Μόλις μας πέρασαν οι ιώσεις και συνήλθαμε, η Ρέα μου επέστρεψε στο σχολείο και εμείς ψιλομπήκαμε στους ρυθμούς μας… Ή έτσι νομίζαμε… Γιατί τσουπ… Αρρώστησε ο μπαμπάς μας αυτή την εβδομάδα… Αλλά ήταν μια όμορφη εβδομάδα με ήλιο, μια εβδομάδα για να μας φτιάχνει η διάθεση και μόνο όταν κοιτάζουμε έξω από το παράθυρο!!

Λουλούδια για τη δασκάλα μας!

#Rea #Lovemyfamily #Lovemykids #BackToSchool Η Ρέα, όπως είπα, επέστρεψε στο σχολείο μετά από δυο εβδομάδες (!) και δεν διαμαρτυρήθηκε ιδιαίτερα! Το μόνο που μου είπε την πρώτη μέρα ήταν:
– Μαμά, δε θέλω να πάω σχολείο καθόλου.
– Ούτε εγώ θέλω να πάω για δουλειά, της είπα. Και προς μεγάλη μου έκπληξη μου απάντησε συνειδητοποιημένη:
– Πρέπει, όμως, ε;

Μάλιστα, με το που μπαίναμε μέσα στην αίθουσα, με άφηνε και έφευγε μόνη της! Ε, βέβαια….τώρα ξέρει τα κατατόπια!!
Α, μάθαμε και το Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός… Το σταυρό μας ξέραμε από πριν να τον κάνουμε!! Μιλάμε για θρησκευτική παιδεία το παιδί! Όχι αστεία! Και κάθε φορά που περνάμε από μια εκκλησί απου της κάνει εντύπωση σταυροκοπιέται!! Μάθε, λοιπόν, το Άγιος ο Θεός.. αλλά μας μπερδεύει λίγο και κάπια στιγμή το είπε: Άγιος ο Θεός, Άγιος ξυλουργός…. Εμείς γελάσαμε αυθόρμητα… οπότε τώρα το λέει πρώτα έτσι και μας κοιτάει πονηρά!!
Πήραμε και ποίημα για την 25η Μαρτίου το οποίο μας το έμαθε ο παππούς μας (ο παππούς ο πεθερός!) σε μια μόλις μέρα!! Έχει πολύ πλάκα να ακούς ένα λιλιπούτειο πλασματάκι να λέει με καμάρι (χωρίς να ξέρει τι ακριβώς σημαίνουν αυτά που λέει) «Χρόνια ο Αλής να πάρει, το Σούλι πολεμούσε, μα πάντα ντροπιασμένος, στο σπίτι του γυρνούσε»!!!

#Rea #YogaForKids Η Ρέα κάθε φορά μού ζητάει να την πάρω μαζί μου στη γιόγκα. Ειδικά αυτή την εβδομάδα που η Μαριάννα (η αδερφή μου που ήρθε μόνιμα από την Αγγλία, μην ξεχνιέστε!) της έμαθε να κάθεται οκλαδόν και να λέει «namaste«, θεωρεί πως είναι πανέτοιμη! Την προηγούμενη Τετάρτη, λοιπόν, την πήρα μαζί μου! Ήθελε το δικό της στρωματάκι, «έκανε» τις ασκήσεις που θεωρούσε ενδιαφέρουσες, αλλά κατά διαστήματα ζωγράφιζε και στο μπλοκ της που το είχαμε πάρει μαζί μας. Ήταν τόσο γλυκούλα! Ερχόταν κάθε τόσο δίπλα μου και μου έλεγε «Μαμά, σ’ αγαπώ πολύ!» Αυτό το κάνει πάντα όταν αισθάνεται αμηχανία!! Δεν ενόχλησε καθόλου, εκτός από το τελευταίο 10λεπτο που έσβησαν τα φώτα για την ώρα της «χαλάρωσης» και είχε ήδη βαρεθεί λιγάκι…οπότε άρχισε να λέει «Χαλάρωσαν τώρα, μαμά; Πάμε τώρα;«…

 
#Aris #HappyFamilyMoments #proudparents Ο Άρης, τον οποίο περιμένουμε πώς και πώς να μιλήσει κι αυτός εκτός από τα πολύ βασικά μαμά, μπαμπά, νάνι, ναι, κακά… λέει μόνο τατάτα για τις πατάτες!! Προσπαθώ να μην τον συγκρίνω με τη Ρέα, που στην ηλικία του έκανε ολόκληρες προτάσεις, αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ πάντα! Είναι από τα πράγματα που πριν γίνω μαμά έκρινα και τώρα τα κάνω!! Μεγάλο θέμα αυτό!! Θέλω κάποια στιγμή να το αναλύσω!!
Ο Άρης, λοιπόν, όπως έγραψε και την προηγούμενη εβδομάδα, δεν πολυθέλει να κάθεται στο καρότσι. Όποτε η γιαγιά Βαλεντίνα τον παίρνει μαζί της για ψώνια στο σούπερ μάρκετ, αυτός θέλει να είναι ανεξάρτητος, να περπατάει και να παίρνει ψώνια μόνος του!! Δηλαδή να ανακατεύει το μαγαζί!! Έχει πολλή πλάκα να βλέπεις ένα μικροσκοπικό κοντορεβυθούλη να τριγυρίζει στους διαδρόμους του σούπερ μάρκετ και να επιλέγει αυτό που του χτυπάει στο μάτι!
Α και έμαθε πολλά πράγματα μετά τις ιώσεις!! Προσποιείται ότι φυσάει τη μύτη του με ένα χαρτομάντηλο στο χέρι, αλλά φυσάει από το στόμα του σαν να σβήνει κεράκια, παίρνει το θερμόμετρο και πάει να το βάλει στη μασχάλη του,αλλά το πιο αστείο είναι ότι κυνηγάει τη Ρέα με το μπουκαλάκι του ορού στο χέρι για να της βάλει σταγόνες στη μύτη!!!…

#friends #fun #CoffeeTime #no_kids_weekend #BoardGames Περάσαμε ένα πολύ όμορφο Σαββατοκύριακο! Τα μωρά μου στο χωριό διακοπές (!) και εμείς το ρίξαμε στον ύπνο το Σάββατο και την Κυριακή το πρωί (καιρό είχα να κοιμηθώ μέχρι τις 10:30!! (άρχοντας!!!!). Πήγαμε και για όμορφα καφεδάκια και για φαγητό δίπλα στην ηλιόλουστη λίμνη Τριχωνίδα με την Μαριάννα και τον Πολ και επίσημα έχουμε καθιερώσει την Παρασκευή ως την ημέρα που θα πηγαίνουμε για μεσημεριανό καφεδάκι με τις κολλητούλες, κοριτσοπαρέα φυσικά!!! 
Παίξαμε και επιτραπέζια, για τα οποία τρελλαίνομαι!! Παίξαμε Dixit (τέλειο και υπερ-πρωτότυπο επιτραπέζιο που μου έκανε δώρο η κολλητούλα Μάχη) με την Μαριάννα και τον Πολ (έχασα πανηγυρικά αλλά γέλασα πολύ!) και Cluedo με τα αδέρφια του άντρα μου και τις γυναίκες τους (α, εδώ κέρδισα και το πανηγύρισα κιόλας)!!!

Ουφ…το έγραψα επιτέλους… ακόμα δεν μπορώ να στρωθώ να γράψω…

Σας φιλώ ❤