Τελικά, δεν φτάνει που ανεβάζω με το ζόρι μια ανάρτηση την εβδομάδα, δεν την ανεβάζω και την προγραμματισμένη μέρα… Τουλάχιστον την ανεβάζω!

Την περασμένη εβδομάδα, λοιπόν, χρόνιασε ο γιος μου!! Έσβησε το πρώτο του κεράκι (ή καλύτερα, του το έσβησε η αδερφή του!) σε μια πεντανόστιμη τούρτα από το αγαπημένο μας ζαχαροπλαστείο! Ο Αρης έφαγε το πρώτο του γλυκάκι (αν τον αφήναμε θα έτρωγε όλη την τούρτα!).
Μαζευτήκαμε όλοι οι κοντινοί μας, φίλοι και συγγενείς, τσιμπήσαμε τα χαζομεζεδάκια που έφτιαξε η μαμά πρωτάρα (πρέπει να εξασκηθώ σε αυτόν τον τομέα!!) και γελάσαμε με τα μικρούλια μας! Ο Άρης απόκτησε το πρώτο του τετράτροχο και η Ρέα έκανε τα πάντα για να μην ανέβει πάνω ούτε λεπτό!!
Στο φινάλε της βραδιάς, τα μωρά έπεσαν για ύπνο (κουρασμένα μετά από τόση οδήγηση!!!) και εμείς αράξαμε στους καναπέδες και φάγαμε τα πιο νόστιμα σουβλάκια κοτόπουλου της περιοχής (όλο για φαγητά γράφω… Ασχολίαστο!)

Όπως έγραψα παραπάνω, ο Άρης δεν μπορούσε να φυσήξει το κεράκι του και έτσι το έσβησε η Ρέα. Ακριβώς, όμως, την επόμενη των γενεθλίων, πήρε μια φλογέρα της Ρέας και άρχισε να παριστάνει τον τσοπανάκο! Όλη μέρα φλογέρα! Και η Ρέα τρελλαίνεται για τη φασαρία, οπότε όταν ο μικρός ξεχνιέται με άλλο παιχνίδι, του φέρνει τη φλογέρα και λέει «Άρη, παίξε!!»

Η διαδραστικότητα στα δυο αδερφάκια είναι απολαυστική! Μπορεί να υπάρχουν μικρές ζήλειες από τη Ρέα, αλλά ο Άρης έχει μάθει μόλις του λες «αγκαλίτσα» να πέφτει με βουτιά πάνω σου, και το κάνει συνεχώς στην αδερφή του (και χωρίς να του το ζητήσουμε!). Επιπλέον, έφτιαξα κουλουράκια με τη Ρέα και μόλις ήταν έτοιμα, πήρε ένα, πήγε στον αδερφό της, έκοβε μικρές μπουκίτσες-ψιχουλάκια («κάνω όπως του δίνει ο μπαμπάς το ψαράκι!») και έλεγε «Τρώει ο μπουλούκος μου;»
Καλά, οι ατάκες της μικρής έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο!!

Την Κυριακή έχουμε καθιερώσει να πηγαίνουμε για φαγητό στα πεθερικά μου, που μένουν σε ένα χωριό πολύ κοντά στο Αιτωλικό (που μένουμε εμείς). Η Ρέα έχει μάθει απ’έξω το δρόμο και έλεγε: «Να, τώρα θα στρίψουμε. Και τώρα πάλι θα στρίψουμε.»
Της λέω «Που τα ξέρεις όλα;»
Και μου λέει «Είμαι σαν GPS« !!!!
Και μετά με ρωτάει «Μαμά, που είναι τα φανάρια;»
Της λέω «Κοντεύουμε. Είναι στο Κεφαλόβρυσο». (ένα ενδιάμεσο χωριό)
Και απαντάει «Και που είναι όλα αυτά τα Κεφάλια από το Κεφαλόβρυσο;» (!!!) «Μαμά, γιατί γελάς; Είναι αστείο μήπως;»
Και μετά προσποιούταν ότι κατάλαβε το αστείο και γελούσε και αυτή!!

Α, αυτή την εβδομάδα υπήρχε και δραστηριότητα …ταχυδρομική!! Ήρθε δέμα από Αγγλία (από τη θεία Μαριαννούλα, την αδερφή μου), η οποία έστειλε κάρτα γενεθλίων για τον Άρη και αθλητικά παπούτσια! Μου έκανε και εμένα έκπληξη όταν έστειλε μαζί και ένα υπέροχο σημειωματάριο «DO-IT-ALL-MUM PLANNER» με ημερολόγιο, αυτοκολλητάκια υποχρεώσεων και δραστηριοτήτων, λίστες για ψώνια κλπ. ΤΟ ΛΑΤΡΕΨΑ!!
Επίσης, μου ήρθε και ένα καλάθι προϊόντων της P&G από ένα διαγωνισμό που κέρδισα το Σεπτέμβρη! Είχε μέσα από απορρυπαντικά ρούχων και πιάτων μέχρι σαμπουάν, οδοντόκρεμες κλπ. Υπέροχη έκπληξη, χρήσιμο δώρο!

Άφησα εκτός πεντάδας το υπέροχο λικέρ ρόδι που έφτιαξε η πεθερά μου και, φυσικά, το πάντα κλασικό υπέρ-φαγητό «κοκοράκι με σπιτικό χυλοπιτάκι», επίσης από τα χεράκια της πεθεράς μου… Για να μην πει κανείς ότι γράφω μόνο για φαγητά… Μετά θα πρέπει να ονομάσω τη στήλη «Οι καλύτερες γεύσεις της εβδομάδας που πέρασε…» ή ακόμα καλύτερα «Αυτήν την εβδομάδα πάχυνα γιατί…»!!!!!!!!

Σας φιλώ! ❤