Τελικά, δεν φτάνει που ανεβάζω με το ζόρι μια ανάρτηση την εβδομάδα, δεν την ανεβάζω και την προγραμματισμένη μέρα… Τουλάχιστον την ανεβάζω!

Την περασμένη εβδομάδα, λοιπόν, χρόνιασε ο γιος μου!! Έσβησε το πρώτο του κεράκι (ή καλύτερα, του το έσβησε η αδερφή του!) σε μια πεντανόστιμη τούρτα από το αγαπημένο μας ζαχαροπλαστείο! Ο Αρης έφαγε το πρώτο του γλυκάκι (αν τον αφήναμε θα έτρωγε όλη την τούρτα!).
Μαζευτήκαμε όλοι οι κοντινοί μας, φίλοι και συγγενείς, τσιμπήσαμε τα χαζομεζεδάκια που έφτιαξε η μαμά πρωτάρα (πρέπει να εξασκηθώ σε αυτόν τον τομέα!!) και γελάσαμε με τα μικρούλια μας! Ο Άρης απόκτησε το πρώτο του τετράτροχο και η Ρέα έκανε τα πάντα για να μην ανέβει πάνω ούτε λεπτό!!
Στο φινάλε της βραδιάς, τα μωρά έπεσαν για ύπνο (κουρασμένα μετά από τόση οδήγηση!!!) και εμείς αράξαμε στους καναπέδες και φάγαμε τα πιο νόστιμα σουβλάκια κοτόπουλου της περιοχής (όλο για φαγητά γράφω… Ασχολίαστο!)

Όπως έγραψα παραπάνω, ο Άρης δεν μπορούσε να φυσήξει το κεράκι του και έτσι το έσβησε η Ρέα. Ακριβώς, όμως, την επόμενη των γενεθλίων, πήρε μια φλογέρα της Ρέας και άρχισε να παριστάνει τον τσοπανάκο! Όλη μέρα φλογέρα! Και η Ρέα τρελλαίνεται για τη φασαρία, οπότε όταν ο μικρός ξεχνιέται με άλλο παιχνίδι, του φέρνει τη φλογέρα και λέει «Άρη, παίξε!!»

Η διαδραστικότητα στα δυο αδερφάκια είναι απολαυστική! Μπορεί να υπάρχουν μικρές ζήλειες από τη Ρέα, αλλά ο Άρης έχει μάθει μόλις του λες «αγκαλίτσα» να πέφτει με βουτιά πάνω σου, και το κάνει συνεχώς στην αδερφή του (και χωρίς να του το ζητήσουμε!). Επιπλέον, έφτιαξα κουλουράκια με τη Ρέα και μόλις ήταν έτοιμα, πήρε ένα, πήγε στον αδερφό της, έκοβε μικρές μπουκίτσες-ψιχουλάκια («κάνω όπως του δίνει ο μπαμπάς το ψαράκι!») και έλεγε «Τρώει ο μπουλούκος μου;»
Καλά, οι ατάκες της μικρής έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο!!

Την Κυριακή έχουμε καθιερώσει να πηγαίνουμε για φαγητό στα πεθερικά μου, που μένουν σε ένα χωριό πολύ κοντά στο Αιτωλικό (που μένουμε εμείς). Η Ρέα έχει μάθει απ’έξω το δρόμο και έλεγε: «Να, τώρα θα στρίψουμε. Και τώρα πάλι θα στρίψουμε.»
Της λέω «Που τα ξέρεις όλα;»
Και μου λέει «Είμαι σαν GPS« !!!!
Και μετά με ρωτάει «Μαμά, που είναι τα φανάρια;»
Της λέω «Κοντεύουμε. Είναι στο Κεφαλόβρυσο». (ένα ενδιάμεσο χωριό)
Και απαντάει «Και που είναι όλα αυτά τα Κεφάλια από το Κεφαλόβρυσο;» (!!!) «Μαμά, γιατί γελάς; Είναι αστείο μήπως;»
Και μετά προσποιούταν ότι κατάλαβε το αστείο και γελούσε και αυτή!!

Α, αυτή την εβδομάδα υπήρχε και δραστηριότητα …ταχυδρομική!! Ήρθε δέμα από Αγγλία (από τη θεία Μαριαννούλα, την αδερφή μου), η οποία έστειλε κάρτα γενεθλίων για τον Άρη και αθλητικά παπούτσια! Μου έκανε και εμένα έκπληξη όταν έστειλε μαζί και ένα υπέροχο σημειωματάριο «DO-IT-ALL-MUM PLANNER» με ημερολόγιο, αυτοκολλητάκια υποχρεώσεων και δραστηριοτήτων, λίστες για ψώνια κλπ. ΤΟ ΛΑΤΡΕΨΑ!!
Επίσης, μου ήρθε και ένα καλάθι προϊόντων της P&G από ένα διαγωνισμό που κέρδισα το Σεπτέμβρη! Είχε μέσα από απορρυπαντικά ρούχων και πιάτων μέχρι σαμπουάν, οδοντόκρεμες κλπ. Υπέροχη έκπληξη, χρήσιμο δώρο!

Άφησα εκτός πεντάδας το υπέροχο λικέρ ρόδι που έφτιαξε η πεθερά μου και, φυσικά, το πάντα κλασικό υπέρ-φαγητό «κοκοράκι με σπιτικό χυλοπιτάκι», επίσης από τα χεράκια της πεθεράς μου… Για να μην πει κανείς ότι γράφω μόνο για φαγητά… Μετά θα πρέπει να ονομάσω τη στήλη «Οι καλύτερες γεύσεις της εβδομάδας που πέρασε…» ή ακόμα καλύτερα «Αυτήν την εβδομάδα πάχυνα γιατί…»!!!!!!!!

Σας φιλώ! ❤

Τι όμορφη που ήταν αυτή η εβδομάδα.. Τα μωράκια μου μεγαλώνουν, εμείς γινόμαστε παιδιά και περνάμε υπέροχα!!

Η διάθεσή μου έχει ανέβει στα ύψη με τον γιο μου και το νέο του πρόγραμμα!!
Μέχρι πρόσφατα, ξυπνούσε στις 5 ή 6 το πρωί, κοιμόταν με δυσκολία μισή ώρα το πρωί και μία ωρίτσα το μεσημέρι και ήθελε και κούνημα στα χέρια μέχρι να τον πάρει ο ύπνος… Όταν, δε, συνειδητοποιούσε τα μεσημέρια ότι λείπει η μαμά από δίπλα του, έβαζε τα κλάματα!
Πλέον, ξυπνάει στις 8, κοιμάται το μισαωράκι του το πρωί που μένει με τη γιαγιά και το μεσημέρι; Άκουσον, άκουσον! Κοιμάται για τουλάχιστον τρεις ώρες και ταυτόχρονα με την αδερφή του!
Που σημαίνει πως η μαμά μπορεί να κοιμηθεί, να δει τηλεόραση, να σερφάρει στο ίντερνετ, να κάνει καμιά χαζοδουλίτσα για τρεις ολόκληρες ώρες! Ευτυχία!!
Επιπλέον, η γιαγιά του (η μαμά μου) του έμαθε να του λέμε «κάνε νάνι, Άρη» και αυτός να ξαπλώνει μπρούμυτα για ύπνο!! Ούτε αγκαλιά και κούνημα, ούτε πέρα δώθε! Μόνο φιλάκι, αγκαλίτσα και νάνι!!
* Φυσικά, σε όλα αυτά έπαιξε το ρόλο της και η μαμά, που σταμάτησε να τον παίρνει αγκαλιά την ώρα του ύπνου  ή να τον ξαπλώνει στο κρεβάτι μαζί της.. Αχ, κάτι μαμάδες!!! 😉

Σημαντική συμβολή (!) στη διάθεση της εβδομάδας είναι και η εξέλιξη της μαμάς στη γιόγκα! Η μαμά πρωτάρα την ψώνισε λίγο γιατί κατάφερε μέσα σε λίγους μήνες να κάνει κάποιες στάσεις στη γιόγκα που τις θεωρούσε ακατόρθωτες! Μη φανταστεί κανείς τίποτα ακροβατικό, ούτε ότι τα κάνω με ευκολία ή με διάρκεια, αλλά έστω και στιγμιαία, αισθάνομαι αστέρι! Και είμαι και ένα βήμα (μεγάάάάλο βήμα….) πριν το σπαγγάτο!! Μιλάμε ότι πήραν τα μυαλά μου αέρα!
Η γυμναστική είναι άλλο πράγμα! Δε γυμναζόμουν ποτέ στη ζωή μου και τώρα αισθάνομαι άλλος άνθρωπος! Θέλω να τον κρατήσω αυτόν τον τρόπο ζωής και να το περάσω και στα παιδιά μου!

Η εβδομάδα νο 11 τελείωσε με ξενύχτι μπροστά στον υπολογιστή γιατί βρήκα ευκαιρία να χαζέψω όση ώρα θέλω και πολύ το ευχαριστήθηκα! Με ένα σκαμπουδάκι δίπλα στο τζάκι, ένα μπλοκάκι για ιδέες και στην τηλεόραση το «Ποιος τη ζωή μου» με τραγούδια του Θεοδωράκη. Το «Σώπα, όπου να’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες» θα μπορούσε να έχει από μόνο του μια θέση στην πεντάδα γιατί με ανεβάζει απίστευτα!!

Φυσικά, δε θα μπορούσα να μην γράψω ότι ο γιος μου έκανε τα πρώτα του βηματάκια μόνος του! Και η Ρέα, που δεν την ανέφερα καθόλου ως ώρας, αποχωρίστηκε τη μια πλευρά με τα κάγκελα από την κούνια της και κοιμάται πλέον σε κρεβατάκι! Της αρέσει πολύ και αισθάνεται πολύ μεγάλη που μπαινοβγαίνει μόνη της! Κάθονται μαζί με τον αδερφό της μέσα στο κρεβατάκι της (γιατί πλέον και αυτός σκαρφαλώνει εκεί!) και παίζουν τα δυο τους!!

Το ΠΕΝΤΕ της λίστας είναι για τους φίλους μου, που μου φτιάχνουν πάντα τη διάθεση, με κάνουν και γελάω, με ακούνε όταν γκρινιάζω και έχουν δεχτεί (!!) την πολυλογία μου και φλυαρία μου!!!Αυτή τηνν εβδομάδα ήπια και ποτό και καφεδάκι με την κολλητούλα μου, που πνίγεται στη δουλειά, αλλά παρόλα αυτά μου κάνει την καλύτερη παρέα και κάθεται και παίζει και ασχολείται με τα μωρά μου σαν να ήταν δικά της!!

Σας φιλώ! ❤

Για άλλη μια εβδομάδα έχω να γράψω τις καλύτερες στιγμές μου! Και μάλιστα, ψάχνω με σχετική δυσκολία να ξεχωρίσω τις 5 καλύτερες γιατί είναι πολλές οι μικρές και όμορφες στιγμές της καθημερινότητάς μας! Αυτό είναι ευτυχία!!
Ίσως πάλι, έχω επηρεαστεί τόσο από αυτή τη στήλη που ψάχνω στο κάθε πραγματάκι να βρω τη θετική του πλευρά! Αυτό είναι αισιοδοξία!!


Η παράσταση της εβδομάδας από τη Ρέα είναι «Η μπέμπα«. Προσποιείται ότι είναι μωρό και μπουσουλάει, κάνει πως συλλαβίζει λεξούλες και θέλει να την κοιμίσουμε αγκαλίτσα! Είναι λίγο ζήλεια για τον μικρό αδερφό της (γιατί αυτόν μιμείται βασικά), λίγο χάιδεμα, λίγο νάζι, αλλά είναι πολύ αστείο!!

Είναι πλέον σε μια φάση που επαναλαμβάνει φράσεις από την τηλεόραση, λέει σλόγκαν διαφημίσεων και γενικά «σκανάρει» οτιδήποτε ακούει! Προχθές, μου είπε «Κατάλληλο για όλους. Επιθυμητή η κολική συμαίνεση!!!» 


Η προσωπική μου στιγμή που απόλαυσα πραγματικά είναι η στιγμή που κάθισα δίπλα στο τζάκι και έκανα …διαδικτυακές βόλτες στο λάπτοπ, μόλις κοιμήθηκαν τα μωρά μου!

Φυσικά, στιγμή περηφάνειας και χαράς της χαζομαμάς είναι τα πρώτα ψευτοβηματάκια του Άρη, που σε 9 μέρες θα σβήσει το πρώτο του κεράκι! Τον κρατάω από την κουκούλα της φόρμας του ή το γιακά στο πίσω μέρος και αυτός κάνει βηματάκια! Μας πήρε και η γιαγιά η πεθερά (!!) τα πρώτα μας παπουτσάκια μη αγκαλιάς και ποιος μας πιάνει!! Αυτή δε την εβδομάδα, έμαθε να «χτενίζει» τα μαλλιά του (δηλαδή να παίρνει μια χτένα και να την πηγαινοφέρνει στο κεφάλι του!!!) και να «ξεσκονίζει» το τραπεζάκι στο σαλόνι μας μόλις βρει χαρτί!! Η Ρέα, τότε, λέει «κοίτα, είναι νοικοκυρός ο Άρης»!

And last but not least…η σελίδα της Μαμάς Πρωτάρας στο Facebook έφτασε τα 200 likes!! Μπορεί να φαίνονται λίγα, αλλά χαίρομαι και αισθάνομαι περήφανη για το κάθε ένα ξεχωριστά!!

 
Τελευταία εβδομάδα Οκτώβρη…  αρκετά καλή εβδομάδα με ένα «ρεπό», λόγω Εθνικής επετείου… ειδικά αν κερδίζαμε και το τζόκερ θα ήταν καλύτερη!!! 😉



Μακράν καλύτερη στιγμή αυτή την εβδομάδα ήταν το ότι μίλησα στο τηλέφωνο με μια πολύ καλή φίλη μου που όμως είχαμε χαθεί για πολλάαααααα χρόνια. Έμαθα πως περιμένει και μωράκι και χάρηκα διπλά! Χάρηκα πολύ γιατί σαν φοιτήτριες ήμασταν αυτοκόλλητες και είναι πολύ όμορφο να διαπιστώνεις ότι άκόμα κι όταν δεν μιλάτε συχνά, μόλις μιλήσετε είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα!!

 Η Ρέα μου, όπως έγραψα και την προηγούμενη εβδομάδα, αυτήν την περίοδο διανύει μια φάση…θεατρική! Προσποιείται τη μαμά, τον μπαμπά, την θεία Μαριαννούλα, χαρακτήρες από τα παιδικά που βλέπει στην τηλεόραση… Τη μυήσαμε δε στον κόσμο των ταινιών Disney, Pixar κλπ και έχει δώσει ρέστα: προσποιείται τερατάκια από το Μπαμπούλας ΑΕ (Monsters Inc), πλάσματα της θάλασσας από το Nemo, προϊστορικά ζώα από την Εποχή των Παγετώνων (Ice Age)!!!
Επιπλέον, υποτίθεται πως μας μεταφράζει αυτά που «λέει» -ή μάλλον συλλαβίζει- ο αδερφός της, βγάζοντας δικά της συμπεράσματα!!!

Ο Άρης έχει γίνει ένα απίστευτο Ταρζανάκι!! Δεν περπατάει ακόμα χωρίς στήριξη αλλά σκαρφαλώνει παντού και μας μιμείται όταν βήχουμε ή φταρνιζόμαστε!

Την Τετάρτη με περίμενε μια όμορφη έκπληξη στο ταχυδρομείο: η αδερφή μου εκ Λονδίνου μου έστειλε δώρο μια τσάντα επειδή της είχα πει πως σκέφτομαι να αλλάξω αυτή που έχω. Πώς γίνεται να ξέρει πάντα καλύτερα από εμένα την ίδια τι ακριβώς θέλω και τι μου αρέσει!!!

Τη μέρα της 28ης Οκτωβρίου, πήγαμε βόλτα με τους φίλους μας στη Ναύπακτο, όπου διοργανώνεται «εμποροπανήγυρη«. Χαζέψαμε στους πάγκους, ψωνίσαμε «κουζινικά», φάγαμε λουκουμάδες και χαλβά Φαρσάλων και μετά ήπιαμε και καφεδάκι! Υπέροχο απόγευμα!
Βέβαια, δε θα μπορούσαμε να το απολαύσουμε τόσο, αν η μανούλα μου δεν μας κρατούσε τα μωράκια μας όλο το απόγευμα, παρόλο που δεν την αφήνουν στιγμή να ηρεμήσει!! Όσα ευχαριστώ και να της λέω είναι λίγα…




ΥΓ. Ο τίτλος της στήλης παραμένει ο ίδιος ακόμα γιατί δε μου έκανε κλικ κάτι άλλο… 🙂