Πάει και η 21η εβδομάδα, η «εβδομάδα των εκλογών»(*) …
Ήταν μια πολύ γεμάτη εβδομάδα με πολλή συζήτηση, πολύ γέλιο και πολλές …αγκαλίτσες!
#HappyFamilyMoments #Aris Ο Άρης βάζει το χεράκι του στο λαιμό μας και προσποιείται ότι μας γαργαλάει!!! Και λέει «τικι τικι»…. χαχαχα.. Α και μουγκρίζει… μάθαμε την αγελάδα!!
#Rea #Lovemykids Η Ρέα ετοιμάζεται να πάει σχολείο… Έχω λίγο άγχος για το πως θα της φανεί, αλλά προς το παρόν είναι ξετρελλαμένη στην ιδέα του σχολείου κι εγώ χαίρομαι πολύ για τη μεγάλη αλλαγή! Θα προσπαθήσω να ανεβάζω posts σχετικά με το σχολείο μας γιατί με ενδιαφέρει πολύ σαν θέμα και πιστεύω και όλες τις μαμάδες! Είναι η πρώτη φορά που το μωράκι μας πάει κάπου χωρίς εμάς!
#Lovemycousins #mybestcousin Την προηγούμενη εβδομάδα, η Βίκυ, η αγαπημένη μου ξαδέρφη, μου χάρισε το δεύτερο ανηψάκι μου! Γέννησε τον κούκλο το γιο της και, παρόλο που δεν κατάφερα να τον δω από κοντά ακόμα, είμαι πολύ χαρούμενη και πάρα πολύ περήφανη για τη Βίκυ μου! Είναι το δεύτερο παιδάκι της!
Με τη Βίκυ μεγαλώσαμε μαζί! Έχουμε την ίδια ηλικία (ε, εντάξει, είμαι κατά 9 μήνες μεγαλύτερή της…τι σημασία έχουν άλλωστε τα χρόνια!!!!) και πηγαίναμε στην ίδια τάξη. Μαζί στο δημοτικό, μαζί στο Γυμνάσιο, μαζί στο Λύκειο. Σπουδάσαμε διαφορετικά πράγματα, αλλά ακόμα και τότε, σαν φοιτήτριες, μαζί ήμασταν, συγκατοικούσαμε! Και περάσαμε τα πιο όμορφα φοιτητικά χρόνια! Έχουμε το ίδιο όνομα και επώνυμο (οι περισσότεροι καθηγητές στο γυμνάσιο μάς φώναζαν μόνο με τα πατρώνυμα!) και έχουν γίνει πολύ αστεία περιστατικά λόγω αυτού! Μετά τις σπουδές ξεκινήσαμε μαζί και τη δική μας δουλειά, αλλά δυστυχώς, μόλις κάναμε τις δικές μας οικογένειες, εγώ έμεινα στο Αιτωλικό και η Βίκυ πήγε στον Πειραιά. Δεν βλεπόμαστε συνέχεια, αλλά όταν το κάνουμε είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα! Δεν εκφράζει εύκολα αυτά που νιώθει, αλλά έχει δυο τεράστια όμορφα μάτια και εμείς που την ξέρουμε αμέσως καταλαβαίνουμε τι σκέφτεται και τι θέλει να πει…(και αυτή φυσικά καταλαβαίνει πολύ καλά τι σκέφτομαι και πάντα μου δίνει τις καλύτερες συμβουλές!) Την ευχαριστώ για όλες τις υπέροχες αναμνήσεις που έχω από μικρό παιδί και ελπίζω πάντα να βρίσκει 1000 λόγους τη μέρα για να είναι χαρούμενη!!
#meeting_people_I_love Την εβδομάδα που πέρασε είδα το γυναικολόγο μου μετά από πολύ καιρό και χάρηκα απίστευτα! Είναι πολύ παράξενο το πως νιώθεις τόσο δικό σου έναν άνθρωπο που μέχρι να μείνεις έγκυος, έλεγες απλά ένα γεια! Τον κ. Διαμαντόπουλο τον αγαπώ και θα τον ευγνωμονώ πάντα για την υπέροχη εμπειρία που είχα στις δυο γέννες μου!
Η συνάντηση που απόλαυσα περισσότερο ήταν το καφεδάκι που ήπια με μια πολύ καλή μου φίλη από το πανεπιστήμιο, με την οποία είχα να συναντηθώ δέκα ολόκληρα χρόνια! Είπαμε πολλά νέα, κάναμε όμορφες συζητήσεις, μιλήσαμε και στο τηλέφωνο με μια άλλη φίλη μας και υποσχεθήκαμε πως θα το επαναλάβουμε σίγουρα!
#mommy #Lovemymother Έτυχε να πάω στο Αγρίνιο με τη μαμά μου για δουλειές και λοιπές υποχρεώσεις και το διασκέδασα πολύ γιατί είχα πολύ καιρό να κάνω κάτι μαζί της, οι δυο μας χωρίς παιδιά κλπ. Πρέπει να καθιερώσω καφεδάκια με μαμά!!!
#friends #fun #no_kids_weekend Αυτό το Σαββατοκύριακο, τα μωρά μου πήγαν διακοπές στο χωριό, στα πεθερικά μου. Έτσι, εγώ με το αγόρι μου, κοιμηθήκαμε λίγο παραπάνω το πρωί, κάναμε τις βόλτες μας ανέμελοι και κάναμε και μια τρικούβερτη έξοδο το Σαββατόβραδο, διασκεδάζοντας μέχρι το πρωί με τους πολυαγαπημένους μας φίλους!
#Linkparty #MamaRelax Συμμετείχα στο link party του Mama Relax με θέμα τις πρώτες αναρτήσεις των blogs μας και διαβάζοντας τα περισσότερα (όσα πρόλαβα…) αισθάνθηκα πιο κοντά με τα κορίτσια του Μαμαδο-blogs. Τα ευχαριστώ πολύ για τη στήριξή τους, αφού η Μαμά Πρωτάρα ξεπέρασε τα 300 likes στη σελίδα της στο facebook.
(*) #ekloges2015 Δε θα αποδεχτώ ποτέ τον τρόπο με τον οποίο ψηφίζουν κάποιοι Έλληνες… και με στεναχωρεί το γεγονός ότι πολλοί Έλληνες δεν έχουν ουσιαστική παιδεία (όχι πολιτική παιδεία… αλλά ουσιαστική παιδεία!) Αλλά αυτό είναι μεγάλο θέμα και δε θα το αναλύσω εδώ…
Αρχείο μηνός Ιανουαρίου 2015
Η Μαμά Πρωτάρα πήρε βραβεία;
Λίγες μέρες αργότερα, ήρθαν και άλλα τρία βραβεία από την Καίτη των Παραμυθένιων, από το mamaliciouss και την Αστεράτη παρέα Η χαρά ακόμα μεγαλύτερη!
Τι είναι, λοιπόν, το βραβείο Liebster;
1) Ευχαριστείτε τον blogger που σας έχει προτείνει και θα αναρτάτε τη διεύθυνση του blog του. Συμπεριλάβετε στην ανάρτησή σας το εικονίδιο του Liebster award είτε με αντιγραφή και επικόλληση, είτε χρησιμοποιώντας το σαν widget ή gadget.
3) Γιατί πιστεύετε ότι τα σχόλια και η επικοινωνία βοηθούν τους bloggers και με ποιο τρόπο; Βοηθούν τα blog να γίνουν γνωστά, να αυξήσουν την επισκεψιμότητά τους και φυσικά γμωρίζεις άλλα άτομα, μαθαίνεις νέα πράγματα, παίρνεις έμπνευση και δύναμη να συνεχίσεις!
4) Για ποια πράγματα μιλάτε στο blog σας; Βασικά, για την καθημερινότητα με τα μωρά μου και τις όμορφες στιγμές που περνάμε μαζί. Αλλά γράφω και για θέματα οργάνωσης, πρακτικές συμβουλές για να κάνουμε πιο εύκολη την καθημερινότητά μας, εύκολες και νόστιμες συνταγούλες και ό,τι θεωρώ ότι θα βοηθούσε μια μαμά που είναι πρωτάρα!
5) Έχετε δημιουργήσει μια φιλική σχέση με άλλους bloggers; Έχετε γνωριστεί ποτέ προσωπικά; Δυστυχώς, δεν έχω γνωριστεί προσωπικά με κάποια από τις bloggers, αφού μένω επαρχία και μακριά από άλλες bloggers. Αλλά τις παρακολουθώ, τις θαυμάζω, μοιράζομαι μαζί τους πράγματα, τις στηρίζω και με στηρίζουν πραγματικά και νιώθω πως τις ξέρω χρόνια!
6) Πώς φαντάζεστε το blog σας σε δύο χρόνια; Τι θα θέλατε να δείτε να μεγαλώνει / να αλλάζει και με ποιο τρόπο; Πιστεύω θα έχω όλο και περισσότερο χρόνο να ασχοληθώ, μιας και μεγαλώνουν σιγα σιγα τα μωρά μου και είναι κάπως πιο ανεξάρτητα. Ελπίζω να γράφω περισσότερα άρθρα, να ασχολούμαι περισσότερο με DIY projects και να έχω εξοικειωθεί με την επεξεργασία φωτογραφιών για τη δημιουργία όμορφων banner και γραφικών!
7) Τι είναι αυτό που κάνετε καλύτερα; Μιλάω… χαχαχα! (Ανίατη περίπτωση πολυλογούς!!) Πιστεύω πως βοηθάω τους άλλους να φτιάξουν τη διάθεσή τους, να είναι πιο αισιόδοξοι, να βάλουν το γέλιο στη ζωή τους!
8) Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας; Σχεδόν μια ωρίτσα τη μέρα, αλλά θέλω κι άλλο!!!!
9) Πώς γεννιούνται τα post σας; Από τις στιγμές με τα παιδιά μου και τις απορίες που μου παρουσιάζονται στην καθημερινότητά μου!
1. Swanocean http://swanocean.blogspot.gr/
2. Εικόνες και Ψίθυροι http://eikones-kai-psithyroi.blogspot.gr/
3. Όμορφη μέσα έξω http://omorfhmesaexw.blogspot.gr/
4. Γλυκιά Ζωή… http://glykia-zoi.blogspot.gr/
5. Mama365days http://mama365days.blogspot.gr/
6. Το μικρό μου blog http://tomikromou.blogspot.gr/
7. Κορίτσι Μάλαμα http://koritsimalama.blogspot.gr/
8. Bliss in small things http://blissinsmallthingsl3.blogspot.gr/
9. My trips on blogs http://mytripssonblog.blogspot.gr/
10. Inventive mommy http://inventivemommy.blogspot.gr/
Σας φιλώ ❤
Αυτή την εβδομάδα χάρηκα γιατί… (20η εβδομάδα)
Και ναι! Έφτασα στην εβδομάδα νο20!! 100 στιγμές οικογενειακής χαράς και αισιοδοξίας!! (Άργησα αλλά την έγραψα την ανάρτηση…)
#HappyFamilyMoments #Aris Αυτή την εβδομάδα, ο γιος μου άρχισε τις «επικίνδυνες αποστολές«! Ανεβαίνει στο κρεβάτι μου (με τη βοήθεια του κομοδίνου!) και περιμένει στο κέντρο του κρεβατιού ήσυχος-ήσυχος οκλαδόν μέχρι να έρθω. Μόλις με δει, προσποιείται ότι τρέχει να «γλιτώσει», ξεκαρδισμένος!!!
#Rea #Lovemykids Τώρα που ο Άρης σιγά-σιγά μεγαλώνει, είναι πιο εύκολο να παραμείνει λίίίίγο παραπάνω σε μια δραστηριότητα… Είχαμε, λοιπόν, την ευκαιρία να αράξουμε στη μεγάλη, φουσκωτή μας πολυθρόνα και να διαβάσουμε παραμυθάκια με τον Άρη και τη Ρέα στην αγκαλιά μου!
#friends #fun Την Κυριακή γιόρταζε και ο αγαπημένος μας φίλος, ο Νάσος και η Ειρήνη ήταν η καλύτερη οικοδέσποινα! Φάγαμε πολύ, πάρα πολύ και περάσαμε πολύ όμορφα!
#mommyblogging Χάρηκα που βρήκα και λίγο χρόνο να κάνω μια βόλτα στα άλλα μαμαδοblogs που έχω πολύύύύ καιρό να διαβάσω με την ησυχία μου και να κάνω τα σχολιάκια μου… αλλά και να τσεκάρω τον πίνακά μου στο pinterest με τα blogging tips για να πάρω καμιά ιδέα για το blog μου!
#mamadoblogs #kathemeragoneis Διάβασα το άρθρο της Φωτεινής στο Κάθε μέρα γονείς της αγαπημένης Μάγδας: αισθάνθηκα περήφανη για τον εαυτό μου, θαύμασα τη Φωτεινή για την προσπάθεια και τον αγώνα της, για τον τρόπο που σκέφτεται, που δεν το βάζει κάτω στα δύσκολα!!!
Ένα υπέροχο κείμενο, που μου έβγαλε υπέροχα συναισθήματα!
#canva #blogdesign Ψάχνοντας στο ίντερνετ, ανακάλυψα το Canva, ένα εργαλείο για σχεδιασμό banner, facebook ή instagram posts, email headers, γραφικά και πολλά άλλα. Εύκολο στη χρήση με πολλά δωρεάν σχέδια και εικόνες.
#kapoutzidis #ethnikiellados Ξεκίνησε την προηγούμενη Τρίτη (22:30, Mega) η νέα σειρά του Καπουτζίδη, η «Εθνική Ελλάδος», κάτι που το περίμενα πως και πως γιατί είμαι πολύ πολύ φαν!! Γέλασα πολύ και περιμένω κάθε νέο επεισόδιο με ανυπομονησία!
ΥΓ. Αποφάσισα να αλλάξω τον αριθμό των καλύτερων στιγμών… Πιστεύω πως το 5 είναι λίγο δεσμευτικό και περιοριστικό για τέτοια ανάρτηση.. Κάποιες φορές έχω περισσότερες να γράψω! Ελπίζω να μη χρειαστεί ποτέ να γράψω λιγότερες!! 🙂
Αυτή την εβδομάδα χάρηκα γιατί… (19η εβδομάδα)
Πάει και η 19η εβδομάδα! Είμαι όλο και πιο υπερήφανη για τον εαυτό μου και πολύ χαρούμενη που την άλλη εβδομάδα θα έχω καταγράψει 100 στιγμές οικογενειακής χαράς και αισιοδοξίας!
Αυτή τη δεύτερη εβδομάδα της χρονιάς, καταρχάς ξεστολίσαμε το έλατο με τη Ρέα! Κάθε φορά που βγάζαμε κι από ένα κλαδάκι (έχει και άπειρα κλαδάκια αυτό το δέντρο!), έλεγε «μαμά, κοίτα! Τώρα είναι πιο μικρό το δέντρο μας! Μόλις δε το βάλαμε στο κουτί το αποχαιρέτησε λέγοντας «θα τα πούμε του χρόνου δεντράκι…».
Η Ρέα αυτήν την περίοδο έχει επιδοθεί για τα καλά στη ζωγραφική και πλέον πιάνει το μολύβι και τα χρώματα κανονικά, σαν μεγάλο παιδάκι!! Χρησιμοποιεί και τα δυο χέρια βέβαια για να γράφει… και οι ζωγραφιές της πλέον αποκτούν σχήμα και …νόημα! Έχει μάθει δε απ’έξω όλα τα ζουζουνοτράγουδα (σχήματα, χρώματα, αριθμούς, ζωάκια κλπ) και όταν φτιάχνει μια γραμμή που δεν είναι ευθεία, φωνάζει «μαμά, έφτιαξα ένα καντήλι!!!» (Καμπύλη εννοεί…)!!!
Επίσης, έχει προχωρήσει πλέον ένα βήμα μπροστά στην αναπαράσταση της «Πέππας το γουρουνάκι» και των άλλων παιδικών που βλέπει. Πλέον αφηγείται/απαγγέλει όλη την ιστορία απ’έξω, αλλά κάνει και τις φωνές: χοντρή φωνή στον μπαμπά Γουρουνάκη κλπ!!! (χαχαχα)
Όπως γίνεται κατανοητό, η Ρέα μάς δίνει καθημερινά το μυαλό στα χέρια με τα νούμερα και τις ατάκες της. Πήγαμε προχθές στο μανάβικο του αγαπημένου μας «Νασούλη» (όπως τον αποκαλεί η Ρέα) και αγοράσαμε μεταξύ άλλων μπανάνες και αγγουράκια. Οι μπανάνες ήταν πιο πράσινες απ’ ότι συνήθως και η Ρέα (ενώ της είχα εξηγήσει ήδη τη διαφορά άγουρες και ώριμες) σκέφτηκε να πουλήσει πνεύμα στον πατέρα της και του είπε: «Μπαμπά, κοίτα! Αυτές οι μπανάνες είναι πράσινες γιατί ακούμπησαν πάνω στα αγγουράκια! Να τις βάλουμε δίπλα στα πορτοκάλια για να γίνουν πορτοκαλί!!!»! Είναι και χωρατατζού!!
Εντωμεταξύ κάνει συνέχεια γκριμάτσες (ανοιγοκλείνει ή γουρλώνει τα μάτια, σουφρώνει τα χείλη κλπ) – μπροστά στον καθρέφτη κυρίως!!- και μετά λέει : «Μαμά, σου αρέσουν οι γκριμάτσες μου; Είναι πολύ αστείες νομίζω.»
Την πλησιάζει κάποια στιγμή ο Άρης, ενώ «διάβαζε» τα παραμύθια της (της πήρε ο παππούς μου κάτι παραμύθια Barbie και έχουμε μάθει απ’έξω όλη την πορεία της Barbie γυμνάστριας προς το χρυσό μετάλλιο και πολλά άλλα τέτοια!) και του λέει «Άρη, άσε με να διαβάσω με την ησυχία μου και όχι με την ενοχλία μου!!!!» Πρέπει να τη μαγνητοφωνώ!!!Α, ξέχασα να αναφέρω ότι αυτή τη βδομάδα μάθαμε και τσιφτετέλι!!! Το παράδοξο είναι ότι κάποια στιγμή, ακούστηκε στην τηλεόραση ένα ζειμπέκικο και άρχισε να το χορεύει με στυλ! Και όσο εμείς γελούσαμε, τόσο συνέχιζε αυτή με ύφος σοβαρό σοβαρό!!!
Ο Άρης μας, που ακόμα δε μιλάει καθόλου (πώς να πάρει σειρά από τη Ρέα!;), μαζί με το «λαλαλα» που λέει όταν τον ρωτάμε πως τραγουδάει και το κούνημα πάνω κάτω για να χορέψει κι αυτός, έμαθε να σηκώνει τα χέρια ψηλά κάθε φορά που τον ρωτάμε πόσο αγαπάς κάποιον! Το αστείο είναι πως έχει συνδυάσει την κίνηση με οποιαδήποτε ερώτηση ξεκινάει με το «πόσο», όπως όταν τον ρωτάω » πόσο θα φας ακόμα, ρε χοντρούλη;»
Επίσης, έμαθε να λέει «να» όταν δείχνει κάτι, ειδικά όταν τον ρωτάς «που είναι η κοιλίτσα σου;«
Είχαμε και αυτή τη βδομάδα ένα υπέροχο Σαββατιάτικο πρωινό με τα μωρά μου. Πήγαμε όλοι μαζί βόλτα στο μικρό μας Αιτωλικό, που έλαμπε από τον ήλιο, κάναμε τα ψώνια μας, κάναμε τραμπάλα, μονόζυγο, πετάξαμε πετρούλες στη λιμνοθάλασσα, χαιρετίσαμε τις βαρκούλες που τις ξέρουμε όλες με τα ονόματά τους («Γεια σου, Μπονάτσα! Καλή ψαριά!» Ναι, η Ρέα το είπε και αυτό!) και γεμίσαμε σουσάμια και ψίχουλα από τα κουλουράκια Θεσσαλονίκης που τρώγαμε στο δρόμο!
Σας φιλώ ❤
Αυτή την εβδομάδα χάρηκα γιατί… (18η εβδομάδα)
Καλή χρονιά σε όλους! Έφυγε το 2014, αλλά μας άφησε πιο ..σοφούς και μας γέμισε εμπειρίες και όμορφες αναμνήσεις!
Οτιδήποτε άσχημο, μίζερο, που μας χαλάει τη διάθεση το αφήνουμε πίσω, το ξεχνάμε, δεν το αφήνουμε να μας επηρεάζει και να μας ρίχνει ψυχολογικά!
Υπάρχουν τόσο όμορφα πράγματα που μπορούν να μας δώσουν λίγη χαρά, ένα χαμόγελο, μια όμορφη σκέψη…
Κάθε φορά που ελπίζουμε, κάθε φορά που ονειρευόμαστε, κάθε φορά που δίνουμε και παίρνουμε χαρά, ερχόμαστε πιο κοντά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, νιώθουμε την αγάπη να μας γεμίζει!
Την εβδομάδα που πέρασε, για πρώτη φορά αλλάξαμε τη χρονιά στο σπίτι μας, κάναμε ρεβεγιόν -για να μιλήσουμε και λίγα ελληνικά (!). Πάντα γιορτάζαμε την αλλαγή της χρονιάς με γιαγιάδες, παππούδες, γονείς ή πεθερικά! Αλλά αυτή τη φορά ήταν γιορτή «νεολαίας».
Μαζευτήκαμε με φίλους, αδέρφια και ξαδέρφια, κάναμε τις παραδοσιακές ετοιμασίες με πολλά πολλά φαγητά, παίξαμε χαρτάκι, γελάσαμε! Κοβόταν και το ρεύμα κάθε τρεις και λίγο και παραλίγο να μην έχουμε φαγητό έτοιμο για να φάμε αλλά τουλάχιστον ήταν και ρομαντικά!!! Επίσης, η βασιλόπιτα που αγοράσαμε δεν είχε φλουρί, αλλά ποιος νοιάζεται για το φλουρί! Τουλάχιστον, φάγαμε ένα ωραίο κέικ (χαχαχα…)
Ήταν πολύ διαφορετικά και πολύ όμορφα… (Και για να είμαι ειλικρινής, δε χρειάστηκε να μαζέψω και όλη την προίκα των παιδιών και να τα κοιμίζω αλλού προσωρινά…)Ήρθε και ο Άγιος Βασίλης στο σπίτι μας! Το πρωί της 1ης Γενάρη, έστειλα τη Ρέα να κοιτάξει κάτω από το δέντρο και μου λέει «αυτά, μαμά, δεν τα έφερε ο Άγιος Βασίλης, εσύ και ο μπαμπάς τα αγοράσατε!». Τι να του πεις αυτού του παιδιού!! Τελικά, το δέχτηκε και χάρηκε πάρα πολύ! Ο μικρούλης Άρης μου χάρηκε πιο πολύ από τα περιτυλίγματα!!! Ο Άγιος Βασίλης επισκέφθηκε και τη μαμά: η πεθερά μου και το αγόρι μου (τον άντρα μου εννοώ) μου πήραν όμορφα ρούχα και η συνυφάδα μου, που μας ετοιμάζει την πρώτη μας πρωτοξαδερφούλα ♡ μου χάρισε ένα τέλειο άρωμα!
Επισκεφθήκαμε και τη γιαγιά Κούλα (την προγιαγιά δηλαδή της Ρέας) και με το που φτάσαμε η Ρέα άρχισε να λέει «μαμά, μην μιλάς άλλο. Πρέπει να ταίσουμε τις κοτούλες και τα κοτοπουλάκια. Πείνασαν!» Οπότε πήραμε καλαμποκάκι και οι κότες έσκασαν στο φαί γιατί η Ρέα δεν ξεκόλλαγε από εκεί για κανένα λόγο! Μαζέψαμε και μανταρινάκια από το δέντρο και τα φάγαμε κιόλας! Κοσμοιστορικές στιγμές γιατί για τη Ρέα τα φρούτα είναι «δηλητηριώδη»!!
Αυτές τις ημέρες έκανε και η μαμά τις διακοπούλες της, δηλαδή κοιμήθηκε λίγο παραπάνω γιατί ο νεαρός που μας ξυπνάει κάθε μέρα με τα κοκόρια, ο γιος μου, πήγε πενθήμερη εκδρομή στη γιαγιά την πεθερά!! Εκτός του ότι κοιμήθηκα λίίίίίγο παραπάνω, πέρασα υπέροχες, ποιοτικές στιγμές με τη Ρέα: διαβάσαμε πολλάάάάάά παραμύθια ξαπλωμένες με την κουβερτούλα μας κι εγώ να κάνω ήχους και αναπαραστάσεις και αυτή να μου δείχνει με τα γέλια της την ευγνωμοσύνη και τη χαρά της! Αποφάσισε δε πως κάθε πρωί με το που θα ξυπνάει, θα μας έρχεται στο κρεβάτι για να ξαπλώσει λίγο μαζί μας, να παίξουμε, να κάνουμε σκηνή με την κουβέρτα κλπ. Η στιγμή που ξαπλώνει δίπλα μου στο μαξιλάρι και κοιταζόμαστε, που μου πιάνει τα χέρια και μου γελάει, που μου λέει «μαμάκι μου» είναι η καλύτερη στιγμή μου!!!
Αυτή την εβδομάδα, γνώρισα και την γλυκιά μου κυρία Τασία και πολύ το χάρηκα! Η κυρία Τασία είναι μαμά ενός πολύ-πολύ καλού μας φίλου και είναι μοδίστρα! Είχα ακούσει τόσο καλά λόγια, που έψαχνα ευκαιρία να τη γνωρίσω! Πήρα λοιπόν τα μπογαλάκια μου (τα ρούχα που ήθελα να μεταποιήσω) και από τη στιγμή που την είδα, αισθάνθηκα σαν να την ήξερα χρόνια! Μια γλυκύτατη, αξιαγάπητη παρουσία, γελαστή και ευχάριστη που χαίρεσαι να κάνεις παρέα μαζί της!
…Ξέρω πως είναι δύσκολες οι συνθήκες, πολλά τα άγχη, λίγος ο χρόνος -ο ποιοτικός χρόνος- αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μόνο εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι για τη ζωή μας, μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη και τη δυνατότητα να αλλάξουμε την καθημερινότητά μας και να την κάνουμε καλύτερη… αρκεί να θυμόμαστε ότι ο χρόνος που περνά δεν ξανάρχεται -ειδικά ο χρόνος με τα παιδιά μας όσο είναι μικρά, όσο μεγαλώνουν και αλλάζουν- και ότι ο τρόπος που περνάμε τις μέρες μας είναι ο τρόπος που τελικά περνάμε τη ζωή μας!!
Σας φιλώ ❤
Με αυτό το post συμμετείχα στο Link party του Mama Relax και της Μάρθας (<3)!