! Καλά πώς το σκέφτηκα!!!!;;;;
Το ίδιο προσπαθώ να κάνω και με τα ασιδέρωτα, τα οποία βάζω σε ένα μικρό καλαθάκι, το οποίο προσπαθώ να μην αφήνω να ξεχειλίσει… Αυτό δεν ξέρω πόσο ακόμα θα κρατήσει, αφού τα παιδιά μου καθημερινά (ίσως και πρωί και απόγευμα) χρειάζονται διαφορετικό ντύσιμο γιατί λερώνονται!

Και οι σέλφις μας:
 

Όχι πως είναι λίγο αποτυχημένη….

Σούπερ πετυχημένη! Κουκλάκια ζωγραφιστά!

Σας φιλώ ❤