Από τη στιγμή που η κόρη μου (σήμερα 2 χρόνων) άρχισε να περπατάει, έκανα στο σπίτι κανονική ανακαίνιση!!! Στην αρχή μου κακοφαινόταν που έπρεπε να «χαλάσω» τη διακόσμηση που είχα κάνει ήδη στο σπίτι, αλλά πλέον το συνήθισα! Ειδικά τώρα που έρχεται και η σειρά του μικρού να αρχίσει να μπουσουλάει και να στέκεται (7 μηνών σήμερα). .. Και στο κάτω-κάτω δεν είναι μόνο θέμα «διακόσμησης», αλλά και ασφάλειας! Δεν μπορεί το παιδί να έχει πρόσβαση σε γυαλικά που μπορεί να σπάσουν και να τραυματιστεί!
Όλοι μας –όσοι έχουμε παιδιά δηλαδή- ξέρουμε πολύ καλά ότι τα παιδιά έχουν ένα μοναδικό τρόπο να γεμίζουν τον τόπο πράγματα και τα οποία δεν είναι μόνο τα παιχνίδια τους!
Διάβασα πρόσφατα στο zenhabits.gr ένα άρθρο [http://www.zenhabits.gr/symboules–diatireis–spiti–aplo–paidia/#sthash.JLMXg7If.dpuf] για το πώς μπορούμε να διατηρούμε το σπίτι μας απλό και (σχετικά) τακτοποιημένο, αλλά και να είμαστε ήρεμοι, χωρίς άγχος για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το σπιτάκι μας!!
Πρώτα απ’ όλα να αποδεχθούμε το προφανές: «ποτέ δεν πρόκειται να έχεις ένα απολύτως μίνιμαλ τρόπο ζωής με παιδιά στο σπίτι – αυτό είναι κάτι που προσπαθώ κι εγώ να θυμίζω στον εαυτό μου».
Βασικές, λοιπόν, κινήσεις για να απλοποιήσουμε ένα σπίτι με παιδιά θα μπορούσαν να είναι οι παρακάτω:
1. Ξεφορτωνόμαστε τη σαβούρα από τα παιχνίδια τους: Σίγουρα υπάρχουν παιχνίδια που αγαπούν πολύ και άλλα που δεν τα έχουν παίξει για πολύ καιρό ή έχουν χαλάσει ή είναι για μικρότερες ηλικίες. Όσα από τα χαλασμένα μπορούμε να επιδιορθώσουμε, τα εμφανίζουμε και τα παιδιά, επειδή τα έχουν πεθυμήσει, τα αντιμετωπίζουν σαν καινούρια. Αυτό, ίσως συμβεί και με τα παιχνίδια με τα οποία είχαν καιρό να παίξουν, επειδή π.χ. ήταν στον πάτο του κουτιού με τα παιχνίδια. Εμείς, λοιπόν, μπορούμε να ασχοληθούμε κάθε τόσο με τα παιχνίδια και να κάνουμε μια ανακατανομή και ένα ξεκαθαρισματάκι!
Κάποια από τα βρεφικά παιχνίδια που δεν παίζονται άλλο (πχ. μασητικά, κουδουνίστρες) μπορούμε να τα φυλάξουμε για ενθύμιο με τα πρώτα πραγματάκια του μωρού μας ή αν έχουμε σκοπό να κάνουμε κι άλλο παιδάκι. Αλλά, επαναλαμβάνω: δεν κρατάμε σαβούρα!!
Κάποια από τα βρεφικά παιχνίδια που δεν παίζονται άλλο (πχ. μασητικά, κουδουνίστρες) μπορούμε να τα φυλάξουμε για ενθύμιο με τα πρώτα πραγματάκια του μωρού μας ή αν έχουμε σκοπό να κάνουμε κι άλλο παιδάκι. Αλλά, επαναλαμβάνω: δεν κρατάμε σαβούρα!!

3. Κουτιά αποθήκευσης: Αυτή είναι η καλύτερη λύση για την αποθήκευση των παιχνιδιών τους γενικώς. Το κλειδί είναι να το κάνεις εύκολο για τα παιδιά (και για σένα) το να μπαίνουν τα πράγματα τους εκεί μέσα, και να διευκολύνεται έτσι το συμμάζεμα του γύρω χώρου. Αν μπορείς, κι εφόσον τα πράγματα των παιδιών είναι πολλά, βάλε μια ετικέτα σε κάθε κουτί αποθήκευσης, ανάλογα με το είδος που πηγαίνει στο καθένα (κύβους, λούτρινα ζωάκια, lego, αυτοκινητάκια και κάθε λογής οχήματα). Αν έχεις παιδιά που δε διαβάζουν ακόμα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις ετικέτες με εικόνες. Όλο αυτό θα τους μάθει να μην πετούν απλά τα πράγματα τους μέσα σε ένα κουβά και να ξενοιάζουν, αλλά να ασχολούνται με το που πάει τι.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όμορφα, χρωματιστά, τετράγωνα κουτιά, τα οποία μπορούν να βρίσκονται και στο σαλόνι ακόμα και να φαίνονται όμορφα σε μια πολύχρωμη, παιδική γωνιά.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όμορφα, χρωματιστά, τετράγωνα κουτιά, τα οποία μπορούν να βρίσκονται και στο σαλόνι ακόμα και να φαίνονται όμορφα σε μια πολύχρωμη, παιδική γωνιά.
4. Αφήνουμε χώρο: Όταν βάζουμε τα σημαντικά πράγματα πίσω, δεν τα στριμώχνουμε, ώστε να φαίνονται πιο όμορφα, να χωράει και κάτι άλλο αργότερα αλλά το βασικότερο: να μην χαλάνε κάθε φορά που βγάζουμε κάτι από τη θέση του. Αυτό ισχύει και για τα ρούχα και τα παιχνίδια και, γενικά, όλα μας τα πράγματα στο σπίτι.

Αν από μικρά παιδιά μάθουν ότι η μαμά και ο μπαμπάς κάνουν όλη την αγγαροδουλειά, θα απαιτούν και αργότερα να συνεχίσει να γίνεται έτσι. Το να βοηθούν στην καθαριότητα του σπιτιού, σε λογικά πάντα πλαίσια, ξε-αγχώνει λίγο τους γονείς, αλλά ακόμα περισσότερο τους μαθαίνει να είναι υπεύθυνα με τους χώρους που χρησιμοποιούν, αφού θα χρειαστεί να καθαρίσουν κι εκείνα που και που.
Μυστικό: Για να μάθει η μικρή να μαζεύει τα παιχνίδια της, δεν την αφήνω να ανοίξει νέο κουτί αν δεν τακτοποιήσει το προηγούμενο. Χρειάστηκε υπομονή για να το μάθει, γιατί δεν είναι κάτι που της άρεσε στην αρχή, αλλά πλέον, αν βαριέται να μαζέψει, θα συνεχίσει να παίζει π.χ. με τα lego και δε θα ανοίξει άλλο κουτί. Κι εγώ βέβαια, αν τη δω ότι θέλει πολύ να αλλάξει παιχνίδι αλλά δεν έχει τη διάθεση να μαζέψει γιατί ίσως της φαίνονται πάρα πολλά τα πεταμένα παιχνίδια, της λέω «θέλεις να τα μαζέψουμε μαζί;» και τη βοηθάω ελάχιστα, ίσα για να της δείξω ότι είναι εύκολο, ένα νέο παιχνίδι «τα βάζω στη θέση τους».
Για μεγαλύτερα παιδάκια, μπορούμε να βάλουμε όρια στο μέχρι που απλώνονται τα πράγματά τους. Μπορούμε π.χ. να τους αφήνουμε να κρατούν τα πράγματά τους μόνο στα δωμάτια τους και να ξεκαθαρίσουμε ότι το σαλόνι, η κουζίνα και η τραπεζαρία είναι μόνο για πράγματα του σπιτιού. Μπορούμε, ωστόσο, να αφιερώσουμε κι ένα κομμάτι σε αυτούς τους χώρους για να παίζουν. Φυσικά τα πράγματα τους όλο και θα απλώνονται εδώ κι εκεί μέσα στο σπίτι, αλλά όχι στο βαθμό που γινόταν στην αρχή.

7. Μια θέση για τα πάντα: Μια από τις καλύτερες συνήθειες που μπορούν να αποκτήσουν από μικρά. Είναι σημαντικό να μάθουν ότι κάθε πράγμα που τους ανήκει, αλλά και γενικά όλα τα πράγματα του σπιτιού, έχουν τη θέση τους. Αν δεν ξέρουν ποια είναι η θέση του, χρειάζεται να του βρουν μια θέση, και να το βάζουν εκεί από δω και στο εξής. Βασικά, αυτό το σκεπτικό είναι εξαιρετικά χρήσιμο και για όλους εμάς τους μεγάλους – εμένα με βοηθά πολύ στο να είναι το σπίτι συμμαζεμένο.
8. Οργανώνουμε τα πράγματα ανά είδος. Προσπαθούμε να αποθηκεύουμε μαζί πράγματα που έχουν σχέση μεταξύ τους. Ένα κουτί αποθήκευσης για τα λούτρινα ζωάκια όπως είπαμε, ένα άλλο για τα τουβλάκια τους κτλ. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια σε ένα μέρος μαζί. Αυτό το κάνει και πιο εύκολο να θυμάσαι που πηγαίνει τι. Όπως και με τα ρούχα, πχ κάλτσες και εσώρουχα μαζί.
Το ίδιο και για τα υπόλοιπα πράγματα του σπιτιού: εργαλεία, φάρμακα, χαρτιά τράπεζας, ιατρικά έγγραφα/εξετάσεις, καλώδια κλπ.
Το ίδιο και για τα υπόλοιπα πράγματα του σπιτιού: εργαλεία, φάρμακα, χαρτιά τράπεζας, ιατρικά έγγραφα/εξετάσεις, καλώδια κλπ.

10. Ένα μέρος για τα χαρτιά/χειροτεχνίες του σχολείου. Στο ίδιο σκεπτικό, βρίσκουμε μια θέση που θα κρατάμε όμορφα και τακτοποιημένα όλα τα χαρτιά που φέρνουν τα παιδιά από το σχολείο. Μπορούμε να κρατάμε κι ένα φάκελο όπου αποθηκεύουμε όσα από αυτά τα χαρτιά πρέπει/θέλουμε να κρατήσουμε, για να μη χρειάζεται ποτέ να τα ψάχνουμε.
Αν χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικό ημερολόγιο γενικότερα για τις δουλειές μας, όπως το Google Calendar, μπορούμε να περάσουμε μέσα το σχολικό πρόγραμμα και το πρόγραμμα δραστηριοτήτων των παιδιών και προσθέτουμε τις εκδηλώσεις τους που προκύπτουν κάθε τόσο για να μην τις ξεχνάμε.
Αν χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικό ημερολόγιο γενικότερα για τις δουλειές μας, όπως το Google Calendar, μπορούμε να περάσουμε μέσα το σχολικό πρόγραμμα και το πρόγραμμα δραστηριοτήτων των παιδιών και προσθέτουμε τις εκδηλώσεις τους που προκύπτουν κάθε τόσο για να μην τις ξεχνάμε.

Φυσικά, κάθε 2-3 μήνες, καλό θα ήταν να ξεκαθαρίζουμε λίγο τα πράγματα τους (βλ. 1). Μπορούμε να βάλουμε μια υπενθύμιση στο ημερολόγιό μας ή μπορούμε απλά να ρίχνουμε μια ματιά στα δωμάτια τους που και που, και αν βλέπουμε ότι χρειάζεται, κανονίζουμε λίγη ώρα να κάνουμε ένα καλό ξεκαθάρισμα, μια μαζική εκκαθάριση.

Για να το πετύχουμε, όμως, αυτό, πρέπει να μειώσουμε δραστικά και τα πράγματα που αγοράζουμε για τα παιδιά μας. Κάποιες φορές είναι δύσκολο να τους αντισταθούμε όταν πραγματικά θέλουν κάτι σε ένα μαγαζί, αλλά δεν μπορούμε να τους κάνουμε όλα τα χατίρια. Δεν τους τα στερούμε τελείως, αλλά δεν τα κακομαθαίνουμε κιόλας παίρνοντας τους τόσα πράγματα. Τα Χριστούγεννα, για παράδειγμα, μπορούμε να τους πάρουμε απλά 1-2 καλά πράγματα όπως είπαμε και παραπάνω, αντί καμιά δεκαριά βλακειούλες.
13. Καθαρίζουμε λίγο πριν πέσουμε για ύπνο. Κάνουμε ένα γρήγορο καθάρισμα μόλις πέσουν τα παιδιά για ύπνο ή λίγο αργότερα πριν πάμε εμείς στο κρεβάτι, και βάζουμε στη θέση τους όσα μικροαντικείμενα ξέχασαν τα παιδιά εδώ κι εκεί. Κάνει τα πρωινά πολύ πιο ευχάριστα.
Μπορούμε, επίσης, να κάνουμε «πινελιές» καθαριότητας όσο πηγαινοερχόμαστε από δωμάτιο σε δωμάτιο, δηλαδή να βάζουμε στη θέση του ό, τι βρίσκουμε στο δρόμο μας και, φυσικά, ζητάμε απ’ τα παιδιά να κάνουν το ίδιο (ανάλογα με την ηλικία τους βέβαια). Έτσι, το σπίτι μένει όλο και λιγότερο ακατάστατο.
Μπορούμε, επίσης, να κάνουμε «πινελιές» καθαριότητας όσο πηγαινοερχόμαστε από δωμάτιο σε δωμάτιο, δηλαδή να βάζουμε στη θέση του ό, τι βρίσκουμε στο δρόμο μας και, φυσικά, ζητάμε απ’ τα παιδιά να κάνουν το ίδιο (ανάλογα με την ηλικία τους βέβαια). Έτσι, το σπίτι μένει όλο και λιγότερο ακατάστατο.
14. 30λεπτα «ντου» καθαριότητας. Αν έχουμε πολλά παιδιά και είναι και πάνω από 5 χρονών σε 30 λεπτά μπορούμε να ξεπετάξουμε όλο το σπίτι αν στήσουμε καλά αυτό το παιχνίδι. Αν έχουμε λιγότερα παιδιά, εντάξει, μπορεί να χρειαστούμε και περισσότερο χρόνο. Το Σάββατο, βάζουμε στο πρόγραμμα αυτά τα τριαντάλεπτα ντου καθαριότητας, ή και μίας ώρας – δε χάλασε ο κόσμος. Αυτό σημαίνει ότι κάθε παιδί αναλαμβάνει μια αγγαρεία, και όλη η οικογένεια (μαζί και οι γονείς) παίρνουν θέσεις για ένα γρήγορο καθάρισμα του σπιτιού. Βάζουμε ένα χρονόμετρο, και βλέπουμε αν μπορούμε να τα κάνουμε όλα σε 30 λεπτά, ή μια ώρα – ό,τι αποφασίσουμε. Με τις άμεσες ενέργειες όλων μαζί, το σπίτι θα είναι γρήγορα καθαρό (κι αν όντως γίνεται κάθε εβδομάδα, δε θα προλαβαίνει να βρωμίζει δραματικά) και όλη η υπόλοιπη μέρα μένει για διασκέδαση.
