Εβδομάδα νο37 over! (Εδώ κοντεύει να τελειώσει και η 38… αλλά τελοσπάντων!) Καιρός που θύμιζε καλοκαιράκι και ήρθε ο καιρός και η διάθεση να φτιάξουμε και το σπίτι μας καλοκαιρινό!! Τα μωρά μας χαμογελαστά, πρόθυμοι βοηθοί, αλλα και πάντα σε ετοιμότητα να φέρουν τα πάνω κάτω!!!

Καλά, μιλάμε για κυρία με τα όλα της! Κοκέτα!

#QualityTime Άργησα να το γράψω το άρθρο μου αυτή την εβδομάδα, όχι γιατί δεν πήγα το πρωινό καφεδάκι της Κυριακής… αλλά στο καφεδάκι πήραμε μαζί μας και τη Ρέα και προτίμησα να ευχαριστηθώ αυτές τις τόσο πολύτιμες στιγμές με την κόρη μου: χαρήκαμε τον ήλιο, τα παιχνίδια, κάθε μοναδική στιγμή! 

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε…

Πραγματικά, προσπαθώ συνέχεια να θυμίζω στον εαυτό μου ότι κάθε στιγμή με τα παιδιά μας είναι πολύτιμη και δεν ξαναγυρίζει! Θα έρθει η στιγμή που δε θα θέλουν να παίξουν μαζί μας, δε θα θέλουν να μας αγκαλιάζουν κάθε λίγο και λιγάκι και χωρίς κανένα λόγο, δε θα μας χρειάζονται να τους φροντίζουμε… Προσπαθώ να ζω τη στιγμή -όσο το καταφέρνω- και να έχω υπομονή και θετική διάθεση! 

#Rea  #MySweetDaughter Αυτή η εβδομάδα ήταν «αφιερωμένη» στη Ρέα, αφού ο Άρης πήγε για διακοπές διαρκείας στη γιαγιά και στον παππού στο χωριό κι εμείς βάλαμε στόχο να «κοινωνικοποιήσουμε» τη Ρέα!
Γενικά, αυτή την περίοδο μας προβληματίζει ιδιαίτερα το ότι η Ρέα μετά από τρεις μήνες στο σχολείο είναι ακόμα λιγομίλητη και πολύ ντροπαλή, ακόμα και όταν συναντάμε στο δρόμο άλλα συνομίληκά της παιδάκια ή παιδάκια από το σχολείο της. Συνήθως, μαζεύεται πίσω από τη μαμά και λέει «δεν τα αγαπάω τα παιδάκια, να φύγουμε». Δεν θέλω να την πιέζω γιατί νευριάζει περισσότερο και δε θέλει να μιλήσει ακόμα πιο πολύ!
Με έβαλε σε σκέψεις και το έψαξα λίγο και ηλεκτρονικά. Διάβασα μεταξύ άλλων και το άρθρο «Το ντροπαλό παιδί και πώς θα το βοηθήσουμε» από το LetsFamily.gr και με βρήκε αρκετά σύμφωνη με αυτά που έγραφε. «Μην το πιέζετε» και «Μικρά βήματα κάθε φορά»… 

Αυτοσχέδια χάρτινη στολή χαβανέζας από τη θεία μας…

Το όμορφο είναι ότι προσπαθώντας να κάνω αυτά τα μικρά βηματάκια πέρασα υπέροχες στιγμές με την κόρη μου: πήγαμε στην παιδική χαρά και κάναμε μαζί τραμπάλα, συστηθήκαμε με παιδάκια, κοιτούσαμε για ώρες τις μυρμηγκοφωλιές και τα μυρμήγκια που πηγαινοέρχονταν και καταφέραμε να κάνουμε και τραμπάλα με άλλα παιδάκια (γιατί στην αρχή ήθελε μόνο τη μαμά) και να μη θέλει να φύγει από εκεί με τίποτα! Κάναμε αγώνα στο δρόμο οι δυο μας, ήρθε με τον μπαμπά της και τον αδερφό της στο γυμναστήριο για να με «καμαρώσουν», γυρίσαμε στα αγαπημένα μας στενάκια για να δούμε όλα τα εκκλησάκια (για άλλη μια φορά….), ήπιαμε καφέ δίπλα στη λιμνοθάλασσα… 
Επίσης, επειδή ο μπαμπάς της αγαπά πολύ τα αυτοκίνητα, της μαθαίνει τις μάρκες… οπότε εμείς τώρα παίζουμε ένα νέο παιχνίδι στο δρόμο «τι μάρκα είναι αυτό το αυτοκίνητο;» ή «για να μετρήσουμε πόσα παρκαρισμένα αυτοκίνητα θα περάσουμε;»

Πήγε και τις βόλτες της με τον μπαμπά σε καφετέρια με παιδότοπο και μάλιστα απομακρυνόταν μόνη της από το τραπέζι για να παίξει με τα παιχνίδια!
Στο δε σχολείο, αυτή την εβδομάδα, ήταν η πρώτη φορά που δεν ήθελε να φύγει, την ημέρα που έπαιζαν με τις πλαστελίνες! Έχει δε τέτοια παρατηρητικότητα και μνήμη που θυμάται σχεδόν όλους τους συμμαθητές της και όσους δεν θυμάται μου τους περιγράφει με το τι φορούσαν στο σχολείο!!! «Μαμά, σήμερα, το αγοράκι με το μωβ μπλουζάκι ανέβαινε συνέχεια στο μύλο!»

#Aris #MyCuteSon Πήγαμε στο χωριό να τον παραλάβουμε και η αντίδρασή του μόλις μας είδε δεν περιγράφεται! Άρχισε να τρέχει πάνω κάτω, να τσιρίζει από χαρά, να παίρνει ό,τι παιχνίδια έβρισκε και να μας τα δείχνει, σαν να ήθελε με το δικό του τρόπο να μας περιγράψει πώς πέρασε! Φυσικά, πέρασε τέλεια! Κάθε μέρα βόλτες στην παιδική χαρά, να πετάξουνε πετρούλες στη θάλασσα, να φάνε μεζεδάκια στο παραλιακό ουζερί, να δούνε τα κατσικάκια, να μαζέψουνε λουλούδια, να παίζει κρυφτό με την γιαγιά και τον παππού, να χορεύει δημοτικά τραγούδια (ναι, ναι, με τα χέρια ψηλά και φιγούρα με το πόδι… !!!!) και να τρέχει, να τρέχει, να τρέχει…. Έλειψε 4 μέρες από το σπίτι και μου φάνηκε ότι μεγάλωσε κιόλας!!! Με τα κόκκινα μαγουλάκια του και τα στρουμπουλά χεράκια του μάς έδειχνε όλα τα μαγνητάκια στο ψυγείο της γιαγιάς, αφού πλέον ξέρει ποιο να μας δείξει όταν τον ρωτάμε. Εντύπωση του έκανε ένα μαγνητάκι από τη Λευκάδα και άρχισε να λέει «Τετάντα. Τετάντα!!!!»….

#TraditionalFridayCoffeeWithBesties Το πήγαμε πάλι και το καφεδάκι της Παρασκευής, γυναικοπαρέα και αυτή η συνήθεια είναι λατρεία!!!  

#SummerSpirit Όπως έγραψα και στην αρχή,  η διάθεσή μας είναι καλοκαιρινή! Ξεστρώσαμε το σπίτι (ή σχεδόν τελοσπάντων γιατί είμαι και της υπομονής!), έκανα και αλλαγές στα παιδικά (το αγαπημένο μου!), αγόρασα και όμορφα λουλουδάκια για τη βεράντα μου (καλά δεν τα φύτεψα κιόλας,  είπαμε είμαι της υπομονής!!!) και τακτοποίησα ένα βουνό χαρτούρας στο γραφείο του σπιτιού! Έχω τόσες ιδέες για το σπίτι για το καλοκαίρι και τόσα πράγματα που θέλω να κάνω ή να οργανώσω… Δε με αγχώνουν, όμως… Μόνο και μόνο η διαδικασία να ψάχνω στο ίντερνετ ιδέες διακόσμησης για τη βεράντα ή tips οργάνωσης για το σπίτι, μου φτιάχνουν τη διάθεση!!! 

#MyPassion #MyPsychotherapy #KeepMommyBlogging Κι επειδή την προηγούμενη εβδομάδα, μού τέθηκε η ερώτηση «Καλά εσύ γράφεις όλα τα προσωπικά σου στο ίντερνετ;» ήθελα απλά να γράψω για άλλη μια φορά πόσο σημαντικό είναι για μένα αυτό το blog! Είναι το ημερολόγιό μου με το οποίο θα θυμάμαι τις όμορφες στιγμές μου, τα πρώτα βήματα των μωρών μου σε όλους τους τομείς… Είναι η ψυχοθεραπεία μου, ο τρόπος για να «ξορκίζω» καθετί που με «ρίχνει» ψυχολογικά, είναι η ανάγκη μου να μοιραστώ με άλλες μαμάδες αυτά που ήθελα να ξέρω από πριν, αλλά δεν τα ήξερα, αυτά που σίγουρα θα προβληματίζουν κι άλλες μαμάδες αλλά δεν τα συζητάνε εύκολα…
Κάποιες φορές βαριέμαι να γράψω, άλλες φορές δεν έχω χρόνο…. αλλά πάντα έχω τόσες όμορφες στιγμές από την προηγούμενη εβδομάδα, που κάθε φορά που διαβάζω ολοκληρωμένο το εβδομαδιαίο άρθρο μου, σκέφτομαι «Μπράβο, Βάσω, τα κατάφερες πολύ καλά και αυτή την εβδομάδα!»  

 

Και φυσικά μια σέλφι δείχνοντας τα ίδια νύχια μας!!!

Σας φιλώ ❤