Εβδομάδα νο 25….. Δεν μπορώ να πω πως ήταν και η πιο εύκολη εβδομάδα… Ζοριστήκαμε λιγάκι αφού,  προς το τέλος της εβδομάδας, τα μικρά μας ήταν αρρωστούλια… άπειρα χαρτομάντηλα, πολύς βήχας, αρκετή γκρίνια και πυρετός και …αϋπνία!! Αλλά δεν πτοηθήκαμε! Προσπαθήσαμε να απολαύσουμε τις στιγμές που ήμασταν όλοι μαζί στο σπίτι μας!!!

#Rea #Lovemyfamily #Lovemykids #memory Η Ρέα ξεκίνησε τη δεύτερη εβδομάδα στο σχολείο… (φυσικά και θα γράψω ειδικό άρθρο!!!). Αυτή η δεύτερη εβδομάδα πήγε πολύ καλύτερα και είμαι πολύ περήφανη για το μωράκι μου!

Περήφανη είμαι και για τη μνήμη της! Αυτό το παιδί με εκπλήσσει συνεχώς: έχει μάθει με τη Μαριάννα ένα σωρό σημαίες της Ευρώπης και όπου δει σημαία ρωτάει από ποια χώρα είναι! Αυτό που με ξετρέλανε είναι ότι και χωρίς να τις βλέπει, τη ρωτάς «η σημαία της Ισπανίας τι χρώμα είναι» και μας απαντάει ολόσωστα! Ξέρει τις σημαίες της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Καζακστάν, του Σαν Μαρίνο (!), της Ρωσίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης (που αρχικά την έλεγε Μανία-Ερζεγοβίνη…!)… Επιπλέον, αναγνωρίζει στην υδρόγειο το Ρίο ντε Τζανέιρο, τη Χονολουλού (μας τα έμαθε ο μπαμπάς μας!!), το Λονδίνο, την Ελλάδα και τη Ρωσία!
Γέλασα και με την ατάκα της «αχ κορίτσια, με σφίγγετε!!» Εννοούσε «με στριμώχνετε!», όταν ήρθε και χώθηκε στον καναπέ ανάμεσα σε εμένα και τη Μαριάννα!
Αλλα αυτό με το οποίο λιώνω είναι το ότι περνά μια φάση εδώ κι λίγο καιρό και συνεχώς με αγκαλιάζει σφιχτά με τα χεράκια της και μου λέει «Σ’αγαπώ πολύ, μαμά!». ΄Το ίδιο κάνει και με τον μπαμπά της, τον αδερφό της, τη γιαγιά, τον παππού… Απλά, ό,τι ομορφότερο έχω ακούσει!!!

#Aris #HappyFamilyMoments #proudparentsΟ Άρης ξεκίνησε να λέει «γιαγιά»! Αργά αλλά σταθερά βήματα στην ομιλία του… Τον ντύσαμε και καουμπόι (μόνο για τις φωτογραφίες, αφού δεν καταφέραμε να τον πάμε κάπου!) και του πήγαινε τόσο πολύ!! Έχει αρχίσει και μιμείται τη Ρέα και κουνάει πέρα δώθε το κεφάλι του και η Ρέα τρελαίνεται και του το ζητάει συνέχεια! 
Σας είπα ότι κάνει και το γορίλα;;;  Ναι ναι… χτυπάει τα χέρια στο στήθος και γελάει!! Και μου κάνει με τα μικρούτσικα δαχτυλάκια του «Πάει ο λαγός να πιει νερό!!». Αυτή την εβδομάδα έσκασε και το πέμπτο μας δοντάκι (22/02)… Είχε βγάλει τα τέσσερα πρώτα δοντάκια του το καλοκαίρι και από τότε δεν είχε βγάλει κανένα! Το περιμέναμε πώς και πώς! Χαχαχα… Βέβαια, ο μικρούλης μου και χωρίς δόντια μασάει το φαγητό του με τα ούλα του! Τουλάχιστον ξέρει τη διαδικασία!

#friends #fun #CoffeeTime #PlayingWithTheKids Την Παρασκευή αποφασίσαμε να πάμε για καφεδάκι με τα μωρά μας στο Μεσολόγγι στην πλατεία: επιστρατεύσαμε και τους «Άγγλους», την Ειρήνη και την Αθηνά, ντύσαμε και τη Ρέα μελισσούλα (!) και φύγαμε!! Η Ρέα και ο Άρης το ευχαριστήθηκαν τόσο πολύ! Έτρεχαν στην πλατεία γελώντας καιπαίζοντας παιχνιδάκια! Η Ρέα έκανε το πρώτο βηματάκι να απομακρυνθεί μόνη της από το τραπέζι μας (μέχρι τώρα ήταν πολύ φοβιτσιάρα…), ο δε Άρης έφευγε χωρίς καν να κοιτάει πίσω του! Αν τον αφήναμε, θα έβγαινε στο δρόμο!! Ανεξάρτητος!
Την ώρα που βολτάραμε, μια κοπέλα έτρωγε μπισκότα έξω από το φροντιστήριό της και λέει στη Ρέα «Τι γλυκούλα που είσαι! Θες ένα μπισκοτάκι, αν σε αφήνει η μαμά σου;» Η Ρέα έκανε κάποια βήματα πίσω αμίλητη. Με λίγο «σπρώξιμο» από εμάς, της είπε «Όχι, ευχαριστώ». Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη φράση της και πετάγεται ο Άρης ανάμεσά μας και απλώνει το χέρι στα μπισκότα της κοπέλας! Φυσικά, μέχρι να απομακρυνθούμε, το είχε φάει κιόλας!!
Ήταν ένα πολύ ωραίο απόγευμα! Το διασκεδάσαμε κι εμείς μαζί με τα παιδιά! Η διαδικασία της ετοιμασίας στο σπίτι παραμένει λίγο «βουνό», αφού πρέπει να κουβαλήσουμε τα  πάντα μαζί μας και πρέπει να ντυθούμε τέσσερα άτομα -εκ των οποίων τα δύο το βλέπουν σαν παιχνίδι και θέλουν να μας ξεφύγουν (!!!)- αλλά πραγματικά μόλις βλέπεις τη χαρά των παιδιών, ξέρεις ότι αξίζει τον κόπο!

#TheVoice #NoCarnivalThisYear Εδώ και καιρό, είχαμε σκεφτεί τι θα ντυθούμε και για την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς και φυσικά είχαμε προγραμματίσει και έξοδο (τρομάρα μας!!). Φυσικά, η έξοδος δεν προέκυψε… αλλά είπαμε: δεν πτοούμαστε… Αράξαμε στο σπίτι  με τους «Άγγλους» και είδαμε το Voice (είμαστε και φανατικοί!) παρέα με πιτόγυρα και σαντουιτσάκια! 

#SuperGrandmom Έχω ξαναπεί ότι είμαι από τους τυχερούς που η μαμά τους μένει στον κάτω όροφο: μας κρατάει κάθε πρωί και τα δύο μωρά μας (πλέον μόνο το ένα, αφού η Ρέα ξεκίνησε σχολείο!), μας μαγειρεύει, μας κάνει και ψώνια κάποιες φορές χωρίς να ζητάει ποτέ λεφτά, μας τα κρατάει όποτε χρειαστούμε (ό,τι ώρα και να ‘ναι!) και, γενικά, μας έχει στα ώπα-ώπα… Απλά, μετά από πολύ καιρό, αποφασίσαμε πως πρέπει να πιεστούμε λίγο παραπάνω και να προσαρμόσουμε έτσι το πρόγραμμά μας ώστε να χαλαρώσει λίγο το πρόγραμμα της σούπερ γιαγιάς!!

#SuperMom #ProudForMyself Σιγά-σιγά, σταματήσαμε να αφήνουμε τα μικρά για καφέδες κλπ. Ή τα παίρνουμε μαζί μας ή δεν πάμε καθόλου ή πηγαίνουμε εκ περιτροπής με τον άντρα μου! Αλλά, η μεγάλη αλλαγή ήταν ότι προγραμματίζουμε από το Σαββατοκύριακο τι θα μαγειρέψουμε την ερχόμενη εβδομάδα, κάνουμε τα απαραίτητα ψώνια και εδώ και περίπου 10 μέρες ξεκίνησα να μαγειρεύω μόνη μου, κάποιες φορές από το βράδυ ως εργαζόμενη μαμά! Είμαι πάρα πολύ περήφανη για τον εαυτό μου!!! Μπορεί να φαίνεται χαζό στις περισσότερες μαμάδες, αλλά για μένα είναι τεράστια αλλαγή, αφού τόσα χρόνια είχα βολευτεί με αυτή την κατάσταση.
Και ακόμα θέλουμε με την αδερφή μου να καθιερώσουμε καφεδάκια με τη μαμά μας, αλλά δεν τα έχουμε καταφέρει… αλλά είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρουμε!!

Σας φιλώ ❤